Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน BAIMAI | ใช้มดลูก

"ป้ากิ่งบอกไม่ต้องสนใจ ป้ากิ่งเป็นคนเบ่งออกมา.."
! โห...แม่เล่นใหญ่มาก ฉันไม่แน่ใจว่าไคล์เขาพูดจริงพูดเล่น ฉันจึงไม่สนใจ..รีบหาผ้าห่มมาคลุมตัวเองและใส่เสื้อผ้า คิดๆก็แปลกนะ..ก่อนได้กันด่ากันเหมือนหมา พอเสียวหน่อยกูลืมคำด่าไปหมดเลย เหอะ..อิทธิพลของเซ็กส์
"เดี๋ยวๆป้าจะใส่ทำไม? ผมขี้เกียจถอดนะ"
"ฉันจะกลับบ้านไง-_-" ไคล์ขึ้นมานั่งบนเตียง แล้วโน้มกอดฉัน จนเนื้อหนังที่เปลือยๆแนบชิดกันอีกรอบ หื้ม..ตัวเขาหอมอีกแล้ว ขนาดดมกันลึกซึ้ง..ฉันยังไม่ชินเลย
"ไม่กลับได้ไหม นอนด้วยกันนะ..อยากกอด นะครับ นะๆ" กอดบ้าอะไร! ตอนนี้หน้าซุกนมฉันแล้ว ให้ตายเถอะ!! กระเป๋าฉันอยู่ในงาน โทรศัพท์อะไรทุกอย่างอยู่ในนั้น ถ้าพ่อแม่เป็นห่วงขึ้นมาทำไง
"อื้อ~ ไคล์ เด็กบ้า-///-" ฉันพยายามดันอกเขาออก จนไคล์หยุดชะงัก..แล้วเงยหน้าขึ้นมอง
"ครับ..." สายตาแบบออดอ้อนออเซาะ..ตานี่มองฉันอ้อนๆ แต่ขอบอกว่ามือเขาน่ะ..อยู่ไม่นิ่ง ตอนนี้ดึงผ้าห่มออกจากตัวฉันแล้ว
"ไคล์ เดี๋ยว..จะทั้งคืนจริงเหรอ?-///-" เขาไม่ตอบอะไร พอถึงผ้าห่มออกได้..ก็ดันตัวฉันนอนลงบนเตียง และเขาก็จรดปลายจมูกลงตามเนินผิว ขบตามยอดทับทิมทีละข้าง ทีละข้าง พลางละเลงลิ้นตวัดสัมผัสมันไปด้วย
"อื้ม~" ฉันไม่ปฏิเสธ ทันทีที่โดนลิ้นอุ่นๆละเลง ตัวเองก็อ่อนปวกเปียกเกินทนไหว ก่อนไคล์จะเหลือบขึ้นมองฉันแวบนึง แล้วยิ้มที่มุมปากอย่างสะใจ
จ๊วบ~ "อ๊ะ!~" อกตึงๆแอ่นขึ้นทันทีเมื่อเขาดูดยอดชัน ก่อนปลายลิ้นที่ซุกซนนั้น..จะรีบขยับขึ้นมาประกบจูบทันที
เขาจูบและชะงักจ้องตาฉัน จูบและชะงักแบบนั้นไปเรื่อยๆ ก่อนจะเปลี่ยนไปซุกไซร้ซอกคอ..ขบติ่งหูเบาๆ พ่นลมหายใจอุ่นครั้งแล้วครั้งเล่าออกมาใส่ จนฉันที่เชิดหน้ารับสัมผัสค่อยๆกลืนน้ำลาย พลางสอดมือลูบไล้ไปตามไรผมและแผ่นหลังเขา
"อื้ม~~ ป้าจะหอมไปไหนครับ" ฉันเม้มปากซีดส์ตอบเบาๆ มือนุ่มๆที่ลูบไล้ตามอกตามเอวฉัน..มันกระตุ้นเลือดสูบฉีดจนหน้าร้อนผ่าว..กระเส่าไปทั้งตัว
"อ่าส์ นายหอมกว่านะ..." เสียงตอบที่แหบแห้ง ทำไคล์หยุดไซร้ซอกคอแล้วหันมาจ้องตาฉัน ก่อนจะขยับมือซุกซนข้างล่าง..ยุกยิก จับอะไรบางอย่างดันเข้ามา
อื้อ!~เข้ามาอีกแล้ว... ฉันกัดปากเชิดหน้า จนเอวหนาร่อนเอวขยับสะโพกช้าๆ..พร้อมๆกับกวาดสายตาสำรวจใบหน้าฉันไปด้วย
ปึก ปึก ปึก ปึก~
"อ๊าส์...อ๊ะ อ๊ะ" ฉันกระเส่าคราง..จนลืมความเหนียมอาย มันเสียวสะบั้นจนเผลอสบตาและส่งสายตายั่วยวนเขา จนเอวหนาที่ทำงาน..ขยับเร็วขึ้นๆ เขาเค่นเอวใส่เนินสาวเสียงดัง ปึก ปึก ไม่หยุดไม่หย่อน
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ ไคล์ ซี๊ดส์ ไคล์~~~" เสียงแหบพล่าฉัน..ครางชื่อเขาไม่หยุด ไคล์ ไคล์ ไคล์ คำนี้ทำชายหนุ่มที่จ้องตา..ถึงกลับหลับตาพริ้ม เขาร่อนเอวหนาครั้งแล้วครั้งเล่าเข้ามากลืนกิน ทั้งจับเข่ากระแทกเน้นๆ ทั้งจับฉันขึ้นไปควบคุมเกมส์สลับกัน
"อ่าส์...ตายเถอะ เสียว..แน่น ผมไม่ชิน~" เสียงนุ่มกระเส่าครางออกมาแบบนั้น เมื่อฉันเกร็งโพรงสาวตอดรัดเขา..จนสั่นไปทั้งตัว จนสุดท้ายเสียงครางนุ่มเริ่มขาดๆหายๆ เมื่อเอวหนาที่ใกล้ถึงสวรรค์รำไร กระแทกใส่เร็วขึ้น
ปึก ปึก ปึก!!
"อ๊ะ อ๊ะ ไคล์ ไคล์...จะ จะถึงแล้ว!" ฉันแอ่นอกแอ่นเอวรับ เหมือนคนโดนน้ำร้อนสาดดิ้นพล่านอยู่บนเตียง จนแก่นกายที่กระแทกเบียดเสียด กระตุกตุบๆพร้อมกับโพรงสาวที่ตอดแน่นๆทันที~~~~
"น้ำหมดแล้ว..." ไคล์ทิ้งตัวลงกอดฉัน เขากระซิบเบาๆพลางหอบกระเส่าข้างหู
อืม ฉันก็หมด..หมดทั้งน้ำหมดทั้งแรง
ฉันหลับไปตอนไหนไม่รู้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไคล์ถอดมันออกเมื่อไหร่ ตื่นเช้าก็ปัดป่ายบิดขี้เกียจบนเตียง บิดจนมือไปสัมผัสกับใครบางคนข้างๆ ที่กำลัง..นอนจ้องฉันอยู่
ไคล์เขาอาบน้ำแล้ว?! ฉันสายเหรอวะ?! ฉันรีบลุกขึ้นนั่งตกใจ ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหานาฬิกาบนโต๊ะ
เวร..เที่ยง!!
"ข้าวเที่ยงพร้อมแล้ว ไปอาบน้ำก่อนสิ^^" เขาบอกเสร็จก็ลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ฉัน ก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ แล้วเดินออกไป
พอประตูห้องนอนปิด ฉันก็ตะเกียกตะกายลงจากเตียงคลานไปอาบน้ำ โอ้ย...โดนกี่รอบวะเมื่อคืน เจ็บชะมัด ฉันจะเดินยังไงไหว แค่ขยับกูก็ปวดอุ๋งๆแล้ว
ฉันจึงเดินช้าๆไปหยิบมันมาทาบตัวเล่น แต่พอพลิกป้ายราคาที่ห้อยดู ก็รู้ว่าเป็นชุดแบรนด์แม่เขา! KENSUAY' โถ่..ป้ายก็ไม่เอาออกให้กู
"ชุดสวยไหม? ใส่แล้วถ่ายรีวิวด้วยนะ^^"
"-_-" ฉันหันไปมองเขานิ่งๆ นิ่งจนไคล์หัวเราะ..แล้วหยิบกรรไกรมาตัดป้ายราคาออกให้ พอฉันใส่เขาก็ถ่ายรูปส่งให้แม่เขาดู จับฉันหมุนอยู่นั่นแหละ..ฉากหลังเป็นเตียงและหน้ากูก็สด ใช่..ป้าสวยรู้แน่นอน รู้ว่าลูกชายเขาได้กูแล้ว-_-
"เอ้อ..ป้ากิ่งโทรหาผมเมื่อเช้า" ระหว่างที่ไคล์เดินไปเตรียมจานกับช้อนเขาก็พูดขึ้นมาลอยๆ จนฉันที่ยืนดูกับข้าวบนโต๊ะอยู่รู้สึกตกใจนิดหน่อย
"อืม.. แม่ว่าไงบ้าง?"
ไคล์ถามพลางส่งจานให้ ฉันรับมาและนึกสงสัย แม่ถามแค่นั้นจริงอ่ะ? แต่ช่างเถอะ..แม่คงปลง เพราะฉันเล่นบอกโต้งๆเกือบทำแม่เป็นลมมาแล้ว
"น่ากิน ทำเองเหรอ?-_-"
"ซื้อ^^" ตอบแบบมั่นอกมั่นใจ กูนึกว่าทำเอง! ฉันเบะปากใส่แล้วเลื่อนเก้าอี้นั่ง พอหย่นก้นลงปั๊บ!..หน้าลิ่วคิ้วขมวดทันที โอย...เจ็บมาก!
"ไหวไหม? "ฉันพยักหน้าตอบ แล้วรับช้อนจากไคล์มา จนสายตาอิเด็กหื่นเปลี่ยนมองฉันตาละห้อย
"ขอโทษนะ ใหญ่ไปหน่อยTT" ?!!!
"บ้า! พอได้แล้ว ไม่ต้องพูดถึง วันนี้ไปไหนรึป่าว?" ฉันก้มหน้าก้มตากินข้าวและเปลี่ยนประเด็น ไม่เอาแล้วกู ตื่นมาก็พูดเรื่องบนเตียงเลย เดี๋ยวไม่ได้ไปไหนกันพอดี!
"บ่ายๆไปโรงงาน ป้าไปด้วยไหม?^^"
"ไม่ดีกว่า ไปส่งด้วยนะ"
กินข้าวเสร็จ..ไคล์ไม่ได้ขังฉันไว้หรอก เรื่องท้องๆเนี่ยฉันไม่ท้องแน่นอน ค่อยไปหาซื้อยาคุมกิน แต่พอฉันกับไคล์ลงจากคอนโดจะเดินไปขึ้นรถ ฉันก็เห็นรถปอร์เช่สีเหลืองของทิชา ขับมาจอดเอี๊ยดตรงหน้า ก่อนมันจะเปิดประตูรถวิ่งมาหาฉันอย่างร้อนรน
"โชคดีมาทัน แกๆ พะ..พาไปโรงพยาบาลหน่อย" ฉันมองทิชาตกใจ ก่อนจะรีบเอามืออังหน้าผากมันดู เพราะตอนนี้หน้าทิชาแดงแปร๊ดเหมือนคนมีไข้สูง
"ตัวไม่ร้อน เป็นอะไร?จะไปโรงพยาบาลน่ะ -_-" ทิชาอยู่ไม่นิ่งมือมันยุกยิกเหมือนกำลังตื่นเต้นมาก
"ป่าวเป็น เป็นรึป่าว?! ไม่รู้" เอิ่ม..ไคล์ก็งงพอๆกับฉัน เขาเอาแขนค้ำประตูรถแล้วหัวเราะเบาๆคนเดียว
"สรุปเป็นรึป่าว?-_-" ฉันถามทวน จนทิชาที่ลุกลี้ลุกลน หันขวับกลับมาพยักหน้า
ป่ะๆ..ไคล์ฉันยืมใบไม้ก่อนนะ" ทิชาคว้าหมับที่ข้อมือฉัน ก่อนที่มันจะกึ่งดึงกึ่งลากพาฉันไปที่รถตัวเอง ฉันที่เดินกะเพลกๆจึงพยายามตีมือห้าม
"ทิชาช้าๆก็ได้-_-"
เป็นอะไรทำไมเดินแปลกๆ " มันหยุดเดิน..แล้วขมวดคิ้วมองขาฉันสงสัย
"ป้าล้มครับ ผมฝากด้วยนะ^^" ทิชามองฉันแวบนึงแล้วพยักหน้ารับ ก่อนมันจะเดินอ้อมมาฝั่งคนขับ ขึ้นรถและขับออกมา
ในรถ.....
เขินว่ะ..ฉันไม่กล้าพูดอะไรกับทิชาเลย ฉันเงียบตลอดทาง แต่ทิชาเหมือนมีอะไรจะพูดกับฉันนะ..มันหันมองฉันบ่อยมาก
"เป็นอะไร/เป็นอะไร?" ถามขึ้นพร้อมกัน-_-
"พูดก่อน-_-" ฉันผายมือให้มัน ที่ตอนนี้สติสตังเหมือนจะไม่มี
"เอ่อ..หมอที่แกไปหาอ่ะ เขาโทรมาติดตามอาการแก และ..แล้วเขาก็บอกให้ฉันไปปรึกษาเขา เรื่องที่ไม่รู้พูด"
อ่าน Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน BAIMAI | ใช้มดลูก TODAY
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ได้รับการอัปเดต BAIMAI | ใช้มดลูก พร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายลบปมความรักมากมายสำหรับนักแสดงนำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง โนเนจัง ยังมีความสามารถมากในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม BAIMAI | ใช้มดลูก ของ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ที่นี่
ค้นหาคำหลัก:
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน BAIMAI | ใช้มดลูก
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง