Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน BAIMAI | จับได้
ฉันรีบลุกขึ้นรับไหว้ทันที ก่อนที่จะปาดน้ำตาที่เปียกๆบนแก้มออก..แล้วเดินไปเปิดประตูให้
"ขอให้น้องหายนะเจแปน" เจแปนยกมือไหว้ฉันอีกรอบแถมยังโผกอดฉันด้วย ฉันจึงลูบหลังเธอปลอบเบาๆให้กำลังใจ
จนมาถึงหมอฮาวาย..ที่เดินมาใกล้ๆฉัน
"ดีใจด้วยนะที่ได้เจอน้อง..หมอฮาวายเป็นคนโลกสวยนี่ ผ่านได้สบายและช่วยน้องได้อยู่แล้ว" ฉันชูสองนิ้ว และยิ้มให้เขานิดๆเป็นกำลังใจ จนหมอฮาวาย..เขาดึงฉันเข้าไปกอดหลวมๆ
มันเป็นกอดที่ฉันตกใจแทบช็อค เพราะประตูก็เปิดกว้างอยู่ แถม..เลขาก็ยืนอยู่ด้วย!
"ขอบคุณนะใบไม้..ไว้จะเลี้ยงข้าวเป็นการขอบคุณ"
เอ่อ..จะดีเหรอ?-_-
ฉันไม่ตอบเลือกลูบหลังเขาเบาๆแทน จนเลขาหันขวับมามองฉันแวบนึงแล้วยืนขึ้นทันที สายตาเธอตอนนี้กำลังมองไปที่ทางเดินสลับกับหน้าฉัน
"เอ่อ คุณใบไม้คะ คุณไคล์ออกจากลิฟต์แล้ว กำลังเดินมาค่ะ..." ห้ะ!! พอได้ยินชื่อไคล์ ฉันก็รีบผละออกจากหมอฮาวายทันที ก่อนที่จะรีบวิ่งกลับไปที่โต๊ะทำงานตัวเองและนั่งเหมือนเดิม จนหมอฮาวายที่ยืนอยู่เขามองตามหลังฉันแวบนึงแล้วเดินออกไป
ตายๆ เขาเดินผ่านไคล์แน่นอน....
และในที่สุด..ไคล์ก็เปิดประตูเข้ามา
"ไง..." ฉันรีบหันไปยกมือทักทาย แต่ไคล์เขาไม่ตอบ เขาไม่มองหน้าฉัน เขาเดินมาวางขนมเค้กไวท์ช็อคที่โต๊ะทำงาน แล้วเดินไปหลังห้องหยิบจานออกมา ก่อนที่จะยืนก้มหน้าก้มตา..และบ่นพึมพัมคนเดียว
"ซื้อเค้กมาให้ เจ้านี้รึป่าวที่ชอบกิน-_-" ไคล์หน้าบึ้งมาก ฉันจึงหยิบปากกาไปจิ้มที่มือเขาทันที ก่อนที่จะโน้มไปถามใกล้ๆ
"เป็นอะไร?"
"หึง" ?!
"หึงใคร?-_-"
"ป้าจะถามทำไม ป้าให้มันมาหาแบบนี้ผมหึงหมามั้ง-_-!" ฉันเอามือทาบอกพิงพนักเก้าอี้ตกใจ จนคนหน้าบึ้งตรงหน้า เขาตักเค้กที่แกะใส่จานหมาดๆ ป้อนฉัน
"กินสิ! จะกินไม่กิน-_-" เดี๋ยว! กูงงอยู่.. น้ำเสียงนอยกูสุดๆแต่ก็ยังป้อนเค้กกู?-_-!
พอฉันกินเค้กที่ไคล์ป้อน เขาก็เลื่อนเก้าอี้นั่งตรงข้าม จากนั้นก็ตักเค้กกินเองสองสามคำ แล้วตักแค่ปลายช้อนป้อนฉัน
"อะไรเนี่ย?..ไม่แฟร์ ทำไมฉันได้กินนิดเดียว-_-" ฉันรีบทักท้วง และมองเค้กในช้อนสลับกับหน้าเขา
"อย่าพูดมาก ที่จริงผมจะซัดทิ้งถังขยะแล้ว ป้าไม่คิดจะบอกผมเหรอ? ว่ามัน-มา-ทำ-ไม?!-_-" ฉันรีบกินเค้กทันที ก่อนที่จะกัดช้อนที่ไคล์จับแน่น จากนั้นก็กระพริบตาปริบๆส่งให้เขาแทน..เพราะกูไม่รู้จะตอบยังไง
"มาตรวจร่างกาย..." เฮ้ย..กูพูดผิดรึป่าว?! ทำไมไคล์เงยหน้าขึ้น มองตาเขียวปั๊ดแบบนั้น
"ตรวจร่างกาย!!?-_-" แถมยังถามเสียงเข้มอีก!
"ไม่ๆ มาตรวจสุขภาพแล้วก็...ไคล์ ยะ..อย่า" ฉันตอบไม่ทันจบ ไคล์เขาก็ลุกขึ้นเดินมาหาฉันก่อน จากนั้นเขาก็เอามือค้ำโต๊ะ..แล้วโน้มลงมาเรื่อยๆ โน้มลงมาจ้องตาฉัน จนเก้าอี้ทำงานมันเริ่มเอนไปข้างหลัง
"ไคล์นี่มันบริษัท-///-.." ฉันจึงเบือนหน้าหนีและเอามือดันไหล่เขา แต่ดูเหมือนคนขี้หึงเขาจะไม่ฟัง..เขาโน้มลงมาใกล้ๆฉันอีก...แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่
ฟอด~
"ไคล์-///-" มือฉันที่ดันไหล่..รีบเปลี่ยนมาจับแก้มตัวเอง จนไคล์เขาโน้มลงมากระซิบใกล้ๆ กระซิบเบาๆ กระซิบเสียงกระเส่าเหมือน...ตอนอยู่บนเตียง
"ทำงานเสร็จเมื่อไหร่?.." ฉันเหลือบมองจอคอมเเวบนึงอย่างเขินอาย แต่พอหันกลับมาไคล์เขาก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆฉันอีก !
"กะ ใกล้เกินไปแล้ว..ทำไม?-////-"
"ไปเที่ยวบ้านผมมั้ย?.." ??
"ไปทำไม?.-////-" เขาโน้มลงมาอีกครั้ง โน้มลงจนปลายจมูกแตะแก้มและถูเบาๆ
ตึก ตึก ตึก ตึก...โอ้ยหัวใจกู มดลูกกู ใจเย็นๆ!! แค่เขาเอาจมูกถูแก้ม อย่าเพิ่งสติแตก!
"ก็..ไปเจอพ่อแม่ผัวไงครับ" คำว่าไงครับ...มันทำฉันแทบหยุดหายใจ เมื่อเสียงที่กระซิบใกล้ๆมันแหบพล่าและเซ็กซี่ยิ่งกว่าตอนอยู่บนเตียง
กูไม่ไหวแล้ว..โคตรเซ็กซี่เลยมึง
"คะ...ไคล์" พอฉันเรียกเบาๆเขาก็กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม แล้วปล่อยฉันที่สติหลุดให้นั่งมึน และอึนกับเสียงเซ็กซี่ของเขาคนเดียว
เจอแบบนั้นเข้าไป..กว่าฉันจะกลับไปปั่นงานต่อได้ก็พักใหญ่ ระหว่างฉันทำงาน..ไคล์เขาก็นั่งเงียบๆเล่นเกมส์เทรดหุ้นอะไรของเขาไป แต่สายตายังไม่หยุดหลอกล่อฉันนะ กูว่าแน่นอนอ่ะ..ไปบ้านนางกูโดนโยนขึ้นเตียงแน่นอน
"เสร็จยัง?" สายตามีเลศนัยแต่น้ำเสียงตึงมาก สองชั่วโมงแล้ว ยังไม่หายงอนฉันอีกเหรอเนี่ย?
"ทำไมงอนจน..อยากแล้วเหรอ?-_-" ฉันถามเล่นๆ เพราะสายตากับน้ำเสียงไคล์มันย้อนแย้งกัน จนเขาละจากจอโทรศัพท์ขึ้นมองฉันแวบนึง
"อยาก? เหอะ พูดแบบนี้..ผมก็ของขึ้นสิป้า" ?!!
"งั้นเอามั้ยล่ะ ห้องนี้ไม่ได้แต่ห้องน้ำได้นะ..จะได้หายงอนสักที-_-" เขาไม่ตอบ..เอาแต่จ้องฉันอย่างคาดโทษแล้วลุกขึ้นไปล็อกประตูห้อง จนฉันที่มองตามหลังรีบวางปากเตรียมพร้อม ก่อนจะเดินนำเขาไปหลังห้อง ตรงไปยังห้องน้ำและรูดซิปกระโปรงลง
"ทำไมป้าไม่บอกมัน ว่ามีผัวแล้ว-_-" พอไคล์เข้ามาด้วยเขาก็ถามเสียงเข้ม แถมยังอุ้มฉันไปนั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าอย่างไม่ใจเย็น และใช้ร่างใหญ่แทรกมายืนกลางหว่างขา
จากนั้นมือกัปตันหนุ่มก็ลูบตามขาอ่อนฉันช้าๆ จนถึงจุดหมาย แล้วเขาก็ใช้นิ้วเกี่ยวดึงแพนตี้ฉันลง
ฟรึบ!
"ถอดเก่งนะ แต่ฉันจะบอกว่าผัวได้ไง ในเมื่อเรายังไม่ได้แต่ง-_-"
"ยังไม่แต่ง..แต่ได้กันแล้ว" ไคล์พูดเบาๆและรูดซิปกางเกงลง ก่อนเขาจะโอบฉันเข้าใกล้..แล้วจับแก่นกายออกมา
และไคล์ก็ถูมันเล่นช้าๆ เขาถูพลางจ้องตาฉัน...จ้องด้วยสายตาเซ็กซี่ๆ จ้องด้วยสายตาตาหวานๆ จนฉันเผลอกัดปากครางออกมา
"อื้ออ หิวเด็กแล้วไคล์...ใส่เร็วๆ" ฉันส่งเสียงออดอ้อนอู้อี้จนลืมความเป็นตัวเอง เพราะไคล์เขาเริ่มเล่นเหมือนเด็ก เขาทั้งถูมันทั้งทำสายตายั่วสวาทฉัน...เมื่อฉันครางและเด้งอกเด้งเอวรับ เขาก็ไม่ยอมใส่มันเข้าไปสักที
"หิวเหรอ? ทำให้ผมหายงอนก่อนสิ^^" ฉันรีบโอบเอวเขา และดันเข้าด้วยสองมือตัวเอง แต่ไคล์เขารีบค้ำขอบอ่างล้างหน้าไว้ต่อต้านฉัน
"ไคล์...ทำไม?"
"เมื่อกี้..ผมบอกว่าไงครับ" โอ้ย..กูไม่น่าชวนเลย ไม่น่าเลยจริงๆ เหมือนหาเรื่องทรมานตัวเองอ่ะ
"ต้องทำยังไง อื้อ~ไคล์...บอกมาสิ" ฉันเริ่มพิงกระจกหายใจหอบ ถูกเขาถูเล่นเมื่อไหร่..เอวบั้นท้ายก็ลอยตามเมื่อนั้น จนเจ้าของแก่นกายที่กวนใจ เขาโน้มลงมากระซิบใกล้ๆ
"ไคล์ขา...ไม่ไหวแล้วค่ะ อยากได้ยินแบบนี้ครับ" ฉันเม้มปากสนิท ซีดส์...ใส่ข้างหูเขาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้ายินยอม เพราะฉันเปียกและแฉะมาก แฉะจนทนต่อไปไม่ไหวแล้ว~~
"ไคล์ขา..ไม่ไหวแล้ว อื้อ!ไคล์~" มือเล็กรีบจับไหล่กว้างมั่น เมื่ออยู่ๆถูกแก่นกายที่ถูนั้นดันเข้ามา..ก่อนที่ไคล์เขาจะโอบบั้นท้ายฉันเข้าหา และขยับเอวช้าๆจนเร็วขึ้น..
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก!!
"อ๊ะ อ๊ะ~ อ๊ะ อ๊าาส์ ไคล์"
"ครับ...."
ฮือออ สะ..เสียว " เสียว..จนริมฝีปากบางสั่นระริกพูดไม่เป็นคำ ก่อนฉันจะถูกเขาดันบั้นท้ายเข้าใส่ย้ำๆไม่หยุด จนตอนนี้ทั้งชุดทั้งเสื้อสูทถูกเขาถอดออกหลวมๆ
พอทักทายจนหนำใจ ไคล์ก็เชยคางฉันขึ้น..ก่อนเขาจะก้มประกบจูบอย่างดูดดื่มเพื่อกลบเสียงครางฉัน..ที่ตอนนี้มันดังขึ้นเรื่อยๆ~ เรื่อยๆ~
เพราะฉันจะเสร็จอยู่แล้ว!
ปึก ปึก ปึก ปึก
อือออออออ" แต่ยิ่งถูกจูบฉันยิ่งทรมาน ฉันรีบยกขาขึ้นเกี่ยวเอวหนารั้งเข้าใส่ ก่อนความนุ่มและเรียวลิ้นอุ่นๆจะทำฉันอึดอัดจนแทบขาดใจ
ปึก ปึก ปึก ปึก~!
"อ๊ะ!! ไคล์!!" เขาถอนจูบและดึงฉันเข้าไปกอด ก่อนเราจะกระตุกตุบๆพร้อมกันในโพรงสาวฉัน
"เฮ้อ...เผลอปล่อยในอีกแล้ว...^^" มันเป็นแผน กูรู้ ดูยิ้มเข้าสิ พอได้เอาก็หายงอน..แถมคิดจะเสกเด็กเข้าท้องกูอีก
"แล้วไง แวะซื้อยาด้วยล่ะ-_-"
"ไม่ได้ๆ กินบ่อยๆไม่ดีนะ ป้าเพิ่งกินมาด้วย ไม่เอาอ่ะ..ผมไม่ยอม-_-"
ผมไม่ยอม! แล้วท้องกูล่ะ!?
"ไคล์..." ฉันเรียกเสียงอ่อนลง จนไคล์ดึงแก่นกายออกแล้วใส่กางเกง จากนั้นเขาก็ก้มลงไปเช็ดให้ฉัน
"ผมอยากให้ป้าเป็นของผมคนเดียว...ไม่ได้เหรอ"
"ก็ได้..แต่"
ครืน...ครืน.... ฉันพูดไม่ทันจบ เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อสูทก็สั่นขึ้นมา จนฉันต้องรีบควานหา..และหยิบมันมารับอย่างรำคาญ
เดี๋ยว..เลขา?! โทรมาทำไม? ฉันกับไคล์มองหน้ากันทันที
อัปเดต BAIMAI | จับได้ ของ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง
ด้วยนวนิยายชื่อดัง Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ของ โนเนจัง ที่ทำให้ผู้อ่านหลงรักทุกคำไปที่บท BAIMAI | จับได้ ผสมกับปีศาจพล็อต บทต่อไปของซีรีส์ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน จะวางจำหน่ายในวันนี้หรือไม่
คีย์: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน BAIMAI | จับได้