Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน JAPAN | รอฟังคำนั้น 2

จนตอนนี้ริมฝีปากฉันมาหยุดครอบครองแก่นกาย ด้วยร่างเล็กที่ทับร่างใหญ่..ขยับบั้นท้ายขึ้นลงพร้อมๆกัน
เพราะความเสียวซ่านที่เขากำลังส่งควบคู่ด้วยปลายลิ้นนั้น มันกำลังแทรกเข้าเปิดกลีบกุหลาบ พร้อมกับฉัน..ที่เม้มดูดไอติมแท่งโปรดตรงหน้า
"อื้อ~" จนแล้วจนเล่าที่เสียงครางในลำคอดังขึ้นมา สองริมฝีปากเรา...บั้นท้ายเราและเสียงกระเส่า ก็ประสานออกมาพร้อมๆกับแรงกระตุกตุบๆ
"อื้อ! กัปตัน!~" ฉันรีบคายแก่นกายที่กระตุก ให้มันฉีดน้ำพวยพุ่งเต็มหน้า เพราะลิ้นและนิ้วกัปตันที่แทรกเข้ามา..มันส่งฉันถึงสวรรค์พร้อมกัน
พอฉันลงจากตัวเขาไปนอนพัก ฉันก็รีบปาดน้ำขาวๆเต็มหน้านั้น..มาดูดกิน
"รู้ตัวรึป่าว..ว่าเธออร่อยไปทั้งตัว" สายตาเป็นประกายที่จดจ้อง..ฉายแววทรมานฉันอีกครา เมื่อกัปตันโน้มลงมาและกระซิบเบาๆข้างๆหู
"ดีใจที่ชอบค่ะ"
"ฉันไม่ได้ชอบอย่างเดียวน่ะสิ..." ฉันยิ้มและกอดคอลูบแผ่นหลังกว้างๆเขา อยากฟังสิ่งที่รอคอยชัดๆ แต่ระหว่างนั้นร่างใหญ่ก็โถมใส่จังๆ เขากดแก่นกายดันเข้ามาพอดิบพอดีกับรูสวาทฉัน และกระแทกมันจนมิดด้าม
ปึก!
"ซี๊ดส์~~~" เสียงซีดส์ผ่านไรฟันบางเบา แต่ความเสียวซ่านแผดเผาเหมือนใจจะขาด เมื่อเอวหนาที่กดเข้ามาสุดมิดด้ามกำลังร่อนเอวใส่ฉัน
ปึก ปึก ปึก ปึก~ เขาเน้นจังหวะเนินนาบและเร็วสลับกัน ทำฉันตั้งรับไม่ทัน..รีบจับเขามั่น ให้เขาเหยียดตัวตรงส่งแก่นกายใส่ฉันลึกและเร็วกว่าเดิม
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ "
"ฉันจะกินเธอยังไงให้เบื่อวะ..กินยังไงก็ไม่เบื่อ" ฉันส่ายหน้ารัวและหันไปคลึงหน้าอกสองข้าง
ไม่ ไม่ ฉันกำลังรัก..และเพิ่งรู้ความรู้สึกตัวเอง อย่าเบื่อกันเลย...
"อย่าเบื่อเจแปน อ๊ะ อ๊ะ~ นะคะ" ฉันลูบแก้มขาวๆออดอ้อนเสียงหวาน นาทีนี้ไม่เคอะเขินอะไรอีกแล้ว เพราะความรู้สึกช่วงล่างที่บรรเลง มันกำลังทำฉันควบคุมลมหายใจยากขึ้นเรื่อยๆ ฉันกลัวตัวเองจะขาดใจตายเสียก่อน
"อ่าส์ จะเบื่อได้ยังไง...รักขนาดนี้" จริงใช่ไหม..คำนี้ คำนี้!
ฉันเบิกตากว้างหยัดตัวขึ้นไปจูบเขาทันที จนมือใหญ่รีบโอบกอดและกระแทกเอวใส่ถี่ๆ เปลี่ยนอุ้มฉันขึ้นไปควบตัวเอง
ฉันนั่งกอดคอจ้องแววตาคู่สวย จ้องแก้มขาวๆที่แดงระเรื่อสองข้าง ก่อนจะขยับบั้นท้ายช้าๆตามจังหวะ จนทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ให้เนินสาวเบียดรับแก่นกายข้างล่างเต็มที่
"จริงเหรอคะ..กัปตันคนขี้งอน^\\^" เขายิ้มที่มุมปากแล้วเบือนหน้าหนี แต่ฉันรีบโอบแก้มเขากลับมา และจ้องตาคู่สวยนั้นอีกครั้ง
แต่ทันทีที่สบตาเขากลับบีบและยกบั้นท้ายฉันขึ้น ..เขาจับมันยกกระแทก ปึกๆ เพื่อปกปิดแก้มแดงๆและความเหนียมอายของตัวเอง
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก!
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ กัปตันง่ะ " กัปตันหนุ่มหัวเราะหึหึ และครางออกมาในลำคอ เมื่อปราบพยศคนที่ก่อกวนความเขินอายเขาได้ ก่อนฉันจะรีบรั้งท้ายทอยเขาเอาไว้ และกดมันมาใกล้ๆสองเต้าตัวเอง
เมื่อริมฝีปากแตะยอดทุมถัน เขาก็ปล่อยบั้นท้ายฉันหันมาคลึงมันเล่น ฉันจึงรีบร่อนเอวรับสองจังหวะเสียวซ่านถี่ๆอย่างไม่ใจเย็น ทั้งจากปลายลิ้น ทั้งจากแก่นกาย มันเสียวสะท้านจนไม่ทันไร ฉันกระตุกตุบๆ ตอดรัดแก่นกายเขา~
"อ๊ะ! อ๊า!!" บั้นท้ายกระตุกไม่นาน เขาก็โอบฉันลงไปนอนคว่ำ ก่อนจะสอดแก่นกายแทรกหว่างขามาข้างหลัง และกดฉันให้นอนราบ...ร่อนเอวหนาเล่นงานทันที
ปึก ปึก ปึก ปึก~ ฉันหน้าฟุบเตียง ดึงผ้าปูที่นอนมาขยำ เสียงเนื้อกระทบกันกำลังดังไปทั้งห้อง ทรวดทรงองค์เอวและบั้นท้ายงอนๆ มันตั้งรับพอดีพร้อมกับร่างใหญ่ที่โถมเข้ามา
กัปตัน~ ไม่ไหวแล้ว กัปตันขาาา" ฉันตบเตียง ฟุบๆเหมือนขอยอมแพ้ ไม่รู้จะทนความเสียวที่วิ่งแล่นในกายยังไงไหว จนสุดท้ายมือใหญ่ดึงฉันขึ้นไป เขาให้ฉันนั่งควบหันหลัง และร่อนเอวควบคุมจังหวะเอง
แล้วเขาก็ฟาดฝ่ามือใส่บั้นท้ายฉัน
เพียะ!
"อ๊ะ! อ๊าส์ ชอบ~ กัปตันตีอีกได้ไหมคะ นะคะ.." ความแสบชาที่ฉันเผชิญ รีบทำให้ฉันหยัดกายกระดกบั้นท้ายถี่ขึ้น จนคนข้างหลังที่ลูบไล้เรือนร่างอยู่ เขาทั้งอุ้มขึ้นและกดตัวฉันลง ช่วยฉันที่หายใจหอบกระเส่าอีกแรง
ปึก ปึก ปึก ปึก! ปึก ปึก ~
"อ่าส์~~ แน่นมาก เร็วอีกเจแปน..ฉันชอบ" เสียงที่กระซิบหลังหูทำฉันแทบตายทั้งเป็น มันปลุกไฟสวาทให้ฉันมีแรงฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง
ปึก ปึก!
"..อ่าส์!" เมื่อแก่นกายกระตุกสิ้น ฉันก็ไถลลงนอนหอบ เหนื่อยจนไม่สนใจแก่นกายที่หลุดออกมาพร้อมน้ำรัก ก่อนจะพลิกตัวไปยิ้มให้เจ้าของมัน จนเขาล้มตัวลงมานอนข้างๆและกอดฉันแน่น
ไม่เท่าเสียงหัวใจฉันตอนนี้ เพราะคำนั้นที่เขาบอก..ฉันได้ยินแล้ว ได้ยินชัดแจ๋วด้วย แต่ไม่อยากถามซ้ำ
"ไง..เจอแบบนี้เธอยังจะไปเที่ยวบาร์โฮสอีกไหม" เขาถามและหายใจถี่ๆรดหลังหู ฉันจึงจับมือที่โอบเอว..มาแนบแก้มตัวเอง
"แล้วกัปตันล่ะคะ..เจอแบบนี้ยังจะไปเที่ยวผับควงสาวเกาหลีอีกไหม" เขายิ้มที่มุมปากแล้วหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ก่อนจะก้มลงไซร้ตามซอกคออีกครั้ง
"เจอแบบนี้ฉันจะไปไหนได้..." \\"เจแปนเหมือนกัน...พอได้ยินคำนั้น เจแปนอยากเป็นของกัปตันตลอดเลย"
"เธอก็เป็นของฉันตลอดอยู่แล้ว แต่อย่าลืมฉันอีกก็พอ เพราะฉัน..ไม่ได้สักแต่จะเอาอย่างเดียว อยากเป็นคนสำคัญของเธอด้วย"
ฉันหันไปจุมพิตที่ริมฝีปากเขาทันที ก่อนจะจ้องเจ้าของคำพูดเรียบๆที่ทำให้ฉันใจสั่นเมื่อกี้อีกครั้ง
"กัปตันเป็นคนสำคัญแน่นอน เดี๋ยวเจแปนจะพาไปเจอพี่ชายนะคะ..ไม่งอแงอีกนะ^^"
"อื้ม...จะพยายาม เมื่อกี้เธอคงรู้แล้ว ว่าทำไมฉันงอแง -//-" ไม่บอกตรงๆ แต่เขาพูดให้ฉันคิดตามทุกประโยค
"เอ่อ..รู้แล้วค่ะ "
"ถ้ารู้...จะคบกันได้ยัง" 0//0!?!
ฉันตกใจ..รีบโอบท้ายทอยเขาแล้วยิ้มกริ่ม จนตอนนี้สองกายที่เบียดเสียดใต้ผ้าห่ม กำลังร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้ง
อ่าน Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน JAPAN | รอฟังคำนั้น 2 TODAY
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ได้รับการอัปเดต JAPAN | รอฟังคำนั้น 2 พร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายลบปมความรักมากมายสำหรับนักแสดงนำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง โนเนจัง ยังมีความสามารถมากในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม JAPAN | รอฟังคำนั้น 2 ของ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ที่นี่
ค้นหาคำหลัก:
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน JAPAN | รอฟังคำนั้น 2
นวนิยาย Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง