Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 60
"จริงเหรอ?" ฉันทวนถามเพื่อความแน่ใจ จนอีก้านมันเริ่มสงสัย วางองุ่นพวงนั้นลงและท้าวสะเอวมองฉัน
"มึงเป็นอะไร? ถามถึงแม่หมอฮาวายแบบนี้ ผัวเด็กได้ยินบันเทิงแน่" ฉันเอามือกอดอกเซ็งๆ ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ในห้องนอนออกมา แล้วเปิดดูกูเกิ้ลที่ตัวเองเสริชไว้
"ก้าน..มึงรู้จักโรคนิมโฟมาเนียไหม?" ก้านแก้วเบิกตากว้างแล้วพยักหน้าตอบฉันทันที
"เออๆรู้ๆ ทำไม..มึงเป็นเหรอ?0.0"
"ไม่ใช่กูอิดอก แต่มีคนที่รู้จักห่างๆเขามาปรึกษา เขารู้จักกับครอบครัวหมอฮาวายน่ะ เห็นว่าหมอฮาวายน่าจะช่วยอะไรได้นี่แหละ เลยจะให้กูนัดให้-_-"
"อ๋อ ที่จริงมึงต้องแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ก่อนนะ โรคนี้อันตรายมาก คนเป็นควบคุมตัวเองไม่ได้ กูเห็นหลายคนแล้วที่พ่วงโรคอื่นมาด้วยเช่นโรคเอดส์ อีกอย่างคนชอบคิดผิดว่าเป็นฮิททรีเรีย ..ไม่รู้ไปจำมาจากไหน"
ฉันพยักหน้าตาม จนอีก้านเหล่ตามองแวบนึง
"ไม่ใช่มึงเป็นแล้วเหรอ?..อาบน้ำแต่งหน้านอนขนาดนี้ ติดผัวเด็กถูกมะ" แซวกูอีกแล้ว
"ไม่ติดว่ะ แต่ขาดไม่ได้-_-" เท่านั้นแหละอีก้านก็เบะปากกลอกตาใส่ ก่อนมันจะโบกมือโบกไม้ใส่ฉันอยากรำคาญ แล้วหอบขนมในห้องฉันวิ่งออกไป
แหนะ! อีโจร! ยังชะโงกหน้ามาอีก
"ชะนี! กูรู้สึกว่า..กูจะได้เลี้ยงหลานเร็วๆนี้^[]^"
"ดอก! ไปเลย ปล้นขนมกูขนาดนี้กูจะไปแจ้งความแล้วนะ-////-"
ฉันแทบจะปาโทรศัพท์ใส่หัวอีก้าน เพราะเขินที่มันเอาแต่แซวๆไม่หยุด พอในห้องเงียบฉันก็มีสติขึ้น ฉันยืนนึกเรื่องเจแปนเป็นฉากๆสลับกับหน้าหล่อๆหมอฮาวาย จริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องของฉัน แต่เจแปน..นางเหมือนกำลังจะเป็นน้องสะใภ้ฉัน ฉันดูออก! เพราะอิไม้มันหวงข้ามหัวกูมาก... มันต้องใช่แน่ๆไม่ได้สนิทกันธรรมดาหรอก
ฉันสลัดความคิดปวดหัวออกให้หมด แล้วเดินไปหมุนตัวส่องกระจกสักพัก ยืนสำรวจชุดนอนกางเกงขาสั้นตัวเอง มึงว่าแบบนี้สั้นไปไหม?..ไคล์จะคิดว่ากูอ่อยรึป่าว? แต่มันต้องมีชั้นเชิงนะเว้ย! จะให้วาบหวิบซีทรูมันประเจิดประเจ้อไป แบบนี้ล่ะไม่โป๊..และที่สำคัญถอดง่าย
พอทุกอย่างเรียบร้อย..ฉันก็กดลิฟต์ไปชั้นยี่สิบ กดกริ่ง กริ๊งๆไม่นาน เจ้าของห้องก็รีบเปิดประตูยิ้มร่าออกมารับ
ไคล์มองฉันหัวจรดเท้า ก่อนเขาจะยิ้มกริ่ม..แล้วโอบเอวฉันเข้าไปกอดทันที จากนั้นเขาก็ถีบประตูปิด ปึก!
"แต่งงานกันเลยมั้ย..." ฉันยิ้มและดิ้นพองามบนอกกว้าง ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้น..ไปสบตาเขา
สงสัยเพิ่งอาบน้ำมาเหมือนกัน..หอมชะมัด -///-
"ยะ..อยากแต่งจริงเหรอ?" ฉันถามเขาตาเป็นประกาย ..จนมือใหญ่ขยับขึ้นมาประคองแก้ม..และจุมพิต
จุ๊บ~ เสียงจุ๊บเบาๆทำให้ฉันตัวอ่อนระทวย เขินจนมือสองข้างไปขยำชายเสื้อยืดเขา
"อยากแต่ง...จะได้อยู่ด้วยกันทุกวัน"
"อยู่ทุกวัน..ไม่ไปบินรึไง?-\\\\-" ฉันถามทวนสงสัย..แต่ตัวเองซุกหน้าเขินอายที่อกเขา จนแอบได้ยินเสียงหัวใจไคล์เบาๆ มันเต้นตึกตักแรงมาก และฉันคิดว่ามัน..คงแรงพอๆกับฉัน
"อยากให้บินไหม? ถ้าไม่อยาก...ผมจะลาออกให้^^" เขาตอบพลางคลายกอดฉัน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นโอบเอวพาฉัน..เดินไปนั่งโซฟา ที่บนโต๊ะตรงหน้ามีไวน์แดงตั้งรอ พร้อมกับแก้วไวน์สองแก้วที่ยังไม่ได้ถูกใช้งาน
"นายจะเลิกบินทำไม ทำงานไปเถอะ..กว่าจะเป็นนักบินได้ไม่ใช่ง่ายๆ" เขายิ้มแล้วโน้มไปรินไวน์ส่งให้ ก่อนจะกลั้วมันวนในแก้วช้าๆ แล้วยกขึ้นชนกับฉัน
"ผมตามใจป้าทุกอย่าง แต่ผมมีอะไรจะถาม..คนที่ป้าเดทด้วย ป้าเคลียร์รึยัง?...รู้จักเขาได้ไง"
ฉันอมไวน์ในปากไว้ครู่นึง เพราะถ้ากลืน..ก็ไม่รู้จะตอบไคล์ยังไง ถ้าบอกว่าพ่อแนะนำให้..เขาจะเสียใจไหม? ที่พ่อมองข้ามเขา
ฉันจึงหลับตาลงกลืนไวน์ลงคอช้าๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาสบตากับคนที่รอคำตอบอยู่
"เรื่องหมอฮาวายกำลังเคลียร์ แต่ฉันยืนยัน..ว่าไม่มีอะไรกับเขา รู้สึกเหมือนเพื่อนคนนึง..."
ไคล์หน้าถอดสีนิดหน่อย...เมื่อฉันไม่ยื่นคำขาด จนฉันต้องวางแก้วไวน์ลง แล้วเอื้อมมืออุ่นๆตัวเองจับมือเขา
"อีกอย่างรูปที่นายเห็น..ฉันแค่ปลอบใจหมอฮาวายเท่านั้น พอดีแฟนเขาเพิ่งเสีย..เข้าใจฉันนะ ฉันไม่อยากตัดสัมพันธ์เพราะเรื่องแค่นี้ หมอฮาวายเป็นคนดี..อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกันได้-_-"
ไคล์พยักหน้าเบาๆแล้วกุมมือฉันกลับ ก่อนเขาจะขยับมาโอบไหล่ฉัน..แล้วดึงฉันไปซบ
"ครับ แล้วอีกคนล่ะ? คนที่ป้าชนแก้วด้วย" จะถามให้เคลียร์เลยสินะ-_-
"คนนั้นหมอธันวา..เขา เอ่อ...เขาเป็นจิตแพทย์" มือที่ลูบไหล่มนหยุดชะงักทันที ก่อนไคล์จะหันมามองฉันและขมวดคิ้วสงสัย
"จิตแพทย์?" เขาถามทวน จนฉันพยักหน้าเบาๆตอบ ก่อนฉันจะก้มลงสักพัก..ก้มมองนิ้วตัวเองอย่างชั่งใจ เอาไงดี..มาถึงขนาดนี้ฉันต้องบอกแล้วใช่ไหม?
"คือ ฉันพบจิตแพทย์ทุกอาทิตย์ เพราะอยากยิ้มให้นาย..."
แผ่นหลังกว้างที่พิงผนักโซฟาเหยียดตรงทันที
"ป้า..." แล้วเขาก็เรียกฉันเสียงแผ่ว เอาแต่จ้องมองมาด้วยดวงตาที่เบิกกว้างคู่นั้น
"ตกใจเหรอ? อื้ม..นี่คืออีกอย่างที่ฉันพยายามอยู่...ที่จริงฉันทำเพื่อตัวเองด้วย ฉันพยายามหาสาเหตุว่าทำไมตัวเองอมทุกข์ จนรู้ว่าฉันนี่แหละ..ที่ยอมเกินไป ไม่เคยทำอะไรตามใจตัวเองสักอย่าง จนวันนี้วันแรกที่ฉันยืนกรานกับ...."
ฉันพูดไม่จบด้วยซ้ำ ไคล์ก็ดึงฉันไปกอดแน่น...เขาลูบแผ่นหลังเบาๆ ก่อนจะถอดกอดฉันไปหอมแก้มซ้ายขวา จากนั้นเขาก็ใช้ปลายยจมูกโด่ง..จรดปลายจมูกฉัน และจ้องตา..
"ใบไม้...."
"หืม..."
"จะเป็นแฟนไคล์ได้รึยัง?" ฉันหลับตาพริ้ม..รับริมฝีปากนุ่ม เขาถามฉันโดยไม่หยุดรอคำตอบด้วยซ้ำ เขาส่งริมฝีปากคู่สวย..ประกบจูบจู่โจมอย่างเร่าร้อน พร้อมกับมือใหญ่ที่ประคองใบหน้าตาม ก่อนจะโอบกอด..และอุ้มฉัน ขึ้นไปนั่งควบตัวเอง
ฉันโน้มลงจูบและสอดมือเรียวเล็ก..ไปรั้งท้ายทอย มือใหญ่ของเขาก็ใช่ย่อย ค่อยๆปลดกระดุมชุดนอนฉัน
และไม่นานเสื้อนอนก็หลุดพ้นพันธนาการ เขาโยนมันลงพื้นแล้วหยุดจ้องบราเซียตัวโปรดฉัน..พลางส่งมือสอดเค้นมันซ้ายขวา ฉันจึงรีบถอดเสื้อเขาออกมา ก่อนจะโน้มลงจูบและไซร้ซอกคอหอมๆของชายตรงหน้า..แทบอยากจะกลืนเขาเข้าไปทั้งตัว
ฉันลูบแผงอกกว้างที่แน่นปึกช้าๆ ก่อนเกมส์สวาทจะเริ่มจากเรียวนิ้วชี้ที่ฉันไล่ละเลงตามมา จนฉันค่อยๆขยับลงไปนั่งระหว่างขา พร้อมกับกระชากกางเกงเขาลง
ตาชั้นเดียวคู่นั้น..มองฉันไม่เชื่อสายตา แต่ไม่นานเขาก็เชิดหน้าส่งเสียงซี๊ดส์ เพราะฉันกำลังรุกล้ำเข้าอนาเขต..หยอกล้อแก่นกายเขาและรูดมันเล่น จนเจ้าของไม่ใจเย็น เขาก้มลงมาพูดอะไรบางอย่างกับฉัน
"ซี๊ดส์..อ่าส์ แต่งงานกับผมเถอะนะ...." เขาพูดเสียงแหบพล่า พลางมองฉันเป็นระยะๆ เมื่อฉันรูดมังกรใหญ่ยาวลงปลายลิ้น ฉันวกวนหยอกตามปลายโค้งมนนั้นถี่ๆ
ส่วนมือเล็กก็ไม่รอรี..ทั้งรูดขึ้นรูดลง รูดอยู่แบบนั้น ..จนไคล์ที่นั่งพิงพนักโซฟา เขากระเส่าร่อนเอวขึ้นตาม ร่อนเร่าๆอยู่แบบนั้น และนั่น..ก็ทำฉันกดริมฝีปากครอบครองมันทันที
"อ่าส์...." เมื่อลูกอมของโปรดเข้าปาก ฉันก็ไม่มีทีท่าจะหยุดอมมัน ฉันพยายามดูดปลายและละเลงลิ้นถี่ๆจนเจ้าของเริ่มดิ้นพล่าน เขากดหัวฉันพร้อมกับยกเอวขึ้นรับ จนสุดท้ายขาแกร่งๆนั้นหยุดทำงาน เขาเกร็งกระตุก..ปล่อยน้ำอุ่นๆเข้าปากฉันทันที
ฉันรีบกลืนมันอึกใหญ่ เมื่อเขาถอดออกจากปากได้ ฉันก็รีบซดไวน์ตาม
อึก! พอไวน์ที่ดื่มหมดรวดเดียวลงคอฉัน ฉันก็วางแก้วบนโต๊ะ ปึก! แล้วลุกขึ้นนั่งควบไคล์ทันที ความแข็งใหญ่ที่ฉันนั่งทับไป มันอึดอัด..จนฉันต้องกระดกบั้นท้ายถี่..ฉันถอดถอนและกดใส่หลายที จนทุกอย่างเข้าที่และกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ อ๋าา" ฉันเชิดหน้าขึ้น..ปล่อยเสียงกระเส่าแสนเสียวซ่านออกมาทันที..เมื่อแก่นกายที่เบียดเสียดถูกทับมิดด้าม ..จนมือหนาที่ประคองร่างเริ่มยกบั้นท้ายช้าๆเบาๆ เขาทำลายความฝืดเคืองที่ร่องสาว...ด้วยน้ำรักที่เปียกและแชะนำทาง
ไม่นานเสียงน้ำแจะๆก็ดังประสาน เมื่อมือใหญ่ที่ยกบั้นท้ายช่วยฉัน เขายกมันขึ้นสุด..ลงสุด
ปึก ปึก ปึก ปึก~
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์ ...ลึกมากไคล์" ฉันกอดคอหนา ซบลงกระซิบพลางซุกไซร้ ก่อนจะขยับยกบั้นท้ายถี่ๆจนมันกระแทกเนินชาย..ดังไปทั้งห้อง
"อ่าส์ เชี่ย..เถอะ...ป้าจะเด็ดไปไหนครับ " เขาครางและลูบคลำตามอกที่กระเพื่อมสั่น ก่อนไม่นานจังหวะที่ฉันโถมใส่จะทำฉันไต่ถึงสวรรค์ ฉันทรุดลงนั่ง..ร่อนเอวใส่เขาเฮือกสุดท้าย และกระตุกสั่นไปทั้งตัว
"อ๊ะ!! อ๊ะ!! ไคล์~~"
"อ่าส์~ เซ็กซี่ชิบ!" จากนั้นเขาก็อุ้มฉันควบเอวลุกขึ้นทันที ก่อนที่จะวางฉันที่โต๊ะอ่านหนังสือ..แล้วดันฉันนอนราบลงไป
ขาสองข้างถูกจับพาดบ่าอย่างรีบร้อน เขารั้งมันทั้งสอง แล้วกดเอวหนากระแทกใส่
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก!! ~ เชี่ย ฉันอยากสบถหยาบๆเลยให้ตาย!!! มันเสียวกว่าวันแรกที่ฉันเจ็บและเคือง เสียงกระแทกกระทั้นของเนื้อกระทบกัน ปึกปึก มันแทบปลิดชีพฉันบนโต๊ะยาวนี่ทุกเมื่อ
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ~ เสียว!~ ทำไง เสียว ไคล์~ ไคล์ อื้อ!" ฉันแอ่นอกกัดปากเชิดหน้า จนมือใหญ่ขยับมาลูบตามคางและซอกคอฉัน มือเล็กที่ปัดป่ายก็เริ่มเกาะตาม..เมื่อความวาบหวิวที่วิ่งอยู่ทั่วร่าง เริ่มทำฉัน....
เกร็ง....กระตุก...
"อ๊ะ! อื้อ! ไคล์!!!" อกที่แอ่นตกฮวบลงบนโต๊ะ ฉันดิ้นพล่านสะท้านไปทั้งทรวง เมื่อเอวหนายังร่อนไม่หยุดหย่อน
ก่อนมือใหญ่ที่รั้งขา.. เขาเปลี่ยนมาจับเอวฉันดึงลง ไคล์จับฉันหันหลังยืนเกาะขอบโต๊ะ แล้วกดหลังโก้งโค้งทันที
แค่พริบตาเดียวเท่านั้น แก่นกายใหญ่ๆก็เสียบใส่อีก ปึก!
"อื้อ~!!" ความเสียวซ่าน..แล่นผ่านโพรงสาวไปถึงท้องน้อย ยิ่งบั้นท้ายถูกกระแทกถี่..ฉันยิ่งใจจะขาดรอนๆ ..เมื่อเขาโน้มสอดมือคลึงหน้าอกทั้งสอง เขาทั้งคลึงทั้งกระแทก จนฉันเสียหลักหน้าแนบโต๊ะหายใจหอบ
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก~! พอฉันคว้าขอบโต๊ะได้..ก็เชิดหน้ากรีดร้อง ครางออกมาเหนื่อยหอบอย่างทรมาน มันสุดๆแล้วตอนนี้ มันเสียวจนกูอยากตาย...
น้ำสวาทที่ถูกแก่นกายกระแทกเข้าใส่ มันดันจนไหล..เปียกไปตามหว่างขา ก่อนไคล์จะจับขาฉันหนึ่งข้างยกขึ้นมา เขาพับมันวางบนโต๊ะและกระแทกถี่ๆ เน้นๆ จนโต๊ะขยับไปข้างหน้า ครืด ครืด!
เสียว!...ไม่ไหวแล้ว!!
"ไคล์! ท่ามันยากไป.. มั้ย ไคล์ ~อ๊ะ อ๊าส์"
"คะ..ครับ อ่าส์..." เขาตอบพร้อมโน้มลง..พ่นลมหายใจใส่หลังหู ก่อนจะกดขาฉันพี่พับอยูร่อนเอวใส่เน้นๆ จนฉันที่หน้าแนบโต๊ะทั้งหายใจหอบทั้งกระเส่า..เมื่อแก่นกายที่สอดเข้าเริ่มเกร็งกระตุกอีกครั้ง
และไคล์ เขาก็กระแทก ปึก ปึก!~~ ครางเฮือกสุดท้ายออกมา
"อ่าส์!!!"
"เฮ้อ เฮ้อ~" เสียงหายใจฉันดังมาก จนไคล์เขาค่อยๆถอดแก่นกายออกมา แล้วอุ้มฉันไปนอนที่เตียง
เรานอนกอดกันสักพักนึง เพราะยังเหนื่อยกันอยู่ ไม่ไหวจริงๆ เหนื่อยและเสียวมาก ถ้าไคล์จะต่ออีกก็เชิญ แต่ฉันขอนอนเฉยๆแล้วกัน ไม่งั้นกูตายบอกเลย
"ชอบมั้ย?" ไคล์ถาม พลางสอดนิ้วเล่นปลายผมฉันไปด้วย
"ชอบ กินเด็กอร่อย.."
"เด็กกินคนนี้ก็อร่อย...อร่อยมากๆ " มือที่เล่นผมเปลี่ยนไปเล่นนมฉันแทน
"ไคล์ พักสักชั่วโมงได้ไหม?-_-"
"พักได้ไง ผมอยากอีกแล้ว ตอนบ่ายกินหอยนางรมกับคนงานที่โรงงานมา จับดูสิ..ยังแข็งอยู่เลย"
"ไคล์...เดี๋ยวสิ"
จ๊วบ~
ไม่ทัน เรียบร้อยนมกู-_-
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน