ฮองเฮาเกิดใหม่：ยอดหมอหญิงขอรักหน่อย นิยาย บท 2

“ตายหรือ?” หลินฉีไม่เห็นด้วย “คนที่กำลังจะตาย เป็นเจ้า!”

กล่าววาจาจบ นางก็พาสาวใช้จากไปอย่างสง่างาม ก่อนออกประตูไป นางยังบอกกับทหารองครักษ์ที่หน้าประตูว่า “เทน้ำมัน จุดไฟ ช่วยส่งเสด็จฮองเฮา”

วาจาจบลง หลินเยียนก็เห็นไฟที่โหมกระหน่ำม้วนพุ่งเข้าหานาง

ท่ามกลางแสงไฟ ตนปลิวไปสิ้นลมต่อหน้าต่อตาเหมือนเป็นเรื่องตลกเรื่องหนึ่ง

เลิ่งชิงหยาน!

ก็เป็นเพื่อชายคนนี้ นางใช้ทักษะทางการแพทย์มาหว่านล้อมได้ใจผู้คน และใช้อำนาจทางทหารของท่านตาของนาง ช่วยให้เขาปีนสู่ยอด สุดท้ายล่ะ?

สิ่งที่แลกมาก็คือจุดจบนี้!

ในเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ ดวงตาของหลินเยียนกลายเป็นสีแดงเลือดฉาน หัวเราะอย่างอสูรบ้าคลั่ง "หลินฉี เลิ่งชิงหยาน เวลานี้เจ้าสองคนฆ่าครอบครัวของข้าหมด ทำลายวงศ์ตระกูลเชื้อสายของข้า ไร้สิ้นจิตเมตตาแห่งฟ้าสวรรค์! ข้ากลายเป็นผีร้าย ค้นหาไปจรดสุดหล้าฟ้าเขียว ก็ต้องให้หนี้โลหิตพวกเจ้าชดใช้ด้วยโลหิตอย่างแน่นอน!”

...

“วาจาได้ฟังจนเข้าใจทุกอย่างแล้วหรือไม่?”

“แม่นางวางใจ หญิงคนนี้ยากที่จะติดปีกหลบหนีได้แน่ๆ !”

บทสนทนาระหว่างทั้งสองปลุกหลินเยียนให้ตื่น

สติที่เคว้งคว้างงุนงงของนางกลับมา เมื่อนางลืมตาขึ้น เห็นเพดานที่แปลกตาเข้า นางรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก

ที่นี่ดูเหมือนจะ...

ห้องรับแขกในตำหนักขององค์หญิงใหญ่หรือ?

เมื่อหกปีก่อน นางก็ถูกวางแผนหลอกให้สูญเสียความบริสุทธิ์ในสถานที่แห่งนี้

วันนั้นเป็นวันคล้ายวันเกิดขององค์หญิงใหญ่ ป้ารองจ้าวสื่อพานางกับลูกพี่ลูกน้องหลายคนมาฉลองวันคล้ายวันเกิดขององค์หญิงใหญ่ ท่ามกลางงานเลี้ยง นางดื่มชาถ้วยหนึ่งที่ลูกพี่ลูกน้องคนที่สี่ส่งมาให้ จากนั้นก็รู้สึกมึนๆ ถูกลูกพี่ลูกน้องที่สี่พยุงไปพักที่ห้องรับแขก

ขณะนั้นสักพักนางยังถูกเสียงสนทนาคู่หนึ่งปลุกให้ตื่น เมื่อสัมผัสได้ถึงอันตราย นางปีนหน้าต่างหนีออกไป สุดท้ายเข้าผิดห้อง ก็สูญเสียพรหมจรรย์ไปแบบนี้ กลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมืองหลวง.

ด้วยเหตุนี้ นางจึงกราบครูบาร่ำเรียนวิชาแพทย์ มุฝึกฝนศึกษาอย่างหนัก ก็เพื่อให้ตนมีทักษะแขนงหนึ่ง สามารถเชิดหน้าขึ้นต่อหน้าผู้อื่นได้

แต่จวบท้ายสุด นางหลบไม่พ้นที่ถูกคนอื่นใช้สอย

แต่ตอนนี้ดูไป...

นางใช่เกิดใหม่แล้วหรือ?

ขณะที่หลินเยียนกำลังมึนงงสับสน เสียงภายนอกยังคงดังต่อไป

"ข้าจะให้ทุกคนต่างได้เห็นลักษณะแพศยาของนางกันหมด จะให้ชื่อเสียงนางป่นปี้เสียหาย!"

“คุณหนูวางใจ ต้องทำได้สำเร็จเรียบร้อยเจ้าค่ะ!”

แย่แล้ว ไม่สามารถล่าช้าอีกต่อไป!

หลินเยียนฝืนวิงเวียนศีรษะไว้ ลุกจากเตียง คราวนี้นางไม่ได้ปีนหลังหน้าต่างหนีออกไป แต่ซ่อนตัวอยู่ที่ทางเข้าประตู จากซอกประตู นางได้เห็นใบหน้าที่น่าเกลียดน่าชังของหลินเยว่ ลูกพี่ลูกน้องคนที่สี่ เพลิงโกรธในใจนางพลันลุกโชน

เมื่อแรกหากไม่ใช่นางเริ่มเรื่องทั้งหมดนี้ ชีวิตที่เหมือนตกนรกเผาไหม้เป็นชั้นๆ นั้นในภายหลังจะตามๆ กันมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไรกัน?

ตอนนี้นางได้เกิดใหม่ นางจะไม่ตกเป็นเรื่องตลกในสายตาของคนอื่นอีกเด็ดขาด!

นางจะตอบโต้แก้แค้น ให้ทุกคนที่เคยรังแกนางต้องชดใช้ตามราคาที่พวกเขาสมควรจ่ายทั้งหมด!

ประตูดังเอี๊ยดเสียงหนึ่ง ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

หลินเยียนกลั้นหายใจไว้ รอจนชายคนนั้นเดินเข้ามาในห้อง นางจึงถลาพุ่งออกไป คว้าหลินเยว่ที่กำลังเตรียมจากไป ผลักนางเข้าไปในห้อง แล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว!

หลินเยว่ตอบสนองกลับมา รีบพุ่งเข้ามาจะเปิดประตูทันที "หลินเยียน! เจ้าปล่อยข้าออกไป! เปิดประตู!"

ด้านนอกประตู หลินเยียนใช้กำลังสุดแรง พยายามยึดประตูไว้แน่น ไม่เปิดโอกาสให้หลินเยว่เปิดประตู