หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 148

ในความฝันฉันอยู่คนเดียว

และฉันก็อยู่ในพื้นที่แห่งความว่างเปล่า

ที่นั่น ฉันมีร่างกายที่แข็งแรงและไร้กังวล ราวกับว่าฉันได้กลับไปสู่ช่วงเวลาที่ฉันยังเด็ก

ฉันวิ่งอย่างมีความสุข ในความว่างเปล่ามาถึงสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก และเจอชายผู้มุ่งมั่นที่มีหลังตรง

ฉันหยุดและถามเขาอย่างสงสัย “คุณเป็นใคร?”

เขามองออกไป และข้างหลังเขา ความว่างเปล่าก็กลายเป็นดวงดาวนับพัน ดวงตาของเขากว้างใหญ่ราวกับจักรวาล เป็นประกาย

เขาหล่อเหลาเป็นพิเศษและเขาก็เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา เขาดูเหมือนเทพ แต่ฉันไม่ชอบเขาเลยเพราะฉันเป็นมนุษย์

...

ฉันชอบมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ

“คุณคือใคร?” ฉันถามด้วยรอยยิ้ม

เขาเรียกฉันด้วยเสียงต่ำ “แคลลี่”

แคลลี่ ...

ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของความอบอุ่นในน้ำเสียงของเขาเมื่อเขาเรียกฉันว่าแคลลี่

เขาเป็นคนเย็นชาและเฉยเมย

ฉันแย้งเขาและพูดว่า “ฉันชื่อแคโรไลน์”

เขายกมุมริมฝีปากขึ้นและนิ่งเงียบ

“เขายิ้มหรือเปล่า?”

...

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันอยู่ในโรงพยาบาลโดยมีเพียงผู้ช่วยรอยอยู่ข้าง ๆ ฉัน ฉันถามเขาอย่างไม่แน่ใจว่า “ฉันอยู่ในเมืองถงใช่ไหม?”

เขาตอบด้วยความเคารพว่า “ใช่ คุณนายชอว์”

ฉันลุกขึ้นและถามว่า “ฉันอยู่ในอาการโคม่ามานานแค่ไหนแล้ว?”

“เก้าวันถ้าคุณนับวันนี้”

ฉันตื่นขึ้นด้วยความประหลาดใจและพึมพำกับตัวเอง “ฉันไม่ตายเหรอ?”

“เป็นไปได้ยังไงที่ฉันรอดชีวิตมาได้ด้วยสุขภาพที่แย่แบบนี้?!”

เมื่อสังเกตเห็นท่าทางประหลาดใจของฉัน ผู้ช่วยอธิบายอย่างอดทนว่า “คุณนายชอว์ คุณสุขภาพไม่ดีในวันนั้น นายท่านชิครับฟังคำแนะนำของแพทย์และจัดให้มีคนมาผ่าตัดคุณ โชคดี ที่ยาที่คุณต้องการใช้มีในครอบครัวชิค”

ฉันจ้องไปที่เขาและถามว่า “คุณหมายถึงอะไร?”

ผู้ช่วยรอยตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ยินดีด้วย คุณนายชอว์ คุณหายดีแล้วจากการผ่าตัดและการบำบัดยานี้ การพักผ่อนและการพักฟื้น ไม่น่าจะมีอะไรผิดปกติกับคุณในอนาคต”

“มะเร็งของฉัน ... ” ฉันอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ

“คุณนายชอว์ หญิงสาวที่หยุดรถของเราในวันนั้นบอกว่ามีวิธีช่วยคุณได้ ... โชคดี อาจารย์ของเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์ในตระกูลชิค เรามียาที่ศึกษาอยู่”

ฉันมีความสุขมากคำพูดไม่สามารถแสดงความรู้สึกของฉันได้ ฉันถามด้วยความสงสัยว่า “จริงหรือ?”

ผู้ช่วยรอยตอบด้วยความมั่นใจ “ใช่ คุณนายชอว์”

“ความเสียใจอย่างสุดขีดของฉันกลายเป็นความสุข!

“มีความหวังว่ามะเร็งของฉันจะหายขาด!

“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งควินซี่!

“ควินซี่ ... ”

ฉันนึกถึงดิกสันเมื่อนึกถึงควินซี่

ฉันลดสายตาลง และผู้ช่วยรอยสังเกตว่าฉันอารมณ์ไม่ดี เขาถามฉันอย่างเป็นห่วง “คุณนายชอว์ คุณเศร้าไหม?”

ฉันส่ายหัวและถามว่า “แซคคารี่อยู่ที่ไหน?”

“นายท่านชิคไปทำธุระข้างนอก”

นั้นหมายความว่าเขาไม่ได้อยู่ในเมืองถงในตอนนี้

ฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจ แต่มีเรื่องน่ารำคาญมากมายรอฉันอยู่ ในขณะนี้ ฉันไม่สามารถกลับไปที่เมืองอู๋ได้

ผู้ช่วยยื่นยาต้านมะเร็งให้ฉันและแนะนำฉันว่า “คุณนายชอว์ อย่าลืมกินยาให้ตรงเวลาด้วยนะ”

ฉันหยิบมันขึ้นมาและพูดอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณ”

“คุณนายชอว์ คุณเพิ่งผ่าตัดและต้องพักฟื้นสักพัก แม้ว่านายท่านชิคจะไม่ได้ให้คำแนะนำพิเศษใด ๆ เกี่ยวกับคุณ แต่เขาก็ยังหวังว่าคุณจะสามารถอยู่ในโรงพยาบาลได้”

แซคคารี่ปรากฏตัวขึ้นโดยไม่คาดคิดและหายตัวไปอย่างเร่งรีบอีกแล้ว

ตั้งแต่เริ่มต้นที่เจอกันจนถึงตอนนี้เราแทบไม่ได้คุยกันเลย

กระนั้น เขาก็ปฏิบัติกับฉันอย่างดีทีเดียว

ฉันถามผู้ช่วยรอยอย่างสงสัยว่า “ผู้ช่วยรอย ทำไมวันนั้นคุณถึงมาที่โบสถ์?”

ฉันหยุดและเม้มริมฝีปากแล้วพูดต่อ “แซคคารี่ไปที่นั่นเพื่อฉันใช่ไหม?”