หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 148

ในความฝันฉันอยู่คนเดียว

และฉันก็อยู่ในพื้นที่แห่งความว่างเปล่า

ที่นั่น ฉันมีร่างกายที่แข็งแรงและไร้กังวล ราวกับว่าฉันได้กลับไปสู่ช่วงเวลาที่ฉันยังเด็ก

ฉันวิ่งอย่างมีความสุข ในความว่างเปล่ามาถึงสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก และเจอชายผู้มุ่งมั่นที่มีหลังตรง

ฉันหยุดและถามเขาอย่างสงสัย “คุณเป็นใคร?”

เขามองออกไป และข้างหลังเขา ความว่างเปล่าก็กลายเป็นดวงดาวนับพัน ดวงตาของเขากว้างใหญ่ราวกับจักรวาล เป็นประกาย

เขาหล่อเหลาเป็นพิเศษและเขาก็เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา เขาดูเหมือนเทพ แต่ฉันไม่ชอบเขาเลยเพราะฉันเป็นมนุษย์

...

ฉันชอบมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ

“คุณคือใคร?” ฉันถามด้วยรอยยิ้ม

เขาเรียกฉันด้วยเสียงต่ำ “แคลลี่”

แคลลี่ ...

ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของความอบอุ่นในน้ำเสียงของเขาเมื่อเขาเรียกฉันว่าแคลลี่

เขาเป็นคนเย็นชาและเฉยเมย

ฉันแย้งเขาและพูดว่า “ฉันชื่อแคโรไลน์”

เขายกมุมริมฝีปากขึ้นและนิ่งเงียบ

“เขายิ้มหรือเปล่า?”

...

เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันอยู่ในโรงพยาบาลโดยมีเพียงผู้ช่วยรอยอยู่ข้าง ๆ ฉัน ฉันถามเขาอย่างไม่แน่ใจว่า “ฉันอยู่ในเมืองถงใช่ไหม?”

เขาตอบด้วยความเคารพว่า “ใช่ คุณนายชอว์”

ฉันลุกขึ้นและถามว่า “ฉันอยู่ในอาการโคม่ามานานแค่ไหนแล้ว?”

“เก้าวันถ้าคุณนับวันนี้”

ฉันตื่นขึ้นด้วยความประหลาดใจและพึมพำกับตัวเอง “ฉันไม่ตายเหรอ?”

“เป็นไปได้ยังไงที่ฉันรอดชีวิตมาได้ด้วยสุขภาพที่แย่แบบนี้?!”