หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 178

“ฉัน....”

ดวงตาของเขาเย็นชาและคำถามที่ฉันอยากถามทั้งหมดติดอยู่ในลำคอของฉัน

แซคคารี่รู้ว่าฉันหมายถึงอะไร เขาดูเย็นชาเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับคืนที่มืดมิดนอกหน้าต่างขณะที่เขาพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า “เราเป็นแค่ครอบครัวเท่านั้น”

เมื่อฉันได้ยินเขาพูดคำว่าครอบครัว ฉันรู้สึกโล่งใจอยู่ข้างใน ฉันเคยกังวลว่าเขาอาจบอกว่าเขาต้องการไล่ตามฉัน เมื่อเห็นฉันผ่อนคลาย แซคคารี่ออกจากห้องพักฟื้นของฉันพร้อมกับขมวดคิ้ว

ฉันใช้เวลาครึ่งเดือนในการพักฟื้นในโรงพยาบาลในเมืองเอส ซึ่งเป็นช่วงที่บริษัทเยลประสบความสูญเสียครั้งใหญ่เนื่องจากสัญญาที่ล้มเหลวกับบริษัทสโตน หลังจากที่เจนนิเฟอร์ถูกขังอยู่ในคุกราคาหุ้นของพวกเขาก็ลดลง 3% แต่บริษัทสโตนได้จ่ายค่าปรับเริ่มต้นให้กับบริษัทเยลจากความเป็นมนุษย์

หลังจาก บริษัทสโตนยกเลิกสัญญากับบริษัทเยลแล้ว พวกเขาก็หันไปหาบริษัทชอว์ ซึ่งพวกเขาเองเป็นคนผลักดันให้เกิดความขัดแย้งระหว่างบริษัทเยลและบริษัทชอว์ ฉันไม่ได้สนใจมันเลย อย่างไรก็ตาม นั่นคือสิ่งที่ฉันได้มา

ฉันต้องการให้ครอบครัวเยลรู้ว่าฉันกำลังเล็งไปที่พวกเขาอย่างแน่นอน

เมื่อฉันกลับจากเมืองเอสไปยังเมืองอู๋ ฉันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและรอยบนใบหน้าของฉันก็ชัดเจนขึ้นจนเห็นได้ เฮนรี่หาหมอสองสามคนให้ฉันล่วงหน้าด้วยซ้ำ เมื่อร่างกายของฉันฟื้นตัว ฉันสามารถลบรอยได้

หลังจากกลับไปที่เมืองอู๋แล้ว ฉันก็อยู่ในคอนโดของฉันเรื่อย ๆ บางครั้งฉันจะยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานและเห็นชายหนุ่มรูปหล่อที่สูง ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าของบริเวณที่อยู่อาศัยได้อย่างชัดเจน

เขาปกป้องฉันจากที่นั่น แต่เขาไม่เคยรบกวนฉัน

ฉันนั่งอยู่หน้าหน้าต่างจ้องมองเขาและเฝ้าดูเขาจากไปเหมือนที่ฉันเคยทำในตอนนั้น

ในขณะที่มันกินเวลา ฉันก็ค้นพบกิจวัตรของเขา เขาจะมาที่บริเวณที่อยู่อาศัยของฉันทุกวันเมื่อตกกลางคืน เขาจะออกไปครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาอาจจะไม่รู้ว่าฉันได้เห็นเขาแล้ว

เช่นนั้น ฉันอยู่ในห้องนานกว่าครึ่งเดือนจนกระทั่งแอนดรูส่งข้อความถึงฉัน

“แคโรไลน์ การผ่าตัดของควินซี่ประสบความสำเร็จอย่างมาก”

อะไร?!

ควินซี่มีการผ่าตัดเมื่อไหรกัน?

ฉันโทรหาแอนดรูทันที แต่เขาไม่รับสาย

ฉันโทรไปหาผู้ช่วยอีกครั้ง แต่เขาบอกว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

เมื่อฉันรีบไปโรงพยาบาล ฉันเห็นเอเลนนอนอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าซีดเซียว ต่อหน้าแอนดรู เธอกลับมาเป็นหญิงสาวที่อ้อนน้อมต่อหน้าแอนดรูอีกครั้ง โดยสวมชุดสีขาวเรียบ ๆ

เธอเพิ่งได้รับการผ่าตัด แต่เธอก็เปลี่ยนเป็นชุดทันที ...

เมื่อเห็นเธอไม่มีชีวิตชีวา ฉันรู้สึกปวดหัวใจมาก ร่างกายของฉันสั่นสะท้านขณะที่ฉันเดินเข้าไปจับมือเธอ เมื่อเขาเห็นว่าเราสนิทกันจริง แอนดรูก็ถามด้วยความประหลาดใจ “พวกเธอสองคนรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร?”

ฉันพูดกับเขาด้วยดวงตาสีแดงเพลิง “นายควรให้เวลาเราสักครู่!”

แอนดรูตกใจมากแต่ก็ยังคงหันกลับไป

ฉันจับมือของเอเลนและถามอย่างเศร้า ๆ ว่า “เธอไม่ปฏิเสธที่จะบริจาคเหรอ? ทำไมเธอถึงยอม? ขอโทษนะ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันควรรับผิดชอบต่อควินซี่”

ครอบครัวชอว์เป็นหนี้ควินซี่ ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับแอนดรูหรือเอเลนเลย แต่ตอนนี้พวกเขาเป็นคนจ่ายหนี้ให้ฉัน

เอเลนดูซีดมาก เธอจ้องมองฉันด้วยสายตาที่ไม่สนใจและพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งและอ่อนแอ “ฉันตั้งใจว่าจะไม่ทำ แต่เมื่อวานนี้ อาการของควินซี่ริ่มร้ายแรง เขาพบฉันและคุกเข่าต่อหน้าฉัน! ลึกลงไป ฉันรักเขา ดังนั้นฉันจึงล้มเหลวในการทำให้เขาผิดหวัง”

ฉันถามด้วยน้ำตาว่า “แต่เธอรู้สึกมีความสุขไหม?”

“คุณชอว์ ฉันหมดหวังแล้ว” ทันใดนั้นเอเลนก็ยิ้ม “ตอนนี้ฉันมีไตข้างเดียวเท่านั้น”

“ขอโทษ โปรดยกโทษให้ฉัน”

ถ้าฉันรู้ ฉันจะหยุดมันแน่นอน

ทันใดนั้น เอเลนก็สงบและขอความช่วยเหลือจากฉัน “คุณชอว์ เธอช่วยย้ายฉันไปโรงพยาบาลอื่นได้ไหม?”

ฉันตกลงทันที ตอนที่ฉันกำลังจะจัดการโอนย้าย ฉันได้ยินเธอพูดอย่างเฉยเมยว่า “ฉันท้องได้ 3 เดือน แอนดรูรู้เรื่องนั้น แต่เขาก็ยังคุกเข่าขอร้องฉัน”

ฉันมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจและได้ยินน้ำเสียงเศร้า ๆ ของเธอ “ฉันคิดว่าฉันจะเสียลูกไปแล้ว”

ฉันพึมพำ “เอเลน ... ”

“แคโรไลน์ ฉันคิดว่าฉันควรเกลียดเขาในที่สุด”