หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 196

แซคคารี่มายืนข้างรถและเปิดประตูให้ฉันเอง เมื่อฉันมองขึ้นไปและเห็นดวงตาที่เย็นชาและลึกล้ำของเขา ร่างกายของฉันก็สั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว เขาขมวดคิ้วและถามว่า “คุณหนาวไหม แคลลี่?”

ฉันส่ายหัว โจชัวร์ส่งยิ้มให้ นี่ ๆ ให้เครดิตผมด้วยที่มาส่งเธอได้สำเร็จ “ผมได้ช่วยพาที่รักแคลลี่ของนายมาส่ง อย่างปลอดภัยนะพี่ โปรดระลึกถึงความดีของผมด้วยล่ะ”

โจชัวร์เริ่มเชี่ยวชาญในการพูดเรื่องไร้สาระมากขึ้นเรื่อย ๆ ฉันรู้สึกหดหู่มากเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาเคยโพสต์คำว่า “สุดที่รักแคโรไลน์” เมื่อเขาใช้บัญชีเว่ยป๋ออย่างเป็นทางการของครอบครัวชิค เพื่อโพสต์ถึงครอบครัวชอว์

“รอเดี๋ยวนะ!”

“ทำไมคำว่า 'ที่รัก' ฟังดูคุ้นหูจังนะ?”

ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนเรียกฉันว่าที่รักในวันที่ฉันนอนแผ่อยู่บนเตียงที่มีดอกไลเซนทัสข้าง ๆ

“เป็นไปได้ไหมจะเป็นแซคคารี่?!”

“เขาเรียนรู้คำพูดเหล่านี้จากโจชัวร์หรือไม่?”

แซคคารี่ไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับโจชัวร์เลยในตอนนั้น แต่เขาหยิบเสื้อคลุมสีดำจากมือของคนข้างหลังแล้วพาดไว้บนหัวของฉัน

เขาทำราวกับว่าเขากลัวว่าฉันจะเปียกฝน ฉันพันเสื้อคลุมรอบตัวและลงจากรถ จู่ ๆ เขาก็เอื้อมมือมาโอบรอบเอวของฉัน

แขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของเขาทำให้ฉันรู้สึกหายใจไม่ออกขณะที่เขาโอบรอบเอวของฉันและกลิ่นหอมจาง ๆ ของเขาก็โอบล้อมฉัน

ฉันไม่ได้แสร้งทำเป็นสงวนหรือเลือกที่จะรักษาระยะห่างจากเขา แต่ฉันถูกพาเข้าไปในบ้านของครอบครัวชิคเดินไปกับเขาอย่างเชื่อฟัง

ฝนก็ตกหนักมาก เนื่องจากเสื้อคลุมของเขาห่อตัวฉันอย่างแน่นหนา ดวงตาของฉันจึงจับจ้องไปที่พื้นได้เท่านั้น ดังนั้น ฉันแทบจะทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากเดินตามรอยเท้าของเขา หลังจากเดินไปประมาณสิบนาที เขาก็หยุดกะทันหัน แล้วฉันก็ได้ยินเสียงอันไพเราะถามว่า “แซคคารี่ นี่เพื่อนของนายหรือเปล่า?”

เป็นคนแรกที่เอ่ยชื่อเขาต่อหน้าเขาโดยตรง!

อย่างน้อยก็เป็นคนแรกที่ฉันได้เห็นว่าใครกล้าทำ!

โดยไม่รู้ตัว ฉันเงยหน้าขึ้นและเห็นผู้หญิงที่งดงามเป็นพิเศษยืนอยู่ตรงหน้าฉัน เธอสวมชุดกี่เพ้ารัดรูป