หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 230

ฉันอยากรู้มาตลอดว่าใครคือคนให้ไตในร่างกายของฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ารู้จากคนที่ฉันรู้จัก นอกจากความอยากรู้อยากเห็นแล้ว แต่ฉันจะไม่เชื่อคำโกหกจากควินซี่อีกแล้ว

ฉันปฏิเสธข้อเสนอ “ฉันไม่จำเป็นต้องรู้”

หลังจากที่ฉันพูดแบบนั้น ฉันก็แสดงได้ออกด้วยความมั่นใจราวกับว่ามันไม่สำคัญสำหรับฉันแล้วที่อยากรู้เรื่องนี้ “ฉันไม่สนใจว่าเป็นใครมาจากไหน ตอนนี้ เธอกำลังเป็นปัญหา การจากไปของเธอ เป็นสิ่งที่ดีสำหรับแอนดรูและฉัน!”

ถ้าควินซี่ยังอยู่แบบนี้ เธอจะทำให้เกิดปัญหาขึ้นอย่างแน่นอน เมื่อมองไปที่ร่างอ่อนล้าของเธอล้มคว่ำไปตามสายลม ฉันจึงกระตุ้นเธอว่า “ควินซี่ เธออ้างว่าเธอกลับมาที่เมืองอู๋เพียงเพราะสุขภาพของเธอ ตอนนี้อาการของเธอคงที่แล้ว เธอควรกลับไปที่สวิตเซอร์แลนด์ซะ!”

ควินซี่ส่ายหัวอย่างน่าสงสาร “ฉันไม่ต้องการกลับไป ฉันคิดถึงที่นี่”

ฉันนั่งยอง ๆ มองเธอชัด ๆ “เธอคิดถึงใคร?” ฉันถาม

เธอเอาแต่ส่ายหัว การแสดงออกที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเธอน่าสงสารอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม ทั้ง ๆ ที่ฉันรู้ว่าคำพูดของเธอเต็มไปด้วยคำโกหก และฉันก็อดเห็นใจเธอไม่ได้ ฉันรู้อยู่ในใจว่าเธอคิดถึงแอนดรู

ฉันถามเธอไปว่า “แอนดรูทำเพื่อเธอมากมาย ทำไมต้องทำร้ายผู้หญิงที่เขารัก? ยิ่งไปกว่านั้นเธอรู้ว่าตระกูลชอว์ไม่ได้ทำผิดกับเธอ แล้วทำไมเธอถึงบังคับให้ดิกสันแต่งงานกับเวนดี้!? เธอทำให้คนอื่นเลิกกันเพียงไม่กี่คู่ก็ตาม แต่นั้นมันคือความรัก หัวใจของเธอทำจากหินหรือเปล่า? เป็นไปไม่ได้ที่จะละลายหัวใจที่ชั่วร้ายของเธอไม่ว่าคนอื่นจะปฏิบัติต่อเธอดีแค่ไหนก็ตาม!”

ควินซี่ไม่พูดอะไรออกมาเลย เธอเอาแต่ร้องไห้ราวกับว่าฉันรังแกเธอ

ยิ่งฉันเห็นเธอเป็นแบบนั้น ฉันก็ยิ่งหงุดหงิด ฉันขมวดคิ้วและโทรหาผู้ช่วย

เมื่อเขารับโทรศัพท์ฉันก็สั่ง “ควินซี่ผลักเอเลนตกบันได ทำให้เธอคลอดก่อนกำหนด ตอนนี้เธออยู่ในอาการวิกฤต ได้โปรดนายแจ้งตำรวจทันทีและหาทนายความเพื่อเนรเทศเธอกลับไปดำเนินเรื่องนี้ให้ฉันที”

ก่อนที่ฉันจะคุยเสร็จ ควินซี่จับขาของฉันและร้องให้เพื่ออ้อนว้อนให้ฉันช่วยเธอ ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันสั่นไหวไปชั่วขณะ แต่เมื่อฉันคิดถึงสิ่งที่เธอทำกับฉัน ดิกสัน และเอเลน ฉันไม่สามารถให้อภัยเธอได้ ฉันถอยห่างและพูดต่อ “เธอแค่ทำตามคำแนะนำของฉัน”

“แคโรไลน์ ชอว์ เธอกำลังทำอะไรอยู่?!”

แอนดรูเดินเข้ามาพร้อมเสียงตะโกนใส่ฉันด้วยความโกรธจากด้านหลัง ฉันเดินย้ายไปข้าง ๆ และเห็นเขาช่วยควินซี่ด้วยสีหน้าเศร้าหมอง “นายเห็นสภาพของเอเลนตอนนี้ไหม?” ฉันถามอย่างใจเย็น

แอนดรูหันหน้าหนีและตอบกลับมาว่า “นั่นไม่ใช่เรื่องของเธอ”