หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 232

เวลานี้ถึง 21.00 น.

แซคคารี่เข้าไปห้องน้ำ

เขาอาบน้ำนานมาก เมื่อถึงเวลาที่เขาเสร็จ ฉันเกือบจะหลับไป เมื่อเขาโอบแขนรอบเอวของฉันเท่านั้นฉันก็มีสติจนตาสว่างขึ้นมา

ฉันกอดเอวของเขาเป็นการตอบแทน และฝังหัวของฉันไว้ที่หน้าอกที่แน่น ๆ ของเขา

“เมื่อวานคุณอยู่ที่ไหน?” ฉันถามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า

เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “เมืองเอส”

เขาเย็นชาอย่างน่ากลัว ฉันอ้าปากและกัดที่หน้าอกของเขา

บาดแผลบนร่างกายของแซคคารี่ยังไม่หายสนิท แต่เขาก็ปล่อยให้ตัวเองเปียกโชกไปกับสายฝน เขาตบหัวฉันเบา ๆ ด้วยฝ่ามือของเขา แต่ไม่ได้หยุดฉันจากการกัดเขา และเขาก็ไม่ฮึดฮัดเลย ความอดทนของเขาโดดเด่น

ฉันรู้สึกเขาไม่สนใจและคลายการกัดของฉัน จากนั้นฉันดูบาดแผลที่เขามีไปทั่วร่าง พวกบาดแผลทั้งหมดได้รับการดูแล เขาต้องทำความสะอาดบาดแผลในห้องน้ำ

ฉันเอานิ้วแตะแผลของเขาเบา ๆ และถามอย่างเป็นห่วงว่า “คุณไม่รู้สึกเจ็บปวดเหรอ?”

เขาตอบอย่างเมินเฉย “ไม่เลย”

“คุณโกหก คนเราจะไม่รู้สึกเจ็บปวดได้อย่างไรเมื่อได้รับบาดเจ็บ?”

แซคคารี่มองมาที่ฉันอย่างตั้งอกตั้งใจ และพูดอย่างหนักแน่นว่า “มันไม่ได้เจ็บปวดเลยกับบาดแผลเหล่านี้ ผมได้รับบาดเจ็บที่เลวร้ายยิ่งกว่านี้อีก”

นั่นเป็นครั้งแรกที่แซคคารี่ใช้คำนั้น...

ฉันอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตของเขา ฉันซบหัวของฉันบนคางที่มีหนวดของเขาและจูบลงที่บ่าของเขาอย่างอ่อนโยน

“คุณช่วยเล่าอดีตของคุณให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?”

แซคคารี่เป็นคนพูดไม่กี่คำ และไม่ใช่คนที่เต็มใจอยากเล่าอดีตของเขากับคนอื่น ฉันคิดว่าเขาจะไม่สนใจคำถามของฉัน เหมือนเมื่อก่อน แต่เขาตอบด้วยความจริงจังทั้งหมด

“มันไม่ใช่ชีวิตที่ราบรื่น ฉันจะเล่าให้ฟังเมื่อเรามีเวลา”

‘ฉันคิดในใจ ตอนนี้เราไม่มีเวลาเหรอ?!’

จู่ ๆ ฉันก็เข้าใจเขา เขาไม่ต้องการแบ่งปันอดีตของเขากับฉันในขณะนั้น ฉันตอบในใจ และหยุดถามเปลี่ยนหัวข้อแทน

“ทำไมคุณถึงดูโกรธนัก? มันดูไม่เหมือนคุณเลยทีเดียว…”