หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 259

ฉันยังไม่ชัดเจนว่าทำไมเหมือนเห็นโจชัวร์อยู่แถว ๆ นั้น ยิ่งไปกว่านั้น ฉันก็ไม่ชัดเจนว่าดิกสัน และคนอื่น ๆ ตกลงไปในทะเลได้อย่างไร

ราวกับว่าพี่น้องถูกกำหนดเป้าหมายอย่างตั้งใจ

สิบนาทีต่อมาในที่สุด เราก็มาถึงเกาะที่แสดงบนแผนที่จีพีเอส เราหยุดเรือยอทช์ที่ริมทะเลและเดินขึ้นฝั่งท่ามกลางน้ำทะเลที่เย็นยะเยือก เราเดินเป็นวงกลมรอบเกาะและในที่สุดก็พบทั้งสามคน

ยารานอนลงบนพื้นทรายอย่างระมัดระวัง ในขณะเดียวกัน ทั้งดิกสัน และแลนซ์ก็นั่งอยู่บนชายหาดอย่างเงียบ ๆ

ฉันเดินไปถามอย่างเป็นห่วงว่า “พวกคุณโอเคไหม?”

แม้ว่าพวกเขาทั้งสามคนจะเปียกโชก แต่ก็ไม่มีอาการบาดเจ็บ

ยาราสวมเสื้อสูทของแลนซ์ เมื่อเธอเห็นเรา เธอก็รีบถอดเสื้อคลุมนั้นแล้วเข้ามากอดนาธาน นาธานโอบกอดเธอแน่น

เขาถามอย่างห่วงใยว่า “น้องหนาวไหม?”

ยาราพยักหน้า “หนาวมาก”

นาธานกำลังจะถอดเสื้อคลุมของเขาเมื่อเขารู้ว่าเขาส่งต่อให้ลอเรนไปแล้ว เขาต้องถอดเสื้อข้างในออกแทน

เขาคลุมเสื้อของยาราและอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน ขณะที่ลอเรนรีบเดินไปหาแลนซ์และกอดเขา

การแสดงออกของแลนซ์ไม่สนใจใครขณะที่เขาตบไหล่ของลอเรนเบา ๆ และปลอบโยนเธอ “พี่ไม่เป็นไร”

“พี่ แต่ฉันเป็นห่วงพี่มากนะ”

ในที่สุดสีหน้าที่เป็นกังวลของลอเรนก็โล่งใจ เธอร้องไห้เบา ๆ ในอ้อมแขนของแลนซ์

ฉันเข้าใจว่าเธอกังวลแค่ไหน ท้ายที่สุด เธอรักผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอมากว่าสิบปี

น้ำเสียงของแลนซ์ยังคงเป็นกลางขณะที่เขาพูดว่า “เรน พี่สบายดี”

เมื่อดิกสันเห็นว่าลอเรนแสดงท่าทางอย่างไร เขาก็เยาะเย้ย “พี่รู้ว่าเธอชอบแลนซ์ แต่วิธีที่เธอแสดงไม่เกรงใจพี่เลย เรน พี่จะหยุดอยู่ในสายตาของเธอได้ไหม?”

เมื่อแลนซ์ได้ยินคำพูดของดิกสัน เขาก็ผลักลอเรนออกไปด้วยการปฏิเสธ จากนั้น เขาก็จ้องมองไปที่ยารา

ในขณะนั้น ยาราได้นอนอยู่ในอ้อมแขนของนาธานด้วยสีหน้าเป็นกลาง

ลอเรนไม่ได้ใส่ใจกับการปฏิเสธของแลนซ์ แต่แล้ว เธอกลับดึงแขนของดิกสันและอ้อนเขา “ฉันก็เป็นห่วงพี่รองเหมือนกันและ พี่ … พี่แคโรไลน์ก็เป็นห่วงพวกคุณเหมือนกัน เธอตั้งใจ…”