หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 269

เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่เกิดเหตุ ฉันยังไม่ได้กดเบอร์ที่พ่อให้ฉันไว้เลย

ฉันไม่แน่ใจว่า ฉันเป็นคนขี้ขลาดหรือเปล่า แต่ฉันไม่สามารถรวบรวมความกล้าได้ ฉันไม่สามารถพาตัวเองไปค้นหา หรือติดต่อกับผู้หญิงที่ให้ฉันเกิดมาแล้วยังทอดทิ้งฉันไปอีก

ทำไมฉันต้องติดต่อเธอ? การปรองดองของแม่และลูกงั้นเหรอ? ไม่สิ ฉันจำได้เฉพาะพ่อแม่ในปัจจุบันของฉัน

จู่ ๆ ฉันก็คิดถึงพ่อแม่ของฉันที่อาศัยอยู่ในเมืองนีมส์อันห่างไกล ทันใดนั้นฉันก็อยากติดต่อเธอในที่สุด

ฉันต้องเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นและค้นหาว่าเธอเป็นใคร ฉันต้องขจัดความกลัวของพ่อแม่ด้วย ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่กลับไปที่เมืองถง เพื่ออยู่กับฉัน

ฉันหยิบโทรศัพท์ของฉันออกมาและค้นหาหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย ในขณะที่ฉันลังเล ฉันได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจากด้านหลัง

“แคโร ทำไมคุณไม่โทรหาผม ให้ผมไปรับคุณ เมื่อคุณกลับมาที่เมืองอู๋ล่ะ?”

ฉันตัวแข็ง ฉันพยายามถอยกลับไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัวก่อนที่จะหันกลับไปมองชายคนนั้น ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเหน็บแนมอย่างเย็นชา

“แม้ว่าฉันจะไม่ได้โทรหาคุณ แต่คุณก็ยังรู้ข่าวเรื่องฉันเองอยู่ ใช่ไหม?”

ดิกสันดูตกใจกับคำตอบของฉัน เขามองฉันด้วยสายตาที่ไร้เดียงสา ฉันรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้คือนิสัยปกติของเขา

ฉันกดริมฝีปากของฉันและถามว่า “ตัวตนของเขาอยู่ที่ไหน?”

ฉันหมายถึงบุคลิกอื่น ๆ ของเขา

“ไม่ได้อยู่ที่นี่ในขณะนี้”

“ดิกสัน เขาทำให้ฉันมีปัญหามากมายในชีวิต” ฉันบ่นด้วยความหงุดหงิด