หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 306

ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้คือ มาร์ตี้ ผู้ซึ่งเคยเจอกันแล้วครั้งหนึ่ง เขาอยู่ในชุดแจ็คเก็ตสีเหลืองสวยพลางส่งยิ้มมาให้ฉัน

“จิ๊ ฉันเจอเธอก่อนแซคซะอีก” คนตัวสูงแสยะยิ้ม

“เขาอยู่ที่ไหน?” ร่างเล็กรีบลุกขึ้นถาม เมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดชื่อชายรัก

มาร์ตี้ชี้นิ้วไปอีกทาง แคโรหันมองตามปลายนิ้วของอีกฝ่าย ก่อนจะเห็นร่างสูงของแซคคารี่ที่กำลังเดินเข้ามา

เขาสวมสเวตเตอร์สีดำ พร้อมผ้าพันคอสีเข้มที่พันหลวม ๆ อยู่รอบคอหนา และทับด้วยเสื้อโค้ทสีดำตัวยาวจรดเข่า

เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาแต่งตัวสบาย ๆ แบบนี้

มาร์ตี้เหลือบมองฉันที่จ้องเขาไม่วางตา

“จ้องจนลูกตาจะทะลักออกมาจากเบ้าแล้ว!” เขาแซว “ไหนพูดสิ ผู้ชายของเธอพึ่งจะจากมาวันเดียว แล้วเธอก็ร้อนรนจนตามเขามาที่นี่ ถ้าในอนาคตพวกเธอเลิกกันจะทำยังไง?”

ร่างเล็กหันไปบ่นกลับ “เราไม่มีทางเลิกกัน”

“มั่นใจจังเลยนะ” เขากระตุกยิ้มอีกรอบ

แคโรเมินเฉย และเลิกต่อล้อต่อเถียงกับอีกฝ่าย นัยน์ตาคู่สวยหันไปมองชายหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอแทน ก่อนจะมองอย่างออดอ้อน “พี่รอง มือถือฉันแบตหมด” พร้อมอธิบายเสียงอ่อน

แซคคารี่ยกมือขึ้นแตะที่แก้มของฉัน ซึ้งการกระทำนั่นตกอยู่ในสายตาของมาร์ตี้ เสียงเข้มเอ่ยถามเบา ๆ “ทำไมตัวเธอเย็นแบบนี้?”

ก่อนจะถอดผ้าพันคอของตัวเองออก แล้วพันสวมให้ฉันแทน พลันเอื้อมหยิบกระเป๋าถือ และกระเป๋าลากไปจากมือฉันเพื่อเดินออกจากสนามบิน

มาร์ตี้หน้าซีดเผือดราวกับเห็นผี

“พระเจ้าช่วย นี่คือผู้ยิ่งใหญ่ จอมเย็นชา และไร้หัวใจคนนั้นที่เรารู้จักใช่ไหม?” เขาพึมพำเหมือนคนไม่ได้สติ “ใช่แซคคารี่ เพื่อนฉันจริงเหรอ?”

เอาเถอะ มันก็ดูแปลกตาดีที่เห็นร่างสูงหนีบกระเป๋าสีชมพูแปร๋นไว้ที่ไหล่หนาแบบนั้น ทว่าคนตรงหน้ากลับหันมาเอ็ดคนเป็นเพื่อนด้วยใบหน้าเย็นชา

“หุบปาก” เขาสั่ง

แซคคารี่ไม่ได้รู้สึกลำบากใจที่ช่วยฉันถือของ มือหนาลากกระเป๋าเดินออกไปทันที แคโรหันไปหรี่ตามองมาร์ตี้เล็กน้อย พลันหมุนตัวเดินตามร่างสูงไป

มาร์ตี้พุ่งใส่ฉัน พร้อมคว้าข้อมือไว้แน่น ดวงตากลมเบิกกว้างตกใจ

“ทำอะไรของนายเนี่ย?” ฉันถาม

“เธอต้องบอกฉันเดี๋ยวนี้ เธอปราบหมอนั่นได้ยังไง?” เขาถามรัว

แววตาของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยคำถาม แม้อยากจะเพิกเฉย แต่เขาก็ตื้อไม่เลิก

“เรามาแลกกันเล่าดีกว่า” เขาเสนอ “เธอบอกฉันเรื่องของเธอกับแซคคารี่ แล้วฉันจะบอกเธอเรื่องอดีตของเขา! ฉันเชื่อว่าเธอต้องไม่เคยรู่มาก่อนแน่ เพราะเขาไม่ชอบเล่าให้ใครฟัง เรามาแอบแลกข้อมูลกันดีกว่า”

ข้อเสนอของเขาน่าสนใจกว่าที่คิด ร่างบางเอนตัวเข้าไปใกล้เพื่อกระซิบบอก “ฉันเป็นคนตามตื้อเขาเองแหละ นายเชื่อไหมล่ะ?”

มาร์ตี้รับฟัง