หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 309

มีผู้ชายแค่ไม่กี่คนที่จะกล้าใส่เสื้อสีชมพูจ๋าแบบนี้ และส่วนมากก็จะมีบุคลิกที่เงียบขรึมด้วย

ทว่ามาร์ตี้นั้นต่างออกไป เขาร่าเริงอยู่ตลอดเวลา ถ้ารวมกับดวงตาเรียวรีที่มีเสน่ห์แต่แผงด้วยความเจ้าเล่ห์นั่นแล้ว เขามันปีศาจร้ายจอมล่อลวงดี ๆ นี่เอง

เจ้าของเสื้อสีชมพูเดินมานั่งข้างฉัน พลางถามสิ่งที่ตนสงสัย “เมื่อคืนนี้ เธอจัดการกับอาการหึงหวงของผู้ชายตัวเองยังไงเหรอ?”

แม้แต่มาร์ตี้ก็ดูออกว่าเขาหึง

นั่นทำให้ฉันนึกถึงสายตาดุดันที่ส่งมาให้กับเมื่อคืน พลันเอ่ยตอบ

“ฉันไม่ได้ทำอะไร มาถึงปุ๊บเขาก็เดินไปจัดการธุระของตัวเองทันที”

มาร์ตี้กรอกตาใส่ฉัน พร้อมพูดอย่างมั่นใจ “แค่มองหน้าแดง ๆ ของเธอ ฉันก็รู้แล้วว่าพวกเธอคงทำเรื่องกุ๊กกิ๊กแบบผู้ใหญ่ ๆ ที่บอกไม่ได้”

“ช่วยไม่พูดถึงมันจะได้ไหม?” ฉันรีบพูดตัดบทเพื่อหยุดการสู่รู้ของเขา

และดูเหมือนอีกคนจะเข้าใจ

“ได้ ฉันก็แค่ล้อเล่นเอง! แซคคารี่ไปนอร์เวย์แล้ว เขาบอกให้ฉันพาเธอออกไปเที่ยว แล้วเธออยากไปไหน?”

แคโรส่ายศีรษะ “ฉันอยากอยู่บ้าน”

“อยู่บ้านมันสนุกตรงไหนกัน?”

มาร์ตี้เอ่ยราวกับไม่เห็นด้วย ขณะที่เรากำลังจะโต้เถียงกัน ยาราก็วิดีโอคอลมาหาฉันพอดี ทันทีที่เห็นการแจ้งเตือน มาร์ตี้ก็เร่งให้ฉันรับสาย

นิ้วเรียวกดรับภายใต้สายตาเป็นประกายของเขา

ผมของยารายังเป็นสีชมพูอยู่ เธอยิ้มกว้างแล้วเอ่ยบอก “แคโรไลน์ เดี๋ยวฉันจะบินกลับเมืองถงแล้วนะ”

ฉันพยักหน้ารับ “แต่ฉันไม่ได้อยู่ที่เมืองถงนะ”

เธอถามกลับด้วยความสงสัย “เธออยู่ที่ไหน?”

ฉันบอกกลับไปตามตรง “อยู่ที่ฟินแลนด์”

“อ๋อ ฉันว่าจะบอกเธออยู่พอดี”

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน “อะไรเหรอ?”

“ฉันจะเริ่มเที่ยวรอบโลกอีกแล้วนะ”

ยาราเงียบไปพัก พลันเอ่ยต่อ “อีกตั้งหนึ่งปีกว่าฉันจะอายุสิบแปดปีเต็ม ดังนั้นยังไงตอนนี้ก็ยังเข้าไปทำงานในสถานีตำรวจไม่ได้อยู่ดี ฉันเลยจะเที่ยวดูสิ่งใหม่ ๆ และเปิดรับประสบการณ์ต่าง ๆ ไปพลาง ระหว่างรอเวลา”