ถึงจะคิดแบบนั้น แต่ในใจลึก ๆ ก็ได้แต่หวังว่าแซคคารี่คงไม่ทำอย่างที่พูด!
เขาให้ฉันเลือกทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าฉันอยากเก็บลูกไว้ขนาดไหน หรือที่จริงเขาต้องการจะไปจากฉันกันแน่!
นั่นคือเหตุผลที่ร่างสูงจงใจให้ฉันเลือก!
เป็นการบังคับกลาย ๆ ให้ปล่อยเขาไป ราวกับฉันเป็นคนผิดอย่างนั้นแหละ!
คิดแบบนั้นร่างเล็กก็เอ่ยถามด้วยอารมณ์ขุ่นมัว “คุณกำลังจะทิ้งฉันไปใช่ไหม?”
แซคคารี่ยังคงยืนนิ่งจดจ้องไปยังแสงระยิบระยับที่ริมแม่น้ำด้านนอกนั่น
ฉันเข้าใจแล้ว
ไม่ว่าจะตัดสินใจเลือกแบบไหน เขาก็เลือกที่จะไปอยู่ดี ที่เขามาวันนี้ก็เพราะอยากจะมาลาเท่านั้น!
พลันคำอธิบายและความรู้สึกที่อีกคนเคยพูดไว้เริ่มตีตื้นขึ้นมาในใจ
ในใจของเขา การเข้าใจผิดระหว่างเราไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้ความสัมพันธ์นี้จบลง
และถ้าพูดตาม เขาไม่ได้เข้าใจผิดเรื่องของฉัน ทว่ารู้ความจริงอยู่แล้วตั้งแต่ต้น
แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเป็นฝ่ายไป
สิงโตหนุ่มที่บาดเจ็บคงต้องการเวลาในการรักษาแผลสด
ฉันคิดแบบนี้
และมันเป็นข้อแก้ต่างอย่างเดียวในตอนนี้ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น
อย่างไรก็ตาม ถึงจะรู้สึกดีขึ้น แต่แผลใจกลับไม่มีวันปิดสนิท
“แซคคารี่ ฉันเลือกเด็กคนนี้”
แคโรพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังทว่าสั่นไหวเล็กน้อย
ถึงยังไงตอนนี้หัวใจของฉันก็แหละละเอียดไม่มีชิ้นดีแล้ว
ร่างสูงหันกลับมา พร้อมใช้สายตาคมคู่นั้นจ้องมาที่ฉันอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะหลบสายตาลงราวกับไม่รับรู้!
มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อเห็นการกระทำของอีกฝ่าย ริมฝีปากบางเม้มแน่นราวกับอดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ “ขอบคุณสำหรับรักที่คุณเคยมีให้ฉันนะคะ”
แซคคารี่หมุนตัวเดินออกจากห้องไปทันที
เขาเดินออกไปอย่างไม่ลังเล และไม่พูดอะไรซักคำ
ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะมีวันที่เขาก้าวออกไปจากโลกของฉันแบบนี้!
ขาเรียวหยุดนิ่งหน้าประตู ไม่กล้าแม้กระทั้งก้าวออกไปรั้งอีกคนเพราะกลัวว่าตนจะไม่สบายหากวิ่งออกไปยืนกลางฝนแบบนั้น!
อีกทั้ง ถ้าไม่สบายหนัก มันก็จะส่งผลถึงเด็กที่อยู่ในท้องและฉันก็จะเสียลูกไป ร่างเล็กยืนมองชายหนุ่มอยู่ริมประตูด้วยความกลัวที่กำลังสั่งสมมากขึ้น!
ฉันอยากจะบอกเขา แต่ไม่กล้าพอ!
นัยน์ตาคู่สวยมองร่างสูงที่กำลังเดินออกไปไกลอย่างหมดหวัง จนในที่สุดก็รวบรวมความกล้าแล้วตะโกนออกไป “แซคคารี่!”
ท่ามกลางฟ้าร้องและเสียงฝนที่กระหน่ำตกลงมา ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะได้ยินไหม ทว่าร่างสูงกลับหยุดชะงักอยู่ตรงนั้น!
ร่างนั้นดูสั่นเล็กน้อยด้วยความหนาว มือเรียวกำชายกระโปรงของตนไว้แน่นอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว “แซคคารี่ ฉันทนไม่ได้ที่จะเสียคุณไป! ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดพลาดของฉัน และมันทำให้คุณรู้สึกแย่ เป็นเพราะฉัน คุณถึงต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้!”
ฉันคือคนที่ทำให้เขากลายเป็นราชสีห์ที่บาดเจ็บ!
ฉันคือคนที่ทำให้เขาสูญเสียทุกอย่าง!
และฉัน คือคนทำลายศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจทั้งหมดที่เขามี!
แซคคารี่ไม่ได้หันกลับมา ร่างบางสูดหายใจลึกเพื่อสู้กับความกลัว พร้อมเอ่ย “ฉันทนไม่ได้ที่เห็นคุณเดินจากไปแบบนี้ แต่ฉันก็ไม่คู่ควรที่จะอยู่เคียงข้างคุณ! แซคคารี่ ให้เวลาฉันแปดเดือนได้ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ