หมอแนะนำให้ฉันเข้ารับการสแกนหาความผิดปกติเพื่อความแน่ใจสำหรับขั้นตอนต่อไป และมันเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้หญิงตั้งครรภ์ยี่สิบสัปดาห์ในการสแกนตรวจ มันดีกว่าถ้าฉันยอมตรวจเพื่อเช็คร่างกายของลูก
แต่ฉันยังกังวลและกลัวอยู่มาก
กลัวว่าแสงสว่างเดียวในหัวใจจะดับไป
ร่างบางกลับจากโรงพยาบาลพร้อมบอดี้การ์ดส่วนตัวโดยไม่ได้พูดอะไรกับหมออีก
ความรู้สึกปั่นป่วนก่อนหน้านี้เริ่มดีขึ้นหลังจากทานยา แต่กลับต้องมาสู้กับอาการนอนไม่หลับแทน กว่าจะหลับสนิทก็ใช้เวลาอยู่นานสองนาน
วันรุ่งขึ้น ฉันก็ขับรถไปเมืองเอส โดยที่ไม่ได้บอกเฮนรี่หรือพี่สะใภ้ให้รู้ พอมาถึงก็มุ่งตรงไปโรงพยาบาลที่เอเลนรออยู่ทันที เธอนั่งรอตรงโถงทางเดินด้วยนัยน์ตาแดงรื่นน้ำ แคโรรีบวิ่งเข้าไปกุมมือของอีกฝ่ายไว้แน่น “เจดเป็นยังไงบ้าง? เธออยู่ในห้องผ่าตัดใช่ไหม?”
ฉันพูดแล้วมองไปยังห้องผ่าตัดที่ขี้นไฟแดงอยู่ไม่ไกล เอเลนพยักหน้าตอบ “เจดเอาแต่อ้วกทั้งคืน”
“เธอจะต้องไม่เป็นไร” ปลอบเธอกลับพลางนั่งลงข้าง ๆ
เอเลนคนที่เข้มแข็งมาตลอดกอดฉันไว้แน่นพร้อมร้องไห้ราวกับขาดใจ น้ำตาของเธอไหลไม่หยุด และมือคู่นั่นที่จับฉันไว้แน่นอย่างหาที่พึ่งพา คุณชอว์ ฉันทนไม่ไหวแล้ว ลูกต้องเผชิญกับอาการพวกนี้มาตลอดหกเดือน และมันกำลังฆ่าฉันให้ตาย! ใจของฉันทั้งเจ็บทั้งทรมาน จนรู้สึกผิดที่คลอดเธอออกมา! ถ้าตอนแรกฉันไม่เห็นแก่ตัว เธอคงไม่ต้องมาทุรนทุรายกับความเจ็บปวดพวกนี้!”
ตัวของเอเลนสั่นจนฉันต้องจับเธอไว้ และพูดปลอบโยน “มันไม่ใช่ความผิดของเธอ เธอแค่อยากให้เจดได้มีโอกาสออกมาเจอโลกภายนอก และตอนนี้...”
ฉันไม่สามารถรับประกันกับเธอได้ว่าลูกน้อยจะปลอดภัยหรือมีสุขภาพดียืนยาว แคโรผ่อนลมหายใจเบา ๆ พลันพูดต่อ “เจดจะต้องหายดีในไม่ช้าแน่นอน!”
เอเลนรับรู้ทว่ายังไม่หยุดร้อง จนกระทั่งแผ่นไฟเล็กด้านบนห้องผ่าตัดเปลี่ยนสี
เธอกดความรู้สึกเจ็บปวดลง ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา และเดินหน้าตรงไปยังห้องนั้นทันที ใบหน้าสวยดูมีชีวิตชีวาขึ้นเมื่อเห็นลูกน้อยที่ถูกเข็นออกมาในสภาพที่ได้รับการรักษาแล้ว
เอเลนปาดน้ำตาที่ไหลริมหางตา ก่อนจะเอ่ยปากเรียกชื่อเด็กน้อยที่นอนอยู่บนเพียงพยาบาลเบา ๆ “โชคดีที่คุณมาโรงพยาบาลทันเวลา ตอนนี้เด็กปลอดภัยแล้วครับ” คุณหมอบอกเธอ
“ขอบคุณนะคะ คุณหมอ” เอเลนตอบกลับด้วยความยินดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ