หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 420

"ฉันก็ไม่แน่ใจค่ะ พี่สามรู้หรือเปล่า?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจชัวร์ก็อธิบายให้ฉันฟัง

“เมื่อมาร์ตี้กับฉันมารู้ว่าแซคคารี่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวชิค มันเป็นช่วงเวลาตอนที่เขาอยู่ในคุก หลังจากนั้น เลขาแยร์บอกว่าเขาว่าเคยพยายามตามหาพ่อแม่ทางสายเลือดในอดีต แต่หาไม่พบ พวกเขาพบเพียงเบาะแสบางอย่าง หลังจากนั้นเขาก็ยุ่งกับการปฏิรูปอำนาจในยุโรป จากนั้นการค้นหาของพวกเขาก็หยุดลง ฉันพยายามช่วยเขาตรวจสอบเรื่องนี้ และเพิ่งพบพ่อแม่แท้ ๆ ของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่พวกเขาเป็นเพียงครอบครัวธรรมดาทั่วไป…”

ฉันเพิ่งรู้ว่าแซคคารี่ไปนอร์เวย์ เพื่อตามหาพ่อแม่ของเขาในเวลาต่อมา ยิ่งไปกว่านั้นมาร์ตี้หลอกฉัน ฉันก็ไปที่นอร์เวย์!

กระท่อมนั่น… นั่นเป็นบ้านเกิดของแซคคารี่

ฉันถามด้วยความห่วงใย “แล้วแซคคารี่รู้เรื่องนี้หรือเปล่า?”

โจชัวร์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่กล้าบอกให้เขารู้”

ความกังวลเพิ่มขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจของฉัน ฉันถามว่า "มีอะไรเหรอ?"

“นอกจากพี่รองแล้ว สามีภรรยาคู่นั้นยังมีลูกชายอีกสามคนและลูกสาวสองคน ลูกคนสุดท้องของพวกเขาอายุเพียงเก้าขวบเท่านั้น”

“ฉันไปที่บ้านของพวกเขา และไปเยี่ยมพวกเขาในฐานะคนแปลกหน้า พวกเขาเป็นครอบครัวที่มีความสุข ฉันยังถามพวกเขาเกี่ยวกับอดีตของพวกเขาอย่างคร่าว ๆ แต่พวกเขาบอกว่า พวกเขามีลูกชายคนหนึ่ง แต่พวกเขาก็สูญเสียเขาไปภายในสองสามวันหลังจากที่เขาเกิด ฉันถามพวกเขาว่า พวกเขาจะทำอย่างไร ถ้าวันหนึ่งเด็กคนนั้นกลับมา พวกเขาบอกว่าพวกเขาไม่แน่ใจ พวกเขาคงจำเขาไม่ได้ เพราะว่าพวกเขามีพี่รองก่อนที่จะแต่งงานกัน สำหรับพวกเขา พี่รองถือว่าเป็นภาระ ยิ่งกว่านั้น หลายปีผ่านไป พวกเขาไม่มีความรู้สึกใด ๆ ให้เขาแล้ว ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะกังวลมากขึ้น หากชีวิตของพวกเขาถูกรบกวน”

โจชัวร์กลัวว่าแซคคารี่จะผิดหวัง ดังนั้นเขาจึงปกปิดเรื่องที่เขาค้นพบ ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไร โจชัวร์ขอให้ฉันเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ

“ฉันจะไม่แก้ไขเรื่องเกี่ยวกับในอดีตที่เกิดขึ้น สาเหตุหลักก็เป็นเพราะพี่รองเป็นคนเริ่มสิ่งนี้!”

ได้ยินอย่างนั้นฉันก็หัวเราะ “ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ พี่สาม”

โจชัวร์พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “เธอทำเป็นเล่นอีกแล้วนะ”

ฉันคุยกับโจชัวร์ครู่หนึ่งก่อนจะกลับเข้าไปในคฤหาสน์ แซคคารี่กำลังนึ่งปูอยู่ในครัว ฉันเข้าไปกอดเอวเขา แล้วซบหน้าลงที่หลังเขา เขาสังเกตเห็นความดื้อรั้นของฉันและพูดว่า "ยัยขี้อ้อน"

ฉันยิ้ม “คุณไม่ชอบเหรอ?”

แซคคารี่เปลี่ยนเรื่องและถามว่า “ช่วยฉันผูกผ้ากันเปื้อนหน่อย”

เขาไม่ค่อยชอบขอความช่วยเหลือจากฉัน ฉันพับผ้ากันเปื้อนและช่วยเขาสวมมัน จากนั้นเขาก็สั่งให้ฉันไปรอเขาข้างนอก

อย่างไรก็ตาม ฉันติดเขามาก ฉันไม่อยากละสายตาจากเขาเลย