ยาราปีนขึ้นบ้านต้นไม้อีกครั้ง เธอปีนขึ้นจนถึงยอด และเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือพร้อมอาบแสงจันทร์
ฉันถามโนเอลอย่างนุ่มนวล “คุณไม่ได้โทรหาฉันเพียงแค่จะคุยเรื่องนี้ใช่ไหม?”
“แคโรไลน์ เขาทำตัวไม่ให้เป็นที่สนใจมาตลอด ทว่าเขากลายเป็นจุดสนใจเพียงเพราะต้องการแสดงความรักที่มีต่อเธอ! เขาทำกระทั่งประกาศว่าเธอเป็นคู่หมั้นของเขาต่อคนทั้งโลก และสัญญาว่าจะแต่งงานกับเธอในภายหลัง”
เสียงแหบห้าวของโนเอลยังคงดังผ่านโทรศัพท์อย่างต่อเนื่อง
เธอพูดต่อ “ฉันอิจฉาเธอจริง ๆ อิจฉาที่เธอขโมยหัวใจเขาไป ฉันแพ้ได้อย่างไร? ฉันเข้าไปในชีวิตเขาก่อนเธอ ฉันได้รับการยอมรับจากสมาชิกในตระกูลชิค แต่ทำไมมันถึงเป็นเธอไปได้?”
“เธอมาแทนที่ฉันได้ยังไง? เธอมาฉกคนรักของฉันไปได้ยังไง? ฉันรักเขามากมายเหลือเกิน ไม่รู้ว่าชีวิตฉันสามารถทำอะไรได้อีกนอกจากแต่งงานกับเขา! ฉันถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กเพื่อเรียนรู้การเป็นภรรยาที่ดีให้กับเขา! ถ้าไม่มีเขา ฉันจะกลายเป็นอะไร?”
โนเอลมีความเวทนาตัวเองตั้งแต่เธอโทรมาหาฉัน เธอไม่ได้พูดถึงการตายของแม่แซคคารี่แม้แต่น้อย
ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังเป็นหญิงสาวที่โชคร้ายและน่าเวทนา หญิงสาวศักดินาที่ถูกฝึกโดยตระกูลชิค
ฉันเงยหน้าขึ้น และบังเอิญเห็นเวลที่กำลังเดินตรงมาหาฉันจากไกล ๆ
ฉันไตร่ตรองชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจปลอบโนเอล
“การมีอยู่ของแซคคารี่ไม่ได้บ่งบอกถึงคุณค่าของคุณ! ยิ่งไปกว่านั้น ความรักไม่สนใจว่าใครมาก่อนหรือหลัง ฉันก็ไม่แน่ใจว่าทำไมแซคคารี่ถึงเลือกฉัน แต่เขารักฉัน และฉันก็รักเขา ด้วยสิ่งนั้นเราจะก้าวผ่านทุกอย่างในชีวิตด้วยกัน!”
“โนเอล คุณยังสาว อีกทั้งยังโดดเด่นมาก ๆ ในอนาคตคุณจะได้เจอกับใครสักคนที่ดีกว่า คุณต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยมันไป บางทีคุณอาจได้เจออนาคตที่สว่างไสวเร็ว ๆ นี้”
“แคโรไลน์ คุณแม่ของแซคคารี่เสียชีวิตแล้ว” โนเอลขัดจังหวะฉัน
ฉันแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องราว “มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่?”
“ไม่นานมานี้ การหมั้นของเธอกับแซคคารี่ทำร้ายท่าน... แซคคารี่เคารพคุณแม่ของเขา หลายปีที่ผ่านมาในตระกูลชิค พวกเขาพึ่งพากันและกัน”
“ในตอนนี้ เพราะความรักของเธอทำให้เขาเสียแม่ไป ถ้าเธอทั้งคู่ยังดึงดันจะคบกันต่อ ผู้คนรอบตัวเขาอาจต้องเจ็บ... เธอช่วยไปจากเขาได้ไหม?”
“แคโรไลน์ เมื่อเธอรักใครสักคน เธอจะไม่ทิ้งเขาเพียงเพราะความลำบากชั่วครู่ เธอไม่จำเป็นต้องมาสั่งสอนฉัน ต่อให้แซคคารี่แต่งงานกับเธอในอนาคต ฉันก็จะไม่ยอมแพ้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ