หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 429

ร่างบางเดินเข้าไปหาแซคคารี่

“แซคคารี่” เสียงเล็กเรียกชื่อเขา

“แม่ของฉันจากไปแล้ว” เขาพึมพำ “หญิงคนนั้นใช้ชีวิตราวกับเป็นตัวแทนของพี่สาวเธอในตระกูลชิค หญิงคนนั้นปฏิบัติกับฉันราวกับเป็นลูกแท้ ๆ ของเธอ”

น้ำเสียงของแซคคารี่ช่างแผ่วเบา มันอ่อนแอราวกับเขากำลังพูดในเรื่องที่ไม่สำคัญอะไร

เธอรีบเข้าไปกุมมือหนานั่น ก่อนจะได้ยินเขาพูดต่ออย่างอ่อนแรง

“ฉันออกจากตระกูลชิคตอนอายุเก้าขวบ ฉันอาศัยอยู่กับแม่จนกระทั่งอายุเก้าขวบ ณ เวลานั้น ฉันยังคงไม่รู้ว่าคนที่รับผมมาเลี้ยงนั้นเป็นอีกคนนึง! เวลาเก้าปี แม่ช่างปฏิบัติกับฉันดีเหลือเกิน”

“ในเวลานั้น ฉันยังไม่ใช่ทายาทผู้สืบทอด และยังมีพี่ชายสามคนก่อนหน้า ดังนั้น จึงไม่มีใครสนใจฉันเลยแม้กระทั่งพ่อ ทุกครั้งที่โดนภรรยาน้อย และเด็กคนอื่น ๆ ของพ่อรังแก แม่เป็นเพียงคนเดียวที่คอยปกป้องฉัน”

“หลังจากนั้น ฉันออกมาจากตระกูลชิคและตระเวนไปทั่วโลก ในระหว่างสิบเอ็ดปีนั้น ท่านคอยเขียนจดหมายหามาฉันอย่างไม่ลดละเพื่อให้ฉันสู้ต่อไป ท่านคอยวางแผนให้ฉันในตระกูลชิคเสมอ เหตุผลที่ฉันประสบความสำเร็จ และกลับสู่ตระกูลชิคได้ก่อนกำหนดนั่นเป็นเพราะว่าแม่”

เสียงแซคคารี่เริ่มแหบพร่า ราวกับเมฆหนาแห่งความเศร้าโศกนั้นไม่เคยจางหายไปไหน

“ฉันเคารพท่าน และท่านก็เคารพฉันเช่นเดียวกัน คำคัดค้านเดียวที่ท่านมีคือความสัมพันธ์ของเรา ท่านต้องการให้ฉันเลิกกับเธอ ทว่าฉันยังยืนกราน จนท้ายที่สุดท่านก็ยอมรับให้เราคบกัน แม่มักจะยอมฉันเสมอ ท่านไม่เคยมีเจตนาร้ายกับฉัน กระทั่งสัญญาว่าจะปฏิบัติต่อลูกสะใภ้ ซึ่งก็คือ เธอเป็นอย่างดี ทว่าเพียงชั่วพริบตา... ท่านก็จากไปแล้ว”

ฉันรู้สึกถึงแซคคารี่ที่กำลังจมดิ่งไปกับความเศร้า ความเศร้าโศกเสียใจไหลผ่านและกัดกร่อนเขาภายใต้ท่าทีที่ร่าเริง และหมดหนทาง ฉันโอบเอวเขาและปลอบอย่างอ่อนโยน

“ไม่เป็นไรนะคะ ท่านคงไม่อยากเห็นคุณเศร้าเช่นนี้หรอก ฉันขอโทษนะคะ... มันเป็นเพราะว่าการหมั้นของเราหรือเปล่า?”

นัยน์ตาของร่างสูงเริ่มเป็นสีแดงก่ำ

“ที่รัก มันไม่ใช่ความผิดของเธอ และไม่ใช่ความผิดของฉันเช่นกัน นี่มันเป็นเพราะความดื้อรั้นของแม่ฉันเอง”

คุณแม่ที่แซคคารี่กล่าวถึงก็คือ แม่อีกคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แม่อีกคนของเขาที่เกลียดชังแม่ผู้ให้กำเนิดฉัน

ในขณะที่อีกคนได้จากไป...