หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 438

[แคโรไลน์: คิดถึงค่ะ มาก ๆ ด้วย]

แซคคารี่ไม่ได้ตอบข้อความของฉันหลังจากนั้น ฉันเดาว่าเขาคงจะมีความสุข ผู้ชายอย่างเขาชอบซ่อนความรู้สึกทั้งหมดไว้ข้างใน ทำให้ยากสำหรับคนอื่นที่จะโน้มน้าวเขาได้

อย่างไรก็ตาม หลังจากคืนนั้น ฉันก็รู้ว่าเขาชอบฟังฉันตอนที่ฉันพูดดี ๆ แม้ว่าเขาจะพบว่าฉันชอบติดเขา แต่เขาก็ชอบที่ฉันติดเขา เขาเป็นผู้ชายสองหน้าที่ทั้งจริงจัง และเจ้าชู้ในเวลาเดียวกัน!

ฉันวางโทรศัพท์แล้วเข้านอน เมื่อฉันตื่นนอนมาในตอนเช้า ฉันเปลี่ยนชุดเป็นทางการแล้วออกไปข้างนอก ลีโอรอฉันอยู่ที่ชั้นล่าง หลังจากที่เขารู้ว่าฉันกำลังจะไปหนานจิง เขาถามว่าฉันจะไปโดยเครื่องบินหรือรถยนต์

ฉันวางแผนจะไปฟินแลนด์ต่อจากหนานจิงในวันรุ่งขึ้น ดังนั้นการเดินทางด้วยรถยนต์จึงไม่สะดวก ฉันให้ลีโอจัดการเตรียมเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวของครอบครัวชิคแล้วบินตรงไปยังหนานจิง

ฉันยังให้เขาเตรียมวีซ่าสำหรับเข้าและออกฟินแลนด์

เขาจากไปหลังจากได้รับคำสั่ง ในเวลาไม่ถึง 30 นาที ครอบครัวชิคก็ส่งเฮลิคอปเตอร์มารับ ฉันบินไปที่หนานจิงก่อนจะโทรหาลอเรน

ลอเรนส่งที่อยู่มาให้ฉัน และเฮลิคอปเตอร์ก็ลงจอดด้านหลังโรงแรม เธอรอฉันอยู่ที่นั่น ข้างๆเธอมีชายหนุ่มรูปงามที่มีท่าทางอ่อนโยน

ฉันเดาว่าคงจะเป็นคุณหมอ

ลอเรนพูดถูก ดวงตาของเขาค่อนข้างโดดเด่น ผู้ชายที่มีดวงตาที่สวยงามจะไม่ใช่คนไม่ดี

หลังจากลงจากเฮลิคอปเตอร์ ฉันก็ตระโกนหาลอเรน เธอเข้ามากอดฉัน และตะโกนกลับมาว่า “ขอบคุณที่มาร่วมงานแต่งงานของฉันนะคะ!”

ฉันตบหลังเธอเบา ๆ แล้วยิ้ม “ด้วยความยินดี ซัมเมอร์และคนอื่น ๆ มาถึงแล้วหรือยัง? เธอมีเพื่อนเจ้าสาวกี่คนเหรอ?”

เธอปล่อยฉันและอธิบายว่า “ตามคำแนะนำของทางครอบครัวคุณหมอแล้ว ฉันเชิญเพื่อนเจ้าสาวและเจ้าบ่าวมาหกคน นอกจากพวกพี่แล้ว อีกสามคนที่เหลือยังเป็นรุ่นน้องจากบ้านของคุณหมอค่ะ”

ฉันพยักหน้ารับทราบและมองไปยังคุณหมอผู้เงียบงัน เมื่อเห็นเช่นนั้น ลอเรนก็คล้องแขนของเขาไว้และอธิบายด้วยรอยยิ้ม

“คุณหมอคะ นี่คือพี่สาวของฉัน แคโรไลน์ ชอว์ ฉันบอกคุณเกี่ยวกับเธอหลายครั้งแลัวนะ! พี่แคโรไลน์ นี่คือคุณหมอเจย์เดน มาร์คัส คนในโรงพยาบาลเรียกเขาว่าหมอมาร์คัส พี่แคโรไลน์ เรียกเขาว่าหมอมาร์คัสก็ได้ค่ะ”

ฉันยื่นมือและทักทายเขา “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณหมอมาร์คัส”

คุณหมอยื่นมามาจับกลับแล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณชอว์ เรนเคยพูดถึงคุณบ่อย ๆ ผมอยากพบคุณมาตลอด”

ฉันหัวเราะและตอบว่า “เรนก็คุยกับฉันเกี่ยวกับคุณมาตลอดเหมือนกันค่ะ”