หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 478

ในตอนที่ฉันกำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น โจชัวร์ก็พูดอีกครั้งว่า “ตอนที่เขากลับมาที่เมืองถง ​​เขาบอกฉันว่าเขาแทงเธอ! ฉันเข้าใจเขาดี และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอดีต เขาจะทนรับทุกอย่างด้วยตัวของเขาเอง อย่างไรก็ตาม คราวนี้…เขากลัวว่าเธอจะเข้าใจเขาผิด”

แซคคารี่บอกโจชัวร์ และเวลาต่อมาจึงให้อธิบายให้ฉันฟังในนามของแซคคารี่ว่าจริง ๆ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไร ฉันจำได้ว่าอาจารย์ซิลาสเป็นคนสั่งให้แซคคารี่แทงฉัน เมื่อฉันบอกโจชัวร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดด้วยสีหน้ามืดครึมว่า “อาจารย์ซิลาสเป็นผู้นำคนใหม่ของ WT และเขาสอนทักษะที่มีประโยชน์มากมายให้กับพี่รอง อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่อิจฉาและโหดเหี้ยม เขารับไม่ได้ว่าจะมีใครมาก่อกวนความรู้สึกของพี่รอง! ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้น พี่รองทำได้เพียงว่าเขาไม่สนใจเธอเพื่อช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ในตอนนั้น เขาแทงคุณเธอลดความอิจฉาของอาจารย์ซิลาส!”

โจชัวร์หยุดก่อนที่จะอธิบายต่อไปว่า “‘อาจารย์ซิลาสอาจจะรู้สึกกลัวเพราะรู้ว่าเธอมาจากตระกูลชิค อย่างไรก็ตาม ถ้าพี่รองแสดงสัญญาณว่าเขาเป็นห่วงเธอ เขาก็จะทำให้ตระกูลชิคกลายเป็นศัตรู เธอเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม? ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้น ตราบใดที่พี่รองทำให้ซิลาสรู้สึกว่าเขาไม่ได้สนใจเธอ ความอิจฉาของซิลาสก็จะไม่เกิดขึ้น ตอนนั้นเขาจะมีเหตุผลเพียงพอที่จะพิจารณาว่า เธอเป็นพวกชิคแล้วปล่อยเธอไป!

ดังนั้นแซคคารี่จึงแทงฉันเพื่อช่วยชีวิตฉันไว้งั้นเหรอ?

ความโศกเศร้าทั้งหมดของฉันที่มีเกิดจากตัวฉันเองหรอกเหรอ?

อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถยอมรับผลแบบนั้นได้

เขาช่วยชีวิตฉันไว้ด้วยเหตุผลที่ดีที่สุดสำหรับตัวฉัน

เขาทำดีกับฉันเมื่อตอนที่เขาต้องการบางสิ่งจากฉัน แล้วทำร้ายฉันตอนที่ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อฟังเขา

เขากับดิกสันในอดีตมีอะไรที่แตกต่างกันบ้างนะ?

โจชัวร์เห็นว่าฉันตกอยู่ในภวังค์ เขาจึงยกมือขึ้นมาลูบหัวของฉัน จากนั้นเขาก็ถามว่า “เธอยังโทษพี่ชายรองอยู่เหรอ? เขาไม่มีทางเลือกเลยภายใต้สถานการณ์เหล่านั้นเพราะชีวิตและความตายของเธอขึ้นอยู่กับการกระทำของเขา แม้ว่าเขาจะแทงเธอ มันก็ไม่ต่างจากเขาแทงตัวเองเลย! เขาต้องใจสลายมและเศร้าไม่แพ้กันกับเธอเลยนะ! แคโร เราทุกคนต่างก็เห็นความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ เธอเป็นคนเดียวที่พี่รองตกหลุมรัก และเป็นคนที่เขาหวงแหนเหมือนกับสมบัติ! เขารู้สึกกลัวมากว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บ เขารู้สึกกลัวมากว่าเธอจะรู้สึกผิดเพราะเขาและจะต้องเสียใจคนเดียว”

โจชัวร์เป็นนักเจรจาที่เฉียบขาดในวันนี้ ทุกประโยคและทุกคำพูดที่เขาพูดนั้นแทงใจฉันจนทำให้หวั่นไหว!

ฉันกระพริบตาอย่างเศร้าสร้อยและโจชัวร์ยังคงกรีดในใจของฉันต่อไปโดยพูดว่า “ตาของเธอแดงก่ำแล้วนะ สิ่งนี้บอกฉันว่าเธอยังคงแอบเป็นห่วงพี่รองอยู่”

ฉันเหล่ตามองเขาแล้วถามอย่างตื้นตันว่า “นายกำลังคิดที่จะได้รับคำชื่นชมจากเขา ที่ทำให้ฉันร้องไห้ด้วยคำพูดของนายงั้นเหรอ?”

โจชัวร์ยิ้มอย่างเขินอาย และถามกลับว่า “แล้วมันเป็นอย่างนั้นหรือเปล่าล่ะ?”