มันค่อนข้างเงียบบนชั้นสอง โดยเฉพาะในห้องทำงานเมื่อตอนที่ฉันเดินเข้าไป ในตอนแรกฉันตั้งใจที่จะแอบฟัง อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรมากต่อกัน
ฉันยืนอยู่ข้างประตูและเห็นว่าแซคคารี่ยังคงยุ่งอยู่กับการคัดตัวอักษรของเขาอยู่ เขาก้มหัวของเขาลงเล็กน้อยและเขียนคำหลายคำในการคัดตักอักษรของเขา ในขณะเดียวกัน โนเอลกำลังยืนอยู่ข้างเขาอย่างเงียบ ๆ และชื่นชมการคัดตัวอักษรของเขา
ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะไม่ได้พูดอะไร ความเงียบของพวกเขานั้นฉายความสงบออกมา
ความเงียบอันสนิทสนมส่งผ่านความสงบออกมาได้อย่างสง่างามและบางเบา มันเหมือนกับน้ำนิ่งสงบที่ไหลผ่านเวลา
ภาพนั้นปักหัวใจฉันเล็กน้อย และหัวใจของฉันก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมา ในตอนนั้นเอง ฉันสามารถเข้าใจได้ง่ายว่าความรู้สึกของแซคคารี่ตอนที่เห็นรูปที่ดิกสันจูบฉัน รูปที่ความเศร้าและความโกรธของเขาประทุขึ้นมาจากข้างใน
ให้ตายเถอะ ฉันรู้สึกโมโหตอนที่เห็นภาพของโนเอลกับแซคคารี่อยู่ด้วยกันในความเงียบ
จะมีอะไรแย่ไปกว่าตอนที่แซคคารี่เห็นความใกล้ชิดตอนที่ดิกสันจูบฉัน!
ดิกสันแม้กระทั่งพูดด้วยตัวของเขาเองกับแซคคารี่ว่า “ผู้หญิงที่ผมสอนมาเอง คุณพึงพอใจกับเธอหรือเปล่าล่ะ? ทุกท่าที่คุณทำกับเธอ ผมได้ลองมาหมดแล้ว….”
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแซคคารี่ ผู้ที่สงบนิ่งและสามารถควบคุมตัวเองได้สูงแบบนั้นจะต่อยเขาเข้าอย่างจัง!
ถ้าหากคำพูดเหล่านั้นแทนที่เป็น “ผู้ชายคนนั้นที่ฉันสอนมาเอง คุณพึงพอใจกับเขาไหมล่ะ? ทุกท่าที่เขาทำกับคุณ ฉันได้ลองกับเขามาหมดแล้ว…” ฉันไม่สามารถยอมรับมันได้อย่างแน่นอน! ฉันคงจะจมลงไปในความสิ้นหวัง!
จู่ ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าแซคคารี่เป็นคนที่มีความคิดและจิดใจที่เข้มแข็ง อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาเข้มแข็งมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกแย่ต่อเขา ทั้งหมดมานี้ ฉันเอาแต่คิดจากมุมมองของฉันเท่านั้น ฉันไม่เคยคิดในมุมของเขามาก่อนเลย และฉันก็ละเลยความรู้สึกของเขาอย่างไม่ตั้งใจ
ฉันรู้สึกว่าเขาไม่เคยต้องการการปลอบโยนให้กับความรู้สึกของเขามาตลอด
ในตอนนั้นเอง ฉันรู้สึกว่าตัวเองแย่ยิ่งกว่าขยะ ฉันไม่มีคุณค่าพอและไม่สมควรได้รับความสัมพันธ์ของเรา มันคือความผิดของฉัน ฉันไม่เคยตระหนักเลยว่าฉันได้ทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า
โนเอลสังเกตเห็นฉันก่อน เธอตกใจเล็กน้อยตอนที่เธอเรียก “แซค”
แซคคารี่ไม่ได้ตอบอะไรเธอกลับไป เขายังคงเป็นแซคคารี่คนเดิม
โนเอลไม่ได้รู้สึกอะไร เธอพูดกลับไปว่า “คุณชอว์อยู่นี่ค่ะ”
ในตอนที่ฉันคิดว่าแซคคารี่คงจะเมินฉันและทำให้ฉันอับอายต่อหน้าโนเอล เขาก็วางพู่กันของเขาลงพร้อมกับสั่งโนเอลว่า “กลับไปที่เมืองอู๋ ผมจะสั่งให้คนพาคุณกลับไปที่นั่น”
ใบหน้าที่งดงามของโนเอลซีดเผือดในตอนที่เธอได้ดังนั้น เธอตอบอย่างเชื่อฟังได้เเค่ว่า ”ก็ได้ค่ะ”
โนเอลออกไปจากห้องทำงาน แซคคารี่จึงหยิบพู่กันขึ้นมาอีกครั้งและคัดตัวอักษรต่อไป ฉันเดินตรงเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ แล้วยืนอยู่ตรงข้างเขา ฉันเอ่ยถามเขาไปว่า “ทำไมโนเอลถึงมาที่นี่?”
มันเป็นคำถามที่ดูโง่มาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ