บทที่ 523 – ตอนที่ต้องอ่านของ หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ
ตอนนี้ของ หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ โดย ถงเก่อ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 523 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ในท้ายที่สุด แม่ของฉันก็ปลอดภัย วอลเลซลุกขึ้นเดินตรงมาหาฉัน เขามองไปที่ชายชราและพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมยังคงต้องจัดงานศพให้เขา”
ฉันขนลุกไปกับรอยยิ้มเยาะเย้ยของเขา
ฉันเตือนเขา “ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังเป็นครอบครัวของนาย นายเติบโตขึ้นมาภายใต้ปีกของเขา ฉันหวังว่านายจะมีเมตตามากกว่านี้”
“แคโร คุณคิดว่าผมใจร้ายเหรอ?” เขาขมวดคิ้ว
ฉันตอบอย่างซื่อตรง “อย่างน้อยฉันก็คิดแบบนั้น”
ตั้งแต่อุบัติเหตุก่อนหน้านี้ ฉันก็ยังไม่ได้วางสายโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋า ฉันรู้สึกอุ่นใจที่มีแซคคารี่อยู่ข้าง ๆ ทำให้ฉันไม่รู้สึกกลัววอลเลซเลย
แม้เขาจะเป็นปีศาจร้ายที่โหดเหี้ยม แต่เขาก็ไม่ดูเหมือนคนที่มีเจตนาจะทำร้ายฉัน ในหัวของเขามีแต่เรื่องของคุณแม่
เขายังคงพูดอีกว่านอกจากแม่ของเขาแล้ว เขาแคร์ฉันมากที่สุด
เขาแคร์ฉัน เขาก็เลยเก็บไตของฉันไว้
วิธีการใส่ใจของเขาช่างน่าขยะแขยงและสยดสยอง!
วอลเลซเงียบไปหลังจากคำพูดของฉัน เขามองไปที่ท้องฟ้ายามราตรีนอกหน้าต่าง ก่อนจะพูดขึ้น “ผมเป็นคนใจดี แต่ความใจดีของผมมีให้แค่สำหรับคนที่ผมแคร์เท่านั้น แคโร ผมหวังว่าวันหนึ่งคุณจะเข้าใจผม เมื่อถึงวันนั้น คุณคงเข้าใจสภาพการณ์ของผม”
เข้าใจเขา?!
ฉันที่ไม่รู้จะพูดอะไรเดินไปหาแม่และมองใบหน้าอันซีดเซียวของเธอ ฉันถามวอลเลซ “ทำไมนายต้องโกหกฉัน นายบอกว่าเธอ...”
“ผมหวังว่าคุณจะแคร์คุณแม่มากกว่านี้ และสัมผัสถึงความรู้สึกเมื่อคุณได้สิ่งที่สูญเสียไปกลับคืนมา” เขาตอบ “แคโร คุณแม่ท่านรักคุณ ท่านรักคุณมาก ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ”
“นายไม่ต้องมาเตือนฉันหรอก” ฉันโพล่งออกไป
หลังจากนั้น คนที่ดูเหมือนพ่อบ้านเดินเข้ามาและบอกวอลเลซเกี่ยวกับบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ
วอลเลซชายตามองมาที่ฉัน “แซคคารี่มาถึงแล้ว”
หาได้ยากเหลือเกินที่เขาจะไม่ปิดบังอะไรฉัน
ฉันเม้มปากอย่างไม่รู้ตัว วอลเลซไล่ฉัน “ไปเถอะ ทันทีที่คุณแม่อยากเจอคุณ ผมจะไปหาคุณ”
“ฉันรู้สึกได้ถึงความรักอันแรงกล้าของคุณแม่”
“เบล แล้วตอนนั้นเธอขยะแขยงอะไร?”
ไตทั้งสองข้างนั่น...
ฉันบอกแซคคารี่เกี่ยวกับทุกอย่าง ท่าทีเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที ขณะที่เขาสัญญากับฉัน “เดี๋ยวฉันจะจัดการให้เธอเอง”
“ฉันแค่รู้สึกขยะแขยงเฉย ๆ” ฉันขนลุก
ฉันรู้สึกคลื่นไส้ทุกครั้งที่คิดถึงมัน ราวกับมีน้ำวนอยู่ในท้องฉัน!
ร่างสูงกอดฉันไว้แน่นในอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขา เขาก้มหน้าลงมามองฉันเล็กน้อยด้วยสายตานุ่มลึกแต่เต็มไปด้วยประกายแห่งความสว่าง ทันใดนั้น ริมฝีปากบางที่เย็นชืดของเขาก็ประทับลงบนริมฝีปากฉันอย่างนุ่มนวล บรรจง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ร่างเล็กผลักเขาออกและบ่นงึมงำ “สกปรก”
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจฉัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ