ในท้ายที่สุด แม่ของฉันก็ปลอดภัย วอลเลซลุกขึ้นเดินตรงมาหาฉัน เขามองไปที่ชายชราและพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมยังคงต้องจัดงานศพให้เขา”
ฉันขนลุกไปกับรอยยิ้มเยาะเย้ยของเขา
ฉันเตือนเขา “ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังเป็นครอบครัวของนาย นายเติบโตขึ้นมาภายใต้ปีกของเขา ฉันหวังว่านายจะมีเมตตามากกว่านี้”
“แคโร คุณคิดว่าผมใจร้ายเหรอ?” เขาขมวดคิ้ว
ฉันตอบอย่างซื่อตรง “อย่างน้อยฉันก็คิดแบบนั้น”
ตั้งแต่อุบัติเหตุก่อนหน้านี้ ฉันก็ยังไม่ได้วางสายโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋า ฉันรู้สึกอุ่นใจที่มีแซคคารี่อยู่ข้าง ๆ ทำให้ฉันไม่รู้สึกกลัววอลเลซเลย
แม้เขาจะเป็นปีศาจร้ายที่โหดเหี้ยม แต่เขาก็ไม่ดูเหมือนคนที่มีเจตนาจะทำร้ายฉัน ในหัวของเขามีแต่เรื่องของคุณแม่
เขายังคงพูดอีกว่านอกจากแม่ของเขาแล้ว เขาแคร์ฉันมากที่สุด
เขาแคร์ฉัน เขาก็เลยเก็บไตของฉันไว้
วิธีการใส่ใจของเขาช่างน่าขยะแขยงและสยดสยอง!
วอลเลซเงียบไปหลังจากคำพูดของฉัน เขามองไปที่ท้องฟ้ายามราตรีนอกหน้าต่าง ก่อนจะพูดขึ้น “ผมเป็นคนใจดี แต่ความใจดีของผมมีให้แค่สำหรับคนที่ผมแคร์เท่านั้น แคโร ผมหวังว่าวันหนึ่งคุณจะเข้าใจผม เมื่อถึงวันนั้น คุณคงเข้าใจสภาพการณ์ของผม”
เข้าใจเขา?!
ฉันที่ไม่รู้จะพูดอะไรเดินไปหาแม่และมองใบหน้าอันซีดเซียวของเธอ ฉันถามวอลเลซ “ทำไมนายต้องโกหกฉัน นายบอกว่าเธอ...”
“ผมหวังว่าคุณจะแคร์คุณแม่มากกว่านี้ และสัมผัสถึงความรู้สึกเมื่อคุณได้สิ่งที่สูญเสียไปกลับคืนมา” เขาตอบ “แคโร คุณแม่ท่านรักคุณ ท่านรักคุณมาก ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ”
“นายไม่ต้องมาเตือนฉันหรอก” ฉันโพล่งออกไป
หลังจากนั้น คนที่ดูเหมือนพ่อบ้านเดินเข้ามาและบอกวอลเลซเกี่ยวกับบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ
วอลเลซชายตามองมาที่ฉัน “แซคคารี่มาถึงแล้ว”
หาได้ยากเหลือเกินที่เขาจะไม่ปิดบังอะไรฉัน
ฉันเม้มปากอย่างไม่รู้ตัว วอลเลซไล่ฉัน “ไปเถอะ ทันทีที่คุณแม่อยากเจอคุณ ผมจะไปหาคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ