หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 563

เขาพยักหน้าให้หญิงสาวด้วยความขอบคุณ ก่อนจะอุ้มเด็กสาวกลับไปที่คอนโดของเขา เขาค่อย ๆ วางเธอลงบนเตียงและถอดรองเท้าให้ ก่อนจะเช็ดแก้มเธอด้วยผ้าขนหนูอุ่น ๆ

เด็กสาวคนนี้ยังเด็กเหลือเกิน

ตอนที่เขารู้จักเธอครั้งแรก เธอยังเด็กกว่านี้ด้วยซ้ํา

ในตอนนั้นเธออายุเพียง 17 ปี

แลนซ์สัมผัสขนตาที่งอนหนาของเธออย่างแผ่วเบา เขาอยากจะลูบแก้มเธอ แต่ก็เอาชนะความกลัวของตัวเองไม่ได้ เขาเกรงว่าจะไปทำให้เธอกลัว และไม่กล้าจะทำอะไรที่ข้ามเส้นกับเธอ สำหรับสองปีที่พวกเขารู้จักกันมา พวกเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเลย!

มันมีอยู่ครั้งหนึ่ง แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่การจูบ

ทว่าความรู้สึกนั้นช่างเลือนลางเหลือเกิน

มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะจดจำรายละเอียดตอนที่สติเขาเลือนลาง

แลนซ์สูดหายใจเข้า และหยิบเสื้อลายพรางก่อนจะเดินไปยังห้องข้าง ๆ เพื่อเปลี่ยนชุด เขากลายเป็นคนที่นุ่มนวลและอ่อนโยนทันที ความเย็นชาของเขาหายไปก็เพราะการมีอยู่ของเด็กสาวคนนี้

เขารักเธอจากใจจริง

เขารักเธออย่างสุดหัวใจ

ไม่เช่นนั้น เขาคงไม่ไล่ตามเธอมาถึงสองปี

เขาเข้ามาในใจเธอได้อย่างไร?

เขากลายมาเป็นสามีของเธอได้อย่างไร?

แลนซ์ถอนใจ ก่อนจะเดินกลับมาที่ห้องนอนเพียงเพื่อที่จะดูเด็กสาวของเขาพลิกตัวไปมา โทรศัพท์ของเธอถูกโยนลงบนเตียง ในตอนแรก เขาเอื้อมมือไปหยิบเพื่อที่จะวางมันไว้ข้าง ๆ ทว่า เขากลับเห็นข้อความที่ส่งมาจากภรรยาน้อยที่สูงอายุที่สุดของตระกูลทอมป์สัน

[ยารา อย่าแม้แต่จะคิดว่าตระกูลของเราจะปล่อยให้เธอทำอะไรตามใจเพียงเพราะว่าพวกเราเกรงกลัวเธอ ฉันทนกับเธอมามากพอแล้ว เธอต้องการอะไร? เธอเคยปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นพี่สาวของเธอบ้างหรือเปล่า?]

เขาขมวดคิ้ว นอกจากเป็นคนไร้หัวใจนิดหน่อย สาวน้อยคนนี้น่ากลัวขนาดนั้นเชียวเหรอ?

ทันทีที่เขาวางโทรศัพท์ลง เด็กสาวก็ตื่นขึ้น

ยารามองเขาด้วยความงุนงง “ฉันมาทำอะไรที่นี่?”

เมื่อสองวันก่อน เธอมาค้างอยู่ที่บ้านเขา ทว่าในอีกไม่กี่วันถัดมา เธอก็รู้สึกไม่สบายใจกับคำถามที่ว่า เธอควรทำอย่างไรเพื่อที่จะเติมเต็มหน้าที่ของการเป็นภรรยาและจบลงด้วยการไม่กลับมาบ้าน!

เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นคนแรกที่เธอเห็นหลังจากได้สติกลับคืนมา

แลนซ์พูดอย่างใจเย็น “ฉันเป็นคนพาเธอกลับมาบ้านเอง”