หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 574

แซคคารี่เคยพูดถึงเรื่องนี้หลายครั้งต่อหน้าเขา!

แซคคารี่บอกเขาว่าตัวเองโชคดี เพราะว่าถ้าหากดิกสันปฏิบัติกับแคโรไลน์ดีกว่านี้ เขาคงจะไม่ได้ลงเอยกับเธอ!

ดิกสันจะไม่มีวันได้คบกับแคโรไลน์อีกครั้ง

ในขณะเดียวกันนั้น…

ซัมเมอร์เดินลงมาจากเครื่องบิน เธอกระชับเสื้อโค้ทขนสัตว์รอบคอของเธอไว้เเน่น เธอเห็นบอดี้การ์ดสองคนในชุดดำกำลังยืนรออยู่ตรงทางเข้าสนามบิน

เธอเดินเข้าไปหาเเละถามว่า “คุณไอส่งมาใช่ไหม?”

“ใช่ครับ ได้โปรดตามพวกเรามา คุณจาคอปส์”

ซัมเมอร์มองออกไปยังประเทศไอซ์แลนด์ มันเป็นครั้งแรกที่เธอเดินทางมาในสถานที่ที่หนาวเย็น เธอคิดว่าเธอจะไม่มีวันย่างเท้าเข้ามาในที่เเบบนี้ แต่เธอก็ไม่มีตัวเลือก

เธอต้องการแก้แค้น!

อย่างไรก็ตาม เธอก็หมดหนทาง!

เธอไม่อยากให้แคโรไลน์เป็นห่วงเธอ

เธอเลยมาได้เเค่ที่ไอซ์แลนด์นี่!

เธอมองหาคนที่ชื่อ บลูสัน ไอ

ซัมเมอร์เดาว่านี่คงจะเป็นชื่อแฝงของเขา

ใครจะใช้ชื่อ บลูสัน ไอ เป็นชื่อจริงกัน?

บอดี้การ์ดสองคนพาเธอมายังกระท่อมไม้ ถึงเเม้ว่ามันจะเป็นเพียงกระท่อม แต่มันก็มีรูปแบบสถาปัตยกรรมที่ครบถ้วนทั้งสี่ด้าน การตกแต่งภายในนั้นหรูหราและดูแพง แถมไม้ชนิดที่ดีที่สุดก็ถูกเอามาใช้สร้างกระท่อมหลังนี้ มีอ่างซาวน่าอยู่ที่สนามอีกด้วย โถงทางเดินมีโมบายแขวนอยู่ตรงสุดทาง มันเป็นอันเดียวกันกับในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นที่เธออ่านอยู่เลย!

วิถีชีวิตที่หรูหราของผู้ชายคนนี้!

เธอย่อลงตรงกลางหิมะที่สนามด้านหน้า เธอทักทายคุณไออย่างนุ่มนวล แต่ไม่มีใครตอบกลับมา เธอได้ยินเเค่เสียงโมบายและหิมะที่พัดอย่างหนาวเหน็บ

เธอร้องเพลงออกมาอย่างเบา ๆ “ฉันขอโทษ ฉันคิดว่าคุณคงจะคาดหวังฉันผิดไป ฉันหวังว่าฉันจะไม่รบกวนคุณ ฉันจะจากไปเดี๋ยวนี้ เราจะแยกไปตามทางของเรา และจะไม่เจอหน้ากันอีก…”

สายลมพัดกระทบกับโมบายที่แขวนอยู่ จู่ ๆ ชายหนุ่มหล่อเหลาที่มีผิวที่ซีดขาวก็เดินออกมาจากห้องนั่งเล่น เขาสวมชุดกิโมโนสไตล์ญี่ปุ่นพร้อมกับร้องเท้าแตะไม้ เขาสูงและงดงามราวกับเดินออกมาจากภาพวาด ซัมเมอร์ตกตะลึงเพราะความงามของเขาที่เทียบไม่ได้ในโลกนี้!

เธอร้องเพลงต่อไป “หวังว่าคุณจะรู้สึกอบอุ่นภายใต้ความหนาวเย็นของหน้าหนาว หวังว่าคุณจะไม่หนาวเหน็บในหน้าใบไม้ร่วง หวังว่าคุณจะมีแสงสว่างภายใต้ความมืดมิด มีร่มในกลางสายฝน หวังว่าคุณจะได้พบกับคนดี ๆ ใช้ชีวิตอย่างอบอุ่นในชีวิตที่เหลืออยู่… อย่าได้คิดถึงฉัน คุณคนที่ไม่เหมาะสมกับฉัน คนที่จากไป”

ชายหนุ่มจ้องมาที่เธออย่างเงียบ ๆ เขารอให้เธอร้องเพลงจบเเล้วจึงสั่งออกมา “ได้โปรดถอดหน้ากากของเธอออก”

ซัมเมอร์ถอดหน้ากากของเธอออกอย่างช้า ๆ ชายคนนั้นหลี่ตาเเละถามออกมาว่า “ผ่านมาเเค่ไม่กี่ปี ทำไมเธอถึงจบลงด้วยหน้าตาแบบนี้ได้?”

“คุณไอ ฉันกลับมาตามคำสัญญา”

เธอตรงไปตรงมากับความมุ่งมั่นของเธอ

ชายหนุ่มไม่สนใจเธอเเล้วเดินลงจากบันไดในร้องเท้าแตะไม้ของเขา ชุดกิโมโนของเขารั้งเขาไว้จากด้านหลังตอนที่เขาวนรอบเธอ “เพลงที่เธอร้อง เธอไม่ได้ตั้งใจหรอก...”

ซัมเมอร์ตอบกลับอย่างแผ่วเบา “คุณไอคงไม่รังเกียจใช่ไหมคะ?”