หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 579

ฉันรู้สึกอ่อนไหวเเละเสียใจ ฉันต้องการใครสักคนมาปลอบโยน เเต่พี่รองของฉันอยู่ที่เมืองอู๋

ฉันเปิดประตูรถออกเเละต้องตกใจเมื่อเห็นแซคคารี่นั่งอยู่ เขาดึงฉันเข้าไปกอดใกล้ตัวเขาเเล้วสั่งลีโอ “ไปที่คฤหาสน์ใกล้เคียง”

ฉันถามแซคคารี่ “เราไม่ได้กลับไปเมืองอู๋หรอกเหรอคะ?”

แซคคารี่มองลงมาที่ฉันเเละถาม “เหนื่อยไหม?”

ฉันเหนื่อยล้าจากการเดินทางบนเครื่องบิน ฉันเริ่มเพลียตั้งเเต่เรากลับมาจากไอซ์แลนด์เเล้ว เเต่ฉันก็ยังเดินทางมาจนถึงฝรั่งเศสได้ ฉันตั้งใจที่จะทนบินกลับไปเมืองอู๋ เเต่ฉันไม่คิดว่าจะเจอแซคคารี่ที่นี่

การปรากฏตัวของเขาเป็นการเซอร์ไพรส์ที่ดีมาก ฉันรู้สึกซาบซึ้งจริง ๆ

“ค่ะ ฉันเหนื่อยจัง”

เขาพูดอย่างนุ่มนวล “ถ้าเธอเหนื่อย นอนหนุนแขนฉันก่อนได้นะ”

ฉันหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า กลิ่นของเขาหอมมาก มันทำให้ฉันเผลอหลับไปอย่างสบายใจ

ฉันรู้สึกว่ามีอะไรสะกิดข้างหลังฉัน ฉันลืมตาขึ้นเเล้วพบว่าแซคคารี่กำลังอุ้มฉันอยู่ในอ้อมเเขนของเขาเหมือนกับเจ้าหญิง แก้มของฉันซบลงตรงอกของเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ ​”นอนต่อเถอะ”

เสียงของฉันอ่อนลง “ฉันหิวค่ะ”

แซคคารี่ถามกลับมา “อยากกินอะไรล่ะ?”

“กุ้งดีไหม?” ฉันถาม

แซคคารี่มองไปที่ท้องของฉันเเล้วอธิบายด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่งว่า “อาหารทะเลยังไม่ดีต่อการรักษาบาดแผลของเธอ”

ฉันผิดหวังเล็กน้อยตอนที่รู้เเบบนั้น แซคคารี่เห็นว่าฉันโมโหจึงบอกฉันอย่างใจเย็น “ฉันจะทำกุ้งให้เธอทานตอนที่เธอหายดีเเล้วกับมือฉันเองเลย”

ฉันยกยิ้มหวาน “งั้นฉันจะกินอะไรดีล่ะคะ?”

“นอนก่อน เดี๋ยวฉันเรียกเธอเอง”

ฉันหลับตาลงอย่างเชื่อฟัง เเซคคารี่วางฉันลงบนโซฟาเเล้วนำผ้ามาห่มให้ฉัน

เขาหันกลับมาเเล้วพบว่าฉันลืมตา เขาเลยถามขึ้น “ทำไมเธอถึงไม่นอนล่ะ?”

ฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา “ฉันอยากจะมองคุณน่ะ”

เขานึกขึ้นได้เลยสัมผัสที่แก้มของฉัน จากนั้นก็โน้มลงมาจูบที่หน้าผากขอบฉัน “นอนซะ”