หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 633

อย่างที่คาดไว้ แซคคารี่ไม่ได้ตอบคำถามฉัน ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองร่างสูง

เสียงใสเอ่ย “เมื่อบ่ายนี้คุณน่ะคิดผิด”

แซคคารี่ตกใจกับการเผชิญหน้าของฉัน “หืม?”

“ฉันเป็นเพื่อนกับพวกเขาเท่านั้น พวกเขาชวนฉันไปล่องเรือก็เพราะพวกเราเป็นคนรู้จักกัน ฉันเป็นเพื่อนที่มีค่าของพวกเขา มันไม่ใช่เพราะคุณเลย!”

“แซคคารี่ ใช่ไหมคะ? คุณคิดว่าที่ฉันคอยปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ คุณเป็นเพราะฉันชอบคุณสินะ? แต่ว่า คุณเคยคิดหรือเปล่าว่าฉันชอบอะไรในตัวคุณ? แค่เพราะคุณครอบครองตระกูลชิคมาหลายปีงั้นเหรอ?”

คำพูดเสียดแทงที่ทำร้ายจิตใจของฉันทำให้ใบหน้าของแซคคารี่เย็นชามากกว่าเดิม

ฉันอ้ามือออกและพูดเสียดสี “คุณอย่าหลงตัวเองให้มากนักได้ไหม? บางทีคุณนั่นแหละที่ชอบฉัน แต่คุณไม่มีความกล้ามากพอที่จะยอมรับมัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงหลีกเลี่ยงฉัน และห้ามไม่ให้ฉันปรากฏตัวอยู่รอบ ๆ คุณ”

“คุณกลัวจะตกหลุมรักฉันเหรอคะ?”

ยิ่งฉันพูดมากเท่าไหร่ ใบหน้าของแซคคารี่ก็มืดมนลงเท่านั้น และเนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสม ฉันจึงรีบเปลี่ยนทิศทางของบทสนทนาอย่างชาญฉลาด

“แน่นอนว่าฉันไม่ใช่คุณ ดังนั้นฉันจึงเดาไม่ได้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ ลืมมันไปเถอะนะคะ ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะเอาชนะคุณในข้อถกเถียงนี้”

เขาบ่นฉันออกมาตรง ๆ ด้วยเสียงที่เย็นชา “ไร้สาระ”

ฉันยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่ต้องสนใจฉันให้มากนักสิ โอเคไหม?”

แซคคารี่หันหลังและเดินออกไปทันที ฉันยิ้มกว้างและหัวเราะออกมา ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

“เขายังคงอ่อนไหวกับคำหยอกล้อของฉัน แซคคารี่ คุณจะทนต่อผู้หญิงที่มีบุคลิกเหมือนคุณอย่างไรกัน? บางทีฉันคงโชคดีเกินไปที่ฉันได้พบคุณ!”

แซคคารี่ โอ้ แซคคารี่ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณมากจนคุณกลายมาเป็นศรัทธาของฉัน ฉันจะเชื่อฟังคุณและข้ามผ่านเรื่องนี้ไปอย่างมั่นคง ถึงคุณจะปฏิบัติต่อฉันด้วยสายตาเย็นชา นั่นก็ไม่เป็นไร ในท้ายที่สุด ฉันจะเป็นคนจดจำเรื่องราวทั้งหมดแทนคุณเอง คุณมีหลายสิ่งที่ต้องชดใช้ให้ฉันในอนาคต!

ยาราคุยโทรศัพท์อยู่สักครู่ ก่อนเธอจะกลับมา ฉันจึงแซวเธอ “เธอคุยกับสามีนานจัง คุยหวานอะไรกันนะถึงได้นานขนาดนี้? ดูใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอสิ ในที่สุดเธอก็ได้เจอกับอะไรใหม่ ๆ!”

ยารายิ้มและถามฉัน “หากฉันมีความสุขแบบนี้ มันจะใช่ความรักหรือเปล่า?”

ฉันถามเธอกลับ “จะเป็นอะไรไปได้ล่ะ?”

“ก็ได้ หยุดเลยนะ เลิกแซวฉันได้แล้ว นี่ก็มืดแล้วนะ เราเข้าไปข้างในกันดีไหม? คอยสนับสนุนฉันด้วยล่ะ!”

ยารากอดแขนฉัน ฉันลุกขึ้นและเตือนเธอ “แซคคารี่อยู่ข้างเธอนะ ไม่ว่าเธอจะสร้างปัญหาอะไร เขาก็จะแก้ปัญหาให้!”

“ที่เธอพูดก็ไม่ผิดนะ แล้วอีกอย่างพวกเขาก็อยู่ที่นี่ด้วย!”

ยาราลากฉันมาที่ห้องโถง ในตอนที่ฉันเข้ามาในห้องโถง ฉันก็ชะงักไป พวกเขาไม่ได้เชิญแค่แซคคารี่, ชาร์ลส, โจชัวร์, เอสัน, โมนา และคนอื่น ๆ แต่ยังมีคนอื่นอีกมากที่ฉันไม่รู้จัก ไม่เพียงแค่นั้น พวกเขาเชิญดิกสันมาด้วย!