เขาตอบอย่างใจเย็น “ฉันไม่รู้”
ฮึ่ม! เขารู้วิธีที่จะวางท่าอย่างสุขุม!
ฝนตกที่อย่างหนัก ดิกสันคอยมองฉันจากในรถอย่างไม่วางตา ในตอนแรกฉันอยากจะเมินแซคคารี่และออกมาในทันที แต่ทว่าเขาพูดขึ้นอย่างเฉยเมย “อย่าให้ฉันต้องขู่เธอนะ”
‘อย่าให้ฉันต้องขู่เธอนะ...’
นั่นก็เป็นการข่มขู่แล้ว!
ฉันชะงัก และเอ่ยถาม “คุณต้องการบ้าอะไรเนี่ย?”
“ฉันบอกเธอแล้ว มาร์ตี้ขอให้ฉันมารับเธอ”
แซคคารี่พูดตามความเป็นจริง ราวกับว่าเขาจะไม่จากไปไหน หากวันนี้เขาทำภารกิจไม่สำเร็จ หรือไม่เขาก็จะไม่ยอมปล่อยฉันไป!
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ฉันได้เห็นอีกด้านที่ชอบกดขี่ของเขา? ราวกับว่าเขามีวิธีการของเขาเอง!
ในวันนั้นฉันเข้าใจดีว่าคงจะแก้ปัญหานี้อย่างสงบสุขไม่ได้ ในส่วนของดิกสัน ฉันโน้มตัวไปหาเขา และพูดอย่างอ่อนโยน “ฉันจะให้ผู้ช่วยของฉันพาคุณไปส่งที่บ้าน โอเคไหม? ไว้ฉันจะไปเล่นกับคุณในอีกสองสามวันนะคะ”
แววตาของดิกสันเต็มไปด้วยความผิดหวัง ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ต้องการทำให้มันกลายเป็นเรื่องที่ยากลำบากสำหรับฉัน เขาตอบตกลง “ก็ได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้ช่วยของฉันก็รีบขึ้นรถและพาดิกสันออกไปทันที
หลังจากที่ดิกสันจากไปแล้ว ในที่สุดฉันก็หันกลับมามองแซคคารี่ สายตาของเขาช่างเยือกเย็น ฉันถามอย่างแผ่วเบา “คุณเชื่อฟังที่มาร์ตี้บอกให้มารับฉันด้วยท่าทางที่เย็นชาเช่นนี้เหรอคะ? หรือเป็นเพราะฉันทำให้ใจคุณสั่น?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซคคารี่ก็เหลือบมองฉันด้วยแววตาสบประมาท
ฉันถามขึ้นอีกครั้ง “คุณหึงเขาเหรอ?”
ครั้งนี้แซคคารี่หันหลังกลับและเดินขึ้นรถไปในทันที
ฉันที่ยังยืนอยู่ที่เดิมถอนใจออกมา ผู้ช่วยแยร์เดินเข้ามาหาฉัน และพูดขึ้นพร้อมหัวเราะคิกคัก “คุณชอว์ ได้โปรดเลิกแกล้งคุณชิคเถอะครับ ขึ้นรถกันเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ