หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 666
สรุปบท บทที่ 667: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ
อ่านสรุป บทที่ 667 จาก หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ โดย ถงเก่อ
บทที่ บทที่ 667 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติก หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ถงเก่อ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ผู้ช่วยแยร์พูดด้วยท่าทางลึกลับ “ผมก็ไม่ทราบครับ”
เขาเป็นผู้ช่วยของแซคคารี่ และเขากำลังปกปิดสถานที่นั้นไว้เป็นความลับ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเรากำลังจะไปไหนก็ตาม นั่นยิ่งทำให้ความสงสัยของฉันเพิ่มขึ้นไปอีก!
ฉันอดไม่ได้ที่จะถามเขาต่อ “เรากำลังจะไปไหนกันแน่?”
ผู้ช่วยแยร์พูดพร้อมรอยยิ้ม “คุณชอว์ อย่าใจร้อนไปครับ”
ฉันไม่ได้ใจร้อน ฉันก็แค่อยากรู้
ฉันถามต่อ “เรากำลังจะไปที่ไหน?”
ครั้งนี้ผู้ช่วยแยร์ทำเป็นไม่สนใจและไม่พูดอะไร ฉันขู่เขา “คุณไม่กลัวว่าฉันจะไปฟ้องแซคคารี่เรื่องคุณเหรอ?”
“ผมคงต้องตายเร็ว ๆ นี้แน่ถ้าผมพูดอะไรออกไป นอกจากนั้น คุณชอว์กำลังทำให้ผมตกอยู่ในที่นั่งลำบาก! ผมจะไปกล้าเปิดเผยแผนการเดินทางของคุณชิคได้อย่างไรกันครับ?!”
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะภักดีขนาดนี้
เมื่อรู้เช่นนั้น ฉันก็เลิกถามข้อมูลจากแยร์ ในตอนที่กำลังจะเดินออกจากบ้าน ฉันก็ได้รับสายจากวอลเลซ เขาถาม “คุณอยู่ที่ไหน?”
ฉันคาดเดาและถามเขากลับ “นายกำลังพาราฟกลับมาเหรอ?”
“ใช่ ราฟอยู่ต่ออีกหลายวันเพราะคุณแม่ชอบเขา แต่ท่านรู้สึกว่าท่านไม่ควรให้เขาอยู่กับท่านเช่นนี้ ดังนั้นท่านเลยขอให้ฉันพาเขากลับมาที่เมืองอู๋ ฉันเพิ่งจะมาถึงเมืองอู๋ เธออยู่ที่ไหน? ฉันอยากจะไปเยี่ยม!”
“ฉันอยู่ที่ไอร์แลนด์ นายพาราฟไปส่งไว้กับพ่อแม่ของฉันก็ได้”
วอลเลซถามด้วยความสงสัย “พ่อแม่ของเธอ?”
“ใช่ พ่อแม่บุญธรรมของฉัน”
รถหรูจอดอยู่ข้างถนนที่ไม่ไกลจากบ้านไม้มากนัก และยังมีรถซีดานอีกหลายสิบคันที่จอดห่างจากรถหรูนั่นไปไม่กี่เมตร
ทั้งหมดนั่นคือบอดี้การ์ดของแซคคารี่
ประตูทั้งหมดของรถหรูถูกเปิดอ้าไว้ ฉันมองไม่เห็นใบหน้าของร่างสูง ฉันเห็นเพียงขาเรียวยาวของเขา!
วอลเลซถามอย่างไม่ค่อยพอใจ “พ่อแม่ของเธอ?”
ฉันถามเขากลับอย่างงุนงง “มีอะไร?”
วอลเลซพูดอย่างโอหัง “คุณแม่เป็นเพียงแม่คนเดียวของเธอ [1]”
ฉันกลั้นความรู้สึกอยากอาเจียนเอาไว้ และรีบเดินไปหาแซคคารี่ ร่างสูงขมวดคิ้ว และเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันเร่งรีบ “เกิดอะไรขึ้น?”
ฉันส่ายหน้าและอธิบาย “ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่รู้สึกขยะแขยงเมื่อคิดถึงเรื่องที่วอลเลซเอาไตฉันไป”
แซคคารี่อธิบายเมื่อฉันพูดเรื่องนี้ขึ้นมา “ฉันได้ขอให้ใครบางคนช่วยจัดการเรื่องนี้แล้ว แต่ฉันแค่ไม่ได้บอกเธอ”
ฉันพยักหน้า “ช่างมันเถอะค่ะ”
แซคคารี่โอบกอดฉันไว้ตอนที่ฉันเข้ามานั่งในรถ เขาเห็นว่าฉันตกอยู่ในภวังค์ ฉันพูดอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นว่าเขาเป็งกังวล “ฉันไม่เป็นไรค่ะ”
“ก็ได้ จู่ ๆ ฉันก็แค่รู้สึกอ่อนไหวขึ้นมา”
แซคคารี่มีสิ่งที่ทำให้รู้สึกอ่อนไหวด้วยเหรอ?!
ฉันถามเขาอย่างฉงน “คุณอ่อนไหวเรื่องอะไรคะ?”
หมายเหตุ:
[1] “คุณแม่” ที่วอลเลซเอ่ยถึงคือนาตาเลีย แม่ผู้ให้กำเนิดแคโรไลน์
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ