หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 669

วอลเลซวางสายใส่ฉันอีกครั้ง ฉันสงสัยว่าฉันจะไปทำให้เขาโกรธ เขาเป็นคนอารมณ์ร้อน และฉันก็ไม่ต้องการไปกวนอารมณ์เขา ท้ายที่สุดแล้ว ฉันไม่ต้องการมีปัญหา

วอลเลซคือตัวแทนของปัญหา

ฉันวางโทรศัพท์ลงและเอนหลังพิงบนโซฟา ฉันรีบห่อตัวกับผ้าห่ม แซคคารี่พูดอย่างนุ่มนวลเมื่อเขาเห็นฉันเป็นแบบนี้ “เธอนี่เหมือนลูกแมวเลย เธอดูหงุดหงิดนะ ใครโทรมาเหรอ?”

ฉันบอกตรง ๆ “วอลเลซค่ะ เขาพาราฟกลับมาส่งที่เมืองอู๋”

เมื่อฉันเอ่ยถึงวอลเลซ แซคคารี่ก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันแผ่วเบา “วอลเลซปฏิบัติต่อเธอเหมือนดั่งครอบครัวของเขา หากเป็นเช่นนั้น เธออย่าตีตัวออกห่างเขา เขาเป็นคนที่ทำอะไรไม่คิดเสมอ ยิ่งเธอตีตัวออกห่างเขามากเท่าไหร่ เธอจะยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากเท่านั้น”

ฉันถามเขาอย่างประหลาดใจ “แต่คุณเคยบอกให้ฉันอยู่ห่าง ๆ เขาไว้ คุณบอกว่าเขาเป็นคนอันตรายและทำอะไรไม่คิด!”

แซคคารี่อยู่ในท่าที่ผ่อนคลาย และเอนตัวลงบนโซฟา ผู้ช่วยแยร์ที่รับรู้ได้ถึงเหตุการณ์จึงจากไปพร้อมกับคนอื่น ๆ แซคคารี่เงียบไปสักพักก่อนเริ่มอธิบาย “ไม่ว่าจะยังไง วอลเลซก็เป็นบุคคลอันตราย สิ่งที่สำคัญก็คือบุคคลิกที่ไม่มั่นคงของเขา เขาไม่เคยคิดถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำของตัวเอง ฉันเคยบอกให้เธออยู่ห่าง ๆ เขาก็เพราะฉันไม่คิดว่าเขาจะคอยตามรังควานเธอแบบนี้ แล้วตอนนี้เขา... เขาคือคนที่มาจากฝั่งแม่ของเธอ เขาไม่เหลือครอบครัวอีกแล้ว หากเธอและแม่ของเธอจากไป และเขาก็คิดกับเธอดังเช่นสมาชิกในครอบครัวของเขา”

ฉันนั่งตัวตรงและมองไปยังกล้องดูดาว ก่อนจะได้ยินแซคคารี่พูดขึ้น “เบล ถ้าเธอไม่สามารถเลี่ยงมันได้ ก็เผชิญหน้ากับมันไปเลย”

ฉันมองเห็นเพียงท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวจากกล้องดูดาว ฉันสัญญากับเขา “แน่นอนค่ะ ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร!”

วอลเลซอยากมีครอบครัว และฉันก็รู้ว่าต้องทำอะไร หรือจะเข้ากับเขาได้อย่างไร ฉันหวังเพียงว่าเขาจะเข้าใจความพยายามของฉัน!

แซคคารี่ถามฉันอย่างอ่อนโยน “เธอมองเห็นอะไร?”

“ดวงดาว มีดวงดาวอยู่ทั่วทุกที่”

มันเต็มไปด้วยดวงดาวหลากสี ในคืนนั้นท้องฟ้าปลอดโปร่งและสวยงามยิ่งนัก

เสียงทุ้มถาม “ถ้าเทียบกับฟินแลนด์ล่ะ?”

ในความคิดแซคคารี่ ฟินแลนด์คือบ้านเกิดของเขา

ถึงอย่างนั้น เขาก็ตามฉันมาและอยู่ที่เมืองอู๋

“สำหรับฉัน มันสวยทั้งคู่ค่ะ”

ฉันตระหนักได้ว่าคงมีบางอย่างที่สำคัญเกิดขึ้น ในตอนที่เขาขอโทษฉัน “ฉันจำเป็นต้องไปเพราะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น”

ฉันเปิดปากและกำลังจะถามเขาว่ามันคืออะไร อะไรที่สำคัญมากกว่าการไปพบคุณแม่ที่เพิ่งจากไปกับฉัน? เขาไม่ได้อธิบายอะไร เพียงพูดในสิ่งที่ทำให้สงสัย “มันเป็นเรื่องส่วนตัว ฉันต้องไปจัดการมันเดี๋ยวนี้”

แซคคารี่มักจะใจเย็น และไม่วิตกกังวล ฉันปล่อยให้เขาไป และเอ่ยขึ้น “ก็ได้ค่ะ ฉันจะรอคุณอยู่ที่ปราสาทนะคะ”

แซคคารี่รีบจากไปในทันที

ผู้ช่วยแยร์ไม่ได้ตามแซคคารี่ไป เขาอยู่กับฉันและนำฉันไปที่ปราสาท แต่ฉันกลับไม่เห็นวอลเลซในตอนที่มาถึง

เขาน่าจะยังอยู่บนเครื่องบินจากเมืองอู๋มาฝรั่งเศส

พ่อบ้านนำฉันไปหาคุณแม่ เขาอธิบายให้ฉันฟังพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้น “ก่อนนี้นายหญิงยังสบายดี และดูแข็งแรง ทว่า ท่านได้จากไปภายในเวลาหนึ่งชั่วโมง! ทุกอย่างช่างเกิดขึ้นรวดเร็วเหลือเกิน!”

พ่อบ้านบอกว่าคุณแม่ของเธอจู่ ๆ ก็จากไป!