หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 690

ฉันดื่มชาไปหลายแก้วในช่วงกลางวัน แต่ไม่ได้กินข้าวเลย!

ฉันพยักหน้า “ฉันหิวค่ะ”

“อืม” แซคคารี่ตอบรับ และโทรหาใครสักคน หลังจากนั้นเขาก็ยืนอยู่ตรงประตู และเงยหน้ามองโคมไฟสีขาวด้านบนด้วยแววตาเฉยเมย แม้ฉันจะรู้ว่าเขารู้สึกไม่ดีและยังคงเสียใจอยู่ ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังคงเก็บซ่อนความเจ็บปวดอันขมขื่นไว้ที่ส่วนลึกภายในใจ

เขาไม่เคยระบายความรู้สึกของเขาให้ใครฟังเลย เขาไม่เคยระบายกับฉันด้วยเช่นกัน ฉันไม่สามารถแม้กระทั่งจะทำให้เขาเปิดใจ

ไม่เพียงแค่นั้น การตายของแม่เขาก็มีฉันเป็นต้นเหตุ...

ฉันพูดอะไรไม่ออก ฉันไม่รู้ว่าจะปลอบเขาอย่างไรดี

ลีโอเป็นคนนำอาหารของเราทั้งคู่มาให้ แซคคารี่ไม่ได้กินอะไรมากนัก และฉันก็ไม่ค่อยหิวจึงกินไปเพียงนิดเดียว หลังจากมื้ออาหาร แซคคารี่ก็กลับไปที่ห้องโถงหลัก ตลอดช่วงเวลานั้นเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉันมากนัก

ฉันนอนอยู่บนเตียง แต่กลับหลับไม่ลง

เมื่อใกล้ถึงเวลารุ่งสาง ฉันก็เดินออกไปหาแซคคารี่อีกครั้ง ในตอนนั้นนัยน์ตาเขาแดงก่ำจากความเหนื่อยล้าเกินทน ฉันขอให้เขาไปพักผ่อน แต่เขากลับสั่นหัวและบอกกับฉัน “ไว้ฉันค่อยนอนทีหลัง”

แซคคารี่ยุ่งอยู่ตลอดช่วงเช้า เช่นเดียวกันกับโนเอล ในขณะที่ฉันไม่รู้เลยว่าฉันทำอะไรได้บ้าง เมื่อเทียบกับโนเอล ฉันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

ฉันที่รู้สึกไม่สำคัญ จึงเดินกลับไปที่สนาม และนั่งลงตรงธรณีประตู ลีโอมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน เราทั้งคู่เพียงนั่งอยู่ตรงนั้น และไม่ได้ทำอะไรเลย

ฉันถามเขาอย่างโศกเศร้า “ฉันไร้ประโยชน์หรือเปล่า?”

ในช่วงเวลาคับขันเช่นนี้ ฉันกลับไม่สามารถช่วยอะไรแซคคารี่ได้เลย ที่แย่กว่าคือฉันไม่สามารถแม้กระทั่งปลอบใจเขา

ลีโอตอบ “ในช่วงเวลาแบบนี้ มันดีกว่าหากนายท่านไม่ทำอะไรเลย เพราะท้ายที่สุดแล้ว อดีตนายหญิงต้องนอนอยู่ในโลงศพก็เพราะ... นายท่านรอคุณชิคอยู่ตรงนี้แหละครับ มันเป็นการดีที่จะมีใครสักคนรอเขาอยู่ในห้อง เมื่อเขากลับมาพร้อมความเหน็ดเหนื่อย”

“นายท่าน ผู้ชายเขาไม่ขออะไรกันมากนักหรอกครับ เขาแค่ต้องการความอบอุ่นเพียงเล็กน้อย นายท่านไม่ต้องเป็นกังวัลไปครับ” ลีโอแนะนำ เพียงคำพูดไม่กี่คำฉันก็สัมผัสได้ถึงความเศร้าจากเขา

ฉันถามด้วยความฉงน “ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่นายอารมณ์อ่อนไหวแบบนี้?”

ลีโอ “...”

คำพูดของฉันไปสะกิดต่อมลีโอ เขาเลิกตอบคำถามฉัน กลับกันเขาก็ลุกขึ้นเพื่อไปสูบบุหรี่ที่ปลายอีกด้านของทางเดินแทน ดังนั้น ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ออกมา และเลื่อนดูข่าวใหม่ ๆ

ผู้ใช้ ‘ท่านเคนเนดี้’ ส่งข้อความมาหาฉัน

[ท่านเคนเนดี้: ฉันค้นพบนักประพันธ์ที่น่าสนใจมา]

ฉันงุนงงกับข้อความนั่น

[แคโรไลน์: ใครคะ?]

[ท่านเคนเนดี้: ทัง ฉันติดตามโปรไฟล์สาธารณะของเขาอยู่]

ฉันเกิดความสงสัยขึ้น

[แคโรไลน์: เขาเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไร?]