แม้ฉันจะโทษสเตลล่า แต่เธอก็จากไปแล้ว ฉันตัดสินใจที่จะพาลูกทั้งสองมาร่วมงานศพของเธอเพื่อแซคคารี่
ฉันอยากให้แซคคารี่รู้สึกดีขึ้น
กว่าชัคพาลูกทั้งสองมาที่คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลชิค มันก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ยาราก็มากับเขาด้วยเช่นกัน ฉันมองไปที่เธออย่างประหลาดใจ และเอ่ยถาม “เธอมาทำอะไรที่นี่? ไม่ เดี๋ยวนะ เธอรู้จักผู้ช่วยฉันได้ยังไง?”
“แซคคารี่ขอให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ” ยาราอธิบาย
แซคคารี่ให้ยารามาอยู่เป็นเพื่อนฉันในเวลาแบบนี้...
ฉันถามยาราด้วยความสงสัย “ฉันไม่เข้าใจเลย เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราก็จะไปกันแล้ว เขาทำให้เธอต้องเดินทางมางั้นเหรอ?”
ยาราขมวดคิ้ว “ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เขาส่งข้อความมาหาฉันเมื่อเช้านี้ แต่ตอนนั้นฉันกำลังยุ่งอยู่ ฉันก็เลยมากลางดึก ตอนที่ฉันกำลังเดินทางมาที่นี่ ฉันก็เจอชัค ฉันแค่อยากจะทักทายเขา แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเรากำลังจะไปที่หมายเดียวกัน!”
“ช่างมันเถอะ แต่ว่าตอนนี้ ราฟเรียกฉันว่าน้า!”
ฉันอุ้มราฟออกมาจากอ้อมแขนของเธอ และถาม “เธอสอนเขาเหรอ?”
“ผู้ช่วยชัคสอนเขา หนูน้อยคนนี้ฉลาดมาก! ยิ่งฉันมองเขามากเท่าไหร่ ฉันยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น แคโรไลน์ ทำไมเธอไม่ให้ฉันเป็นแม่ทูนหัวของพวกเขาล่ะ!”
ฉันกรอกตาใส่เธอ “ว่าแต่เธออายุเท่าไหร่กัน?”
ฉันปฏิเสธคำขอร้องของยารา แต่เธอก็พูดขึ้นด้วยความขื่นขม “อย่าดูถูกคนอื่นสิ ฉันแต่งงานแล้วนะ ดังนั้นฉันก็เป็นผู้บรรลุนิติภาวะตามกฎหมาย”
“ก็ได้ ฉันยอมรับว่าเธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว” ฉันพูด แต่ไม่ยอมรับคำขอของเธอ
เมื่อเห็นเช่นนั้น ยาราก็ไม่ได้รบเร้า เธอเพียงพูดว่า “ก็ได้ ฉันไม่เป็นแม่ทูนหัวของพวกเขาก็ได้ เป็นน้าของพวกเขาก็พอ!”
ยารายังคงเด็กอยู่ เธอยังไม่เหมาะกับการเป็นแม่ทูนหัวของเหล่าเด็ก ๆ
หลังจากนั้นยาราก็ตามฉันเข้ามาข้างใน จากนั้นไม่นานแซคคารี่ก็กลับมาที่ห้อง เมื่อเขาเห็นลูกทั้งสอง เขาก็ตกใจ “ใครพาพวกเขามาที่นี่?” เขาถาม
ฉันอธิบาย “ฉันให้ผู้ช่วยชัคพาพวกเขามาเองค่ะ”
แซคคารี่อุ้มเบลล่าออกมาจากอ้อมแขนยารา เด็กน้อยทำตัวเชื่อฟัง และดูตัวเล็กมากในอ้อมแขนของร่างสูง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ