หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 705

ตอนที่ดวงตาของฉันสบกับดวงตาที่มีเสน่ห์ราวกับน้ำวนเเห่งความยั่วยวนของเเซคคารี่ที่หลอกล่อฉันให้ไปหาเขานั้น

‘คุณนายชิค’

ตอนที่ฉันได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากแซคคารี่ ฉันก็เกิดรู้สึกมีความสุขขึ้นมา เเต่ฉันยังไม่แน่ใจว่านี่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมไหม?

ฉันถามเขาอย่างลังเล “ฉันจะเป็นคุณนายชิคของคุณได้อย่างไรคะ?”

แซคคารี่ลูบกำไลข้อมือที่เขาสวมให้ฉันเบา ๆ เขาดึงดูดฉันด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนของเขา “ตามฉันมาสิ เราจะไปจดทะเบียนสมรสที่ไอร์แลนด์กัน”

มันเป็นความฝันของฉันที่ได้แต่งงานกับเเซคคารี่

ฉันอยากเป็นคุณผู้หญิงของเขา ฉันอยากเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา ฉันจะได้ข้าไปในโลกของเขาหลังจากที่เราเเต่งงานกันเเล้ว ถึงตอนนั้นเอสันก็จะใช้ข้ออ้างเหล่านั้นมาปฏิเสธฉันไม่ได้อีกต่อไป

เเต่เรากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม

ฉันเตือนเขา “เเม่ของคุณ….”

แซคคารี่เบือนหน้าเเล้วพูดกับตัวเอง “ฉันจะคิดว่านั่นเป็นการตกลงแล้วกัน”

“....”

ฉันยังไม่ได้ตกลงกับเขาเลย ฉันก็เเค่ถามเขา

ฉันอยากจะพูดอะไรมากกว่านี้ เเต่ก็ทำไม่ได้ ฉันไม่สามารถพาตัวเองให้ถามคำถามเขาได้อีก ในตอนที่ฉันเห็นใบหน้าที่มีความสุขเเละอบอุ่นของเขา ฉันก็ไม่อยากทำให้เขาอารมณ์เสีย

แซคคารี่อารมณ์ดีมาตั้งเเต่ตอนเช้า ฉันสังเกตตอนที่เรายังอยู่ที่ปราสาทก่อนหน้านั้น เขาอ่อนโยนเเละเอาใจใส่ฉันอย่างน่าหลงใหล เเถมยังชมความงามของฉันอีก ไม่เพียงแค่นั้น เขายังเปลี่ยนเป็นชุดสูทหนังที่ปกติเขาไม่ใส่

เเถมเขายังตั้งใจสวมนาฬิกาสีเขียวมรกตที่ดูไม่ค่อยมีราคาเท่าไหร่

ฉันคว้ามือของเขาขึ้นมาถามเกี่ยวกับนาฬิกา “ทำไมถึงใส่นาฬิกาเรือนนี้ล่ะคะ?”

เเซคคารี่เลื่อนสายตาของเขาลงมาสบตากับฉัน

“แปดปีก่อน พ่อของเธอมอบมันให้กับฉันเป็นของขวัญตอนที่ฉันดูเเลตระกูลชิค เขาบอกฉันว่ามันเป็นของขวัญที่เขาได้จากพ่อของเขาตอนที่เขาสืบทอดตระกูลชิค มันเป็นเหมือนกับประเพณีน่ะ” เขาอธิบาย

ฉับลูบนาฬิกาสีเขียวมรกตของเขาอย่างเบา ๆ เเล้วอยากจะพูดอะไรสักอย่าง เเต่เเซคคารี่พูดขึ้นก่อน “พ่อของเธอ… อย่างน้อยในชีวิตยี่สิบเจ็ดปีของฉัน ฉันก็คิดกับเขาเป็นเหมือนพ่อคนหนึ่ง”

“พ่อของฉันมีลูกชายสี่คน เเต่เขาไม่ชอบฉันมากที่สุด เเต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังคงให้เขาเป็นเเบบอย่างของฉัน ฉันต้องการการยอมรับจากเขามาตลอด เเต่เขาก็ปฏิบัติกับฉันอย่างเย็นชา เหมือนกับเเม่ของฉัน” เเซคคารี่พูดอ

“หลังจากนั้น พ่อก็ส่งฉันออกไปจากตระกูลชิค เขาส่งฉันออกไปก่อนพี่น้องของฉันสามสี่ปี ในตอนนั้นฉันคิดว่าเขาไม่รักฉัน เเล้วมันก็ทำให้ฉันเสียใจเป็นเวลานาน”