หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 720

แลนซ์ยิ้มแต่ไม่ได้ตอบคำถามฉัน

ในตอนนั้นฉันก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร และแก้มฉันก็ร้อนขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ถึงอย่างนั้น ฉันยังคงย้ำเตือนเขาราวกับคนเจ้ากี้เจ้าการ “อย่าลืมที่จะปฏิบัติต่อผู้หญิงด้วยความอ่อนโยนนะคะ”

แลนซ์ตกใจไปสักครู่ ก่อนเขาจะยิ้มอย่างอ่อนโยน

“อืม ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่” เขายิ้มและเปลี่ยนเรื่องคุย “ไว้เราค่อยพูดเรื่องนี้กันทีหลัง ดูเหมือนยาราจะมีแผนทำอะไรสักอย่างต่อ ถ้าฉันเดาไม่ผิด ยาราคงไปกับเธอใช่ไหม? ถ้าให้ฉันเดาต่อ พวกเธอคงกำลังวางแผนล้างแค้นให้ดิกสัน!”

แลนซ์เดาได้อย่างถูกต้อง เขาเป็นคนที่น่ากลัว เนื่องจากสติปัญญาอันชาญฉลาดของเขา แม้เป็นเช่นนั้น เมื่อเป็นเรื่องของยารา เขายังดูขาดความเข้าใจอยู่ไม่น้อย

ฉันถามเขาด้วยความสงสัย “คุณได้สืบสวนยารามาก่อนหรือเปล่า?”

เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา “เปล่า ฉันรอให้เธอบอกฉันเรื่องของเธอด้วยตัวเธอเอง”

ฉันยิ้มและย้ำกับเขา “นั่นฟังดูยากลำบากอยู่นะคะ สิ่งพวกนั้นไม่ได้สำคัญต่อเธอเลย สำหรับคุณมันอาจจะไม่สร้างความแตกต่างมากนัก แต่คงเป็นการดีหากคุณได้รู้จักยาราจริง ๆ”

ยาราตัวจริงที่ฉันรู้จักเป็นคนใจกว้าง และไม่เห็นแก่ตัว เธอทำงานด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่ใช่เพื่อชื่อเสียง หรือความมั่งคั่ง!

“แน่นอน” แลนซ์ตอบช้า ๆ ก่อนจะเตือนฉัน “หากยาราไปกับเธอหลังจากนี้ ระวังตัวไว้ให้มาก ๆ ล่ะ ฉันไม่กลัวหากเธอจะไปสร้างปัญหาหรืออะไร ฉันแค่เป็นกังวลว่าเธอทั้งสองจะได้รับบาดเจ็บ เธอเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดใช่ไหม?”

แลนซ์รู้ว่าพวกเราจะไปสร้างปัญหา เขาไม่คิดจะหยุดเรา และไม่แม้กระทั่งถามเรื่องแผนการ เขาเพียงเตือนให้เราระวังเรื่องความปลอดภัยของตัวเองเอาไว้ เขาคือชายที่หายากในโลกใบนี้

“แน่นอนค่ะ ถ้างั้นฉันกลับไปหายาราก่อนนะคะ” ฉันกล่าว และเดินออกมาตามหายารา

ฉันเดินไปหาเธอ และกอดเอวเธอไว้ ยารามองไปที่แลนซ์ที่กำลังเดินมาหาพวกเรา และโกหกออกไปโดยไม่ต้องคิด “ฉันหิว ฉันจะไปหาอะไรกินข้างล่างกับแคโรไลน์ ไว้ฉันจะมาหาคุณทีหลังนะคะ”

ฉันพูดไม่ออก ก่อนจะมองไปที่แลนซ์ และเขาก็ไม่ได้เปิดเผยคำโกหกของยารา

เขาถามยาราด้วยความใส่ใจพร้อมรอยยิ้ม “ได้สิ เธอพกเงินมาหรือเปล่า?”

ยารายังคงใจเย็น และตอบกลับไป “ฉันพกเงินมาค่ะ!”

หลังจากนั้น ยารากับฉันก็เข้าไปในลิฟต์ ในตอนที่เข้าไปข้างใน พวกเราก็ได้ยินเสียงดิกสันดังมาจากด้านนอก เขาถามแลนซ์ด้วยเสียงลังเล “พี่ชาย แคโรไปไหนเหรอ?”

แลนซ์ตอบเขาด้วยความอดทน “นี่มันก็ดึกมากแล้ว เธอเลยกลับบ้านไปน่ะ”

“เธอบอกว่าเธอไปเข้าห้องน้ำ...”

ดวงตาฉันเจ็บจากความเจ็บปวดภายในใจ ยารากอดแขนฉันไว้แน่น และเอ่ยถาม “มันไม่ทำให้เธอโมโหเหรอที่เห็นเขาเป็นแบบนี้?”

ใช่แล้ว ดิกสันกับฉันกลายเป็นเรื่องราวในอดีตไปแล้ว แม้เป็นเช่นนั้น เขาก็เคยเป็นชายที่ฉันรักในอดีต และเป็นสามีของฉันมาตลอดสามปี

ในอนาคต ฉันอาจจะเป็นคนแปลกหน้าของเขา หรือกระทั่งตัดความสัมพันธ์กับเขาทั้งหมด แต่ฉันไม่มีวันยอมให้ใครอื่นมาหักหน้าเขาด้วยการกระทำเช่นนี้ โดยเฉพาะตอนที่เขาอยู่ในสภาพแบบนี้

เขาไม่สามารถต่อสู้เพื่อสร้างความยุติธรรมให้ตัวเองได้อีกแล้ว

ฉันหลับตาลง และพูดอย่างแน่วแน่ “ฉันจะให้ความยุติธรรมแก่เขาเอง”

“แต่ว่าตอนนี้เธอคือคุณนายชิค เธอได้คิดหรือยังว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้แซคคารี่ฟังยังไง? แม้ภายนอกเขาดูสงบ และไม่แยแส แต่เขาอาจยับยั้งอารมณ์เอาไว้ลึก ๆ ภายใน”

ใช่แล้ว ฉันมีหน้าที่นั่นก็คือการเป็นภรรยาของแซคคารี่ ถึงอย่างนั้น ในฐานะมนุษย์ ฉันไม่สามารถเป็นคนไร้หัวใจได้ แซคคารี่คงจะเข้าใจส่วนนั้นของฉัน ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้จะก็ได้บอกเขาแล้ว อีกอย่างไม่ใช่ยาราหรอกเหรอที่ต้องการล้างแค้นให้กับน้องของสามีเธอ?

ฉันกล่าวโทษ และถามเธอแทน “ไม่ใช่เธอหรอกเหรอที่เสนอเรื่องนี้? อย่างมากฉันก็เป็นแค่ผู้สมรู้ร่วมคิด เขาคงเข้าใจหากฉันอธิบายให้เขาฟัง”

ยาราเข้าใจแผนฉันในทันที “เธอป้ายความผิดให้ฉัน”

ฉันยิ้มแต่ไม่ตอบอะไร โชคดีที่ยาราไม่ได้กล่าวหาฉันเรื่องนั้น

หลังจากนั้น ลีโอก็ขับรถพาเรามาที่บาร์เพื่อตามหาลูกพี่ลูกน้องของเอ็มมี่ เขายังคงเล่นสนุกไปเรื่อยในชั่วโมงนั้น ฉะนั้นนี่จึงเป็นโอกาสดีที่จะเล่นงานเขา!