หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 744

“ง่ายจะตายไป เบล ให้ฉันยืมถุงน่องของเธอหน่อยสิ”

ฉันถึงกับพูดไม่ออก

แต่ฉันก็เดินกลับเข้าไปในเต็นท์เพื่อหยิบถุงน่องคู่ใหม่มาให้กับโจชัวร์ เขาตัดต้นไผ่สองสามต้นบริเวณใกล้ ๆ แล้วเริ่มทำตาข่าย ภายในไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เขาก็ทำมันสำเร็จ!

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังทำมากกว่าหนึ่งอันอีกด้วย พวกเราทั้งสามคนได้ตาข่ายจับปลาคนละอัน

และแน่นอนว่าโจชัวร์ขอถุงน่องของฉันเพิ่มหลังจากนั้น แต่ฉันไม่ได้นำมาด้วยหลายคู่ ซัมเมอร์ใจดีเลยบริจาคมันให้กับเขา หลังจากนั้นพวกเราทั้งสามคนก็เอาตาข่ายจับปลาเดินกันไปที่ริมแม่น้ำ

อากาศในช่วงเดือนพฤษภาคมเริ่มอบอุ่นขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังคงหนาวอยู่ในตอนเช้า เนื่องจากอุณหภูมิที่ลดลง ฉันถอดรองเท้าของฉันออกแล้วเดินลงไปในน้ำ ความหนาวเย็นตกกระทบร่างของฉัน ตอนที่ฉันเดินลงไป แต่ฉันก็ปรับตัวแล้วเริ่มชินกับมันได้ในที่สุด

ในแม่น้ำที่ใสสะอาด เราเห็นฝูงปลากำลังว่ายไปมารอบตัวเรา ความสนใจของโจชัวร์ไม่ได้อยู่ที่ปลาเหล่านั้น เขาเกิดเสียสมาธิแล้วเริ่มว่ายน้ำไปตรงบริเวณที่ลึกขึ้น เขาดูสนุกกับการว่ายน้ำมาก

เขาว่ายน้ำอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน จนในที่สุดฉันเลยถามเขา “พี่สาม พี่สนุกพอหรือยัง? มาช่วยพวกเราจับปลาเร็ว ๆ หน่อยสิ!”

ฉันยอมรับว่าทั้งซัมเมอร์และฉันนั้นค่อนข้างซุ่มซ่าม ถึงแม้ว่าปลาจะว่ายผ่านเราไป แต่เราก็ยังจับพวกมันไม่ได้สักที โจชัวร์ลุกขึ้นมาแล้วบ่น “พวกเธอนี่ซุ่มซ่ามจริง ๆ เลย”

เขายืนขึ้นมาพร้อมกับด้านบนที่เปลือยเปล่า แล้วหยิบเอาตาข่ายจับปลาขึ้นมาจากพื้น ตอนที่เขาเริ่มจับปลา เราก็รู้ได้ว่าเขาก็ซุ่มซ่ามไม่แพ้กับเราเลย

มีปลามากมายอยู่ในแม่น้ำ แต่เราก็ยังคงไม่ประสบความสำเร็จในการจับพวกมัน

แซคคารี่และคนอื่น ๆ มาที่ริมแม่น้ำในภายหลัง

โจชัวร์ถามพวกเขา “พวกนายจับหมูป่าได้บ้างหรือเปล่า?”

มาร์ตี้ตอบกลับมา “พวกเราหาไม่เจอ มันก็เลยเป็นแค่การเดินทางที่เสียเปล่า”

“โถ่ พวกนายนี่ใช้ไม่ได้เลย” โจชัวร์เยาะเย้ย เขาเก่งในเรื่องพูดแหย่คนอื่นจริง ๆ

มาร์ตี้ถาม “แล้วไหนล่ะ ปลาที่นายจับ?”

โจชัวร์เดินกลับไปที่ริมแม่น้ำแล้วขว้างตาข่ายใส่มาร์ตี้ “พวกปลามันลื่นเกินไป แถมยังไม่กินเหยื่อของพวกเราอีกด้วย ถ้านายจับได้ ก็ลองจับเอาเองซะสิ!”

“พวกนายใช้เวลาเกือบครึ่งวัน แต่ยังจับปลาไม่ได้สักตัวเนี่ยนะ?”

มันเป็นตาของมาร์ตี้ที่จะเยาะเย้ยโจชัวร์แล้ว!

โจชัวร์เตะน้ำในแม่น้ำให้กระเด็นไปโดนตัวเขา “เฮ้ มานี่เลยนะ!”

มาร์ตี้หยิบตาข่ายจากมือของโจชัวร์ เขาถามกลับ “ตาข่ายพวกนี้ทำมาจากอะไรน่ะ? มันยืดดีจัง!”

“ถุงน่องไง บริจาคโดยเบลและคุณจาคอปส์!”

มาร์ตี้ยิ้ม “ที่ใส่แล้วงั้นเหรอ?”

ฉันมองไปที่แซคคารี่และบลูสัน พวกเขายืนอยู่ใกล้กับริมแม่น้ำ ตอนที่ชายหนุ่มสองคนนั้นได้ยินคำพูดของมาร์ตี้ พวกเขาก็ดูหงุดหงิดขึ้นมาทันที!

ซัมเมอร์กับฉันไม่เคยกวนมาร์ตี้เลย

“นี่” โจชัวร์เตือน “นายกำลังคิดอะไรไร้สาระอยู่น่ะ? นายไม่กลัวว่าพี่รองจะเล่นงานนายหรือไง? รีบจับปลาเร็วสิ เราจะได้ย่างพวกมันในบ่ายนี้!”

ตอนที่มาร์ตี้เดินลงไปในน้ำ เขาก็จับปลาตัวใหญ่ได้อย่างรวดเร็ว มันเหมือนกับว่าเขาพิสูจน์ความไร้ฝีมือของพวกเรา แถมยังทำให้โจชัวร์ไม่พอใจขึ้นไปอีก!

ในตอนท้าย พวกเราก็เดินกลับไปที่บริเวณตั้งแคมป์พร้อมกับปลาที่จับได้จำนวนมาก เพราะเหตุนั้นโจชัวร์เลยเก็บความไม่พอใจของเขา แล้วตั้งใจย่างปลาแทน

ในขณะเดียวกัน ฉันก็เดินตามแซคคารี่กลับไปที่เต็นท์

ฉันถอดชุดที่เปียกออกแล้วเดินเข้าไปกอดเขา แซคคารี่ดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอย่างคุ้นเคย

เราทั้งสองคนรักกันมาก เมื่อไหร่ก็ตามที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน เราก็จะกอดกันแน่นตลอด แค่อ้อมกอดธรรมดาก็ทำให้ฉันพอใจได้มากแล้ว!

แซคคารี่เห็นฉันยิ้มเหมือนกับคนบ้า เขาเลยถาม “เธอยิ้มเรื่องอะไร?”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันแค่นึกถึงคุณตอนเมื่อคืนน่ะ” ฉันพูด

แซคคารี่เลิกคิ้วอย่างเย็นชา “หืม?”

ชายหนุ่มคนนี้ทำตัวสงบเสงี่ยมในตอนกลางวัน แซคคารี่หันหลังเดินออกไปจากเต็นท์ไป ฉันนั่งลงบนปลายเตียงแล้วหัวเราะราวกับเป็นสาวบ๊อง หลังจากนั้นฉันก็หยิบโทรศัพท์ออกมาตอบข้อความของซีซี่

[แคโรไลน์: ซีซี่ ฉันหย่ากับลูกพี่ลูกน้องของเธอไปแล้ว เธอไม่ควรจะพูดเรื่องที่ว่า ‘เขารักฉัน’ เพื่อที่แค่จะหยุดยั้งฉันด้วยความผิดชอบชั่วดีนะ]

ในที่สุดฉันก็ได้ใช้ชีวิตของฉันสักที และรู้ว่าฉันต้องการอะไรในชีวิต ฉันจะไม่มีวันทำลายความสุขที่ฉันมีแน่นอน!