หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 759

“แซค ฉันกำลังตามหานายอยู่”

อดีตนายท่านฮูลหวังว่าแซคคารี่จะไปยังบ้านตระกูลฮูลงั้นเหรอ?

แซคคารี่เงียบไปสักพัก ก่อนจะถาม “มีอะไรเหรอครับ?”

“ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันก็แค่คิดถึงนายหลังจากไม่ได้เจอกันมานาน ถ้าตอนนี้นายไม่ว่าง งั้นพรุ่งนี้เช้า—”

อดีตนายท่านฮูลพยายามประนีประนอม แต่แซคคารี่ก็ตัดบทเขาอย่างสุภาพ “อดีตนายท่านฮูลครับ ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่างเลย เพราะคุณนายชิคเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงที่นี่ และผมต้องคอยอยู่ดูแลเธอ”

แซคคารี่ใช้ฉันเป็นข้ออ้าง นั่นเป็นสิ่งที่เกินความคาดหมายของฉัน นั่นจะไม่เป็นการตั้งใจทิ่มแทงอดีตนายท่านฮูลไปหน่อยเหรอ?

สุดท้ายแล้ว อดีตนายท่านฮูลก็อยากกำจัดฉันออกไปให้พ้นทางอยู่ตลอด!

อดีตนายท่านฮูลเงียบไปครู่ใหญ่ หลังจากนั้นในที่สุดเขาก็ตัดสายแซคคารี่ทิ้ง แซคคารี่กอดฉันอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว และเดินขึ้นไปข้างบนเพื่อไปดูลูก ๆ ที่กำลังหลับอยู่ เขานั่งลงข้างเตียงและหยิกแก้มเบลล่าอย่างแผ่วเบา “เธอหวาดกลัวหรือเปล่า?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขารู้เรื่องที่เบลล่าถูกลักพาตัวไป ฉันพยายามที่จะเก็บเรื่องนั้นไว้เป็นความลับจากเขา เพื่อไม่ให้เขาต้องเป็นกังวล และป้องกันไม่ให้เขารู้ว่าดิกสันคือคนที่ช่วยลูกเราเอาไว้ ท้ายที่สุดแล้ว คุณแม่นั้นพูดถูก ยังไงแซคคารี่ก็เป็นผู้ชาย ถึงแม้เขาจะเข้าใจแต่เขาก็มีหลักการของเขา

ความหึงหวงนั้นยังคงมีอยู่!

ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่ออธิบายเรื่องราวด้วยท่าทีสงบ “เบลล่าไม่ได้บาดเจ็บอะไรค่ะ แต่ดิกสันนั้นได้รับบาดเจ็บ พวกเราต้องขอบคุณเขา”

เมื่อได้ยินฉันเอ่ยถึงดิกสัน แซคคารี่ก็ขมวดคิ้วทันที “ใช่ เขาช่วยชีวิตลูกสาวฉันไว้ และฉันก็เป็นหนี้บุญคุณเขา ไว้ฉันจะขอบคุณเขาเมื่อมีโอกาส”

ฉันนั่งลงข้างเตียงและซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดเขา “ภาวะทางจิตของเขานั้นกลับมาเป็นปกติแล้ว รออีกสองสามวันแล้วฉันจะส่งตัวเกว็นไปให้เขา ผู้หญิงคนนั้นทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก”

อยู่ ๆ แซคคารี่ก็ถามขึ้นด้วยท่าทีเฉยเมย “เธอรู้สึกสงสารเขาเหรอ?”

คำถามนั้นช่างตรงประเด็นเหลือเกิน!

ฉันตระหนักได้ว่าฉันทำให้เขาไม่มีความสุข

ฉันจิ้มแก้มเขาและพูดอย่างตรงไปตรงมา “มันไม่ใช่ความรู้สึกเสียใจขนาดนั้นหรอกค่ะ อีกอย่างฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเกว็นดี ถ้าเราปล่อยเธอไว้ที่ฟินแลนด์ ฉันอาจจะปล่อยให้ดิกสันเป็นคนจัดการเธอด้วยตัวเอง!”

แซคคารี่ยังคงเงียบอยู่ เขาเพียงแค่ย้ายมือจากใบหน้าของเบลล่ามาลูบหัวฉันแทน ฉันครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะพูดขึ้น “ฉันเข้าใจดีค่ะว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ แต่วางใจเถอะค่ะ ฉันไม่ไช่ภรรยาของเขา ฉันรู้ดีว่าอะไรควรทำและไม่ควรทำ! พี่รองคะ ฉันให้ความสำคัญกับความรักของเราจริง ๆ นะคะ”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันมีคำถามหนึ่งข้อ”

เสียงแซคคารี่ทำให้กระดูกสันหลังฉันเย็นวาบ

ฉันเม้มปากและถามเขา “คำถามอะไรคะ?”

“ทำไมเธอถึงมีรอยจ้ำอยู่บนคอ?”

ฉันตกตะลึง ก่อนจะรีบจับคอตัวเอง...

ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างที่สุด!

ฉันไม่คิดเลยว่าดิกสันจะทำแบบนี้!

แล้วฉันจะอธิบายเรื่องนี้ให้แซคคารี่ฟังอย่างไรดี?!

...

อาหารที่ซัมเมอร์ทำนั้นรสชาติแย่มาก และนั่นเป็นสิ่งเธอเข้าใจเป็นอย่างดี ถึงอย่างนั้น คืนนั้นสมองเธอมีบางอย่างผิดปกติ และเธอรู้สึกว่าอยากทำมื้อค่ำให้เขากิน

ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนก่อน...

คืนก่อนเธอปฏิเสธเขาในช่วงเวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม เธอถามอย่างขอความเห็นใจ “เราทำกันพรุ่งนี้ได้ไหมคะ?”

ระหว่างสองคืนนี้มันจะสร้างความแตกต่างอย่างไรกัน?

หลังจากที่เธอพูดแบบนั้น ซัมเมอร์ก็รู้สึกเหมือนเธอกำลังตบหน้าตัวเอง!

“จำคำสัญญาของคุณเอาไว้ล่ะ”

แม้คืนนั้นพวกเขาจะนอนบนเตียงเดียวกัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้แตะต้องกันเลย วันถัดมา ก่อนที่บลูสันจะออกจากคฤหาสน์ไป เขาก็จงใจย้ำเตือนเธอ “คืนนี้ผมจะรีบกลับมา”

ความหมายนั้นมันช่างชัดเจนเหลือเกิน

พูดตามตรงแล้ว มันทำให้ซัมเมอร์ประหม่าและเป็นกังวลไปทั้งวัน เธอไม่รู้จะเผชิญหน้ากับเขาอย่างไรดี!

เธอไม่กล้าจินตนาการว่าตัวเองกำลังจะทำให้เขาขุ่นเคือง!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ