หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 765

“ก็ไม่บ่อยนะคะ เรามีพูดถึงมันบ้างแค่บางครั้งเท่านั้น เพราะสุดท้ายแล้ว มันก็… จริง ๆ แล้วมันมหัศจรรย์มากตอนที่ฉันนึกถึงเกี่ยวกับเรื่องในอดีต ใช่แล้วค่ะ มันมหัศจรรย์มากเลยล่ะ! ฉันไม่รู้ว่าฉันมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร มันดูเหมือนไม่ใช่ความจริงเลย ไม่อย่างนั้นฉันจะกลายมาเป็นคุณนายชิคได้อย่างไรคะ? คุณนายชิคที่เป็นภรรยาของแซคคารี่ ชิค ใครคือแซคคารี่น่ะเหรอ? เขาก็คือผู้ชายที่แสนวิเศษกับความสามารถที่เหมือนดั่งส่งลงมาจากสรวงสวรรค์ไงล่ะ แถมเขายังปฏิบัติกับผู้อื่นด้วยความเมตตาอีกด้วย จนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาเลือกฉันให้มาเป็นภรรยาของเขา! คุณไม่คิดว่าฉันโชคดีมากขนาดไหนคะ? ไม่อย่างนั้นฉันจะมาเจอคุณได้อย่างไรกัน? ฉันนี่โชคดีจริง ๆ เลย!”

คำพูดเหล่านั้นทำให้แซคคารี่ห้ามตัวเองไม่อยู่ และต้องหัวเราะออกมา “เธอรู้ว่าต้องใช้คำหวานมาง้อฉันยังไง เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ อย่างนั้นน่ะเหรอ? มันไม่เป็นอะไรหรอกถ้าเธอไม่พูดถึงมันอย่างโจ่งแจ้ง แต่ฉันยังคงเห็นสีหน้าของเธอตอนที่คุยเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตของเธอกับซัมเมอร์ได้ชัดอยู่เลย! และการที่ซัมเมอร์มีสีหน้าโหยหาความหลังแบบนั้น มันคงเป็นไปไม่ได้ที่สตีเฟนจะไม่โกรธ”

ฉันถามแซคเคอรี่อย่างกังวล “ แล้วสีหน้าของฉันเป็นอย่างไรเหรอคะ?”

“มันสำคัญด้วยเหรอ? อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ เห้อ… พวกเธอสองคนนี่ซื่อบื่อกันจังเลยนะ ลืมว่าเรากำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ได้อย่างไร? ถ้าเกิดพวกเธอแอบคุยเรื่องแบบนี้กันในที่เงียบ ๆ มันคงจะยอมรับได้มากกว่านี้”

นั่นเป็นครั้งแรกที่แซคคารี่พูดกับฉันด้วยน้ำเสียงที่ช่วยไม่ได้ ซัมเมอร์กับฉันแทบจะไม่เคยคุยกันแบบนั้นเลย เพราะสุดท้ายแล้วเราทั้งสองคนก็คือเพื่อนสนิทกัน แต่ฉันก็ไม่ควรจะให้แซคคารี่รู้เรื่องนี้ เห็นฉันดูกำลังตกอยู่ในห้วงความคิด จู่ ๆ แซคคารี่เลยถามขึ้น “พวกเธอสองคนได้พูดถึงฉันกับสตีเฟนบ้างหรือเปล่า?”

ฉันถามกลับไปด้วยน้ำเสียงตกตะลึง “อะไรนะคะ?”

แซคคารี่เป็นคนที่ช่างสังเกต เขาขมวดคิ้วแล้วถาม “คุณนายชิค เธอกับซัมเมอร์ได้ซุบซิบสตีเฟนกับฉันหรือเปล่า? เธอไม่ต้องปฏิเสธมันหรอกนะ สายตาของเธอมันกำลังพูดอีกอย่างหนึ่งอยู่”

ฉันพูดเกี่ยวกับพวกเขาจริง ๆ นั่นแหละ แต่มันก็นานมาแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น เราก็ไม่ได้พูดอะไรมากมาย แต่ฉันก็จะไม่มีวันยอมรับมันหรอก ฉันหันกลับไปถามเขาแทน “คุณกำลังพูดเรื่องอะไรไร้สาระอยู่กันคะ?”

แซคคารี่สามารถเดาคำตอบออกได้แล้ว แต่เค้าไม่ได้ต้อนฉันจนมุม เขากลับลูบหัวของฉันพร้อมกับพูดอย่างอ่อนโยนแทน “กลับบ้านกันเถอะ เธอกับรานีน้อยต่างใส่เสื้อบาง ๆ ทั้งคู่ เราไม่ควรจะอยู่ข้างนอกนานเกินไป”

หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน ฉันก็รั้งแซคคารี่ไว้เพื่อคุยต่ออีกสักพักก่อนจะเข้านอน ระหว่างนั้นเขาก็พูดถึงพ่อแท้ ๆ ของเขา…

ใช่แล้วล่ะ แซคคารี่รู้ว่าใครคือพ่อแท้ ๆ ของเขา

ฉันถามเขา “ใครเหรอคะ?”

เขาหัวเราะออกมาเล็กน้อยแล้วพูดกลับมา “เป็นคนที่ไม่สำคัญอะไรหรอก เขาหายตัวไปหลายปีก่อนหน้านี้ แม่ของฉันส่งเขาไปต่างประเทศเพื่อให้ซ่อนตัว แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่กลับมาที่นี่เลยตลอดหลายปี”

นั่นก็หมายความว่าลูน่ารู้ว่าใครคือพ่อที่แท้จริงของแซคคารี่มาตลอดน่ะสิ แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังห้ามตัวเองไม่ให้ถามเขาต่อได้ “คุณพบที่อยู่ของเขาแล้วเหรอคะ? แล้วคุณยังคงโกรธที่”

แซคคารี่ปฏิเสธ “ฉันไม่โกรธแล้ว ฉันได้สืบสวนเรื่องนี้แล้วก็หวังว่าจะทำให้มันอยู่ในการควบคุมได้”

นั่นเป็นคำตอบที่แซคคารี่ต้องตอบกลับมาแน่นอน!

เขาหยุดสักพักก่อนที่จะพูดขึ้นมาอีกครั้ง “เขาไม่ค่อยเกี่ยวข้องอะไรมากเท่าไหร่ เราจะไม่ต้องเจอกันในชาตินี้หรอก”

หลังจากที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น ฉันก็หยุดความคิดบ้า ๆ ของฉัน

ตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า แซคคารี่ก็จากไปแล้ว ฉันเปิดหน้าต่างออกไปเห็นว่าซัมเมอร์ได้ตื่นมาก่อนแล้ว และกำลังปั้นตุ๊กตาหิมะอยู่ที่สนามด้านหน้าอยู่ ข้าง ๆ ของเธอคือสุนัขพันธุ์เยอรมันเชฟเฟิร์ดสองตัว

ฉันตะโกนถามเธอออกไปดัง ๆ “บลูสันออกไปแล้วเหรอ?”

“ใช่ เขากับแซคคารี่ออกไปด้วยกันเมื่อเช้านี้! ฉันเพิ่งจะรู้ว่าสตีเฟนมีบริษัทอีกสาขาอยู่ที่ฟินแลนด์ด้วย แล้วฉันยังได้ยินลีโอพูดว่าวอลเลซอยู่ที่ฟินแลนด์มาตลอดเวลานี้ล่ะ”

ฉันมองไปยังลีโอที่กำลังยืนคุ้มกันอยู่ข้างล่าง “แล้วชาร์ลสล่ะ?”

“ชาร์ลสอยู่ที่เดนมาร์ก”

ทำไมอยู่ดี ๆ ชาร์ลสถึงไปอยู่ที่เดนมาร์กได้ล่ะ?

ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินไปคุยกับซัมเมอร์ในสวนแล้วพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องของชาร์ลส ฉันยังสั่งให้ลีโอดูแลเด็ก ๆ อยู่ในบ้านเพื่อให้เราทั้งสองคนได้คุยกันในสวน เราเลยจะได้ไม่ต้องกังวลว่าเราคุยเรื่องนี้กัน

ซัมเมอร์สพูดอย่างตรงไปตรงมา “สิ่งที่ชาร์ลสต้องการนั้นง่ายมาก นั่นก็คือการที่ฉันไปพบกับเขา ตอนนี้เขาก็อยู่ที่เดนมาร์ก ฉันเดาว่าเขาจะแอบเข้ามาในฟินแลนด์! เห้อ ทั้งหมดนั่นก็เป็นเพราะเรื่องเมื่อคืน!”

ชาร์ลสจะไม่ยอมปล่อยเรื่องต่าง ๆ ไปอย่างง่ายดาย!

ฉันแนะนำซัมเมอร์ “เธอจะต้องไม่ไปไหนมาไหนอย่างประมาทนะ”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวเขามากเลยล่ะ”

ซัมเมอร์บอกว่าเธอกลัวชาร์ลส

ในช่วงหนึ่งของอดีต ชาร์ลสเคยเป็นคนที่เธอเชื่อใจมากที่สุด

จู่ ๆ ฉันก็นึกถึงตอนที่ฉันกับซัมเมอร์ถูกวอลเลซลักพาตัวไป ความเป็นห่วงของชาร์ลสที่มีต่อซัมเมอร์นั้นชัดเจนมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังทำทุกอย่างเพื่อที่จะปกป้องเธออีกด้วย