ฉันห้ามตัวเองให้หยุดสงสัยไม่ได้เลยพูดขึ้น “ฉันต้องหาข้ออ้างไปที่นั่นเเล้วล่ะค่ะ”
แซคคารี่ยกยิ้ม เขามีฉายเเววขี้เล่นที่ฉันเริ่มชิน เขาถามฉันกลับมา “ฉันจะไปหาสตีเฟน เธออยากจะไปด้วยไหม?”
ฉันรีบเกาะแขนเขา แต่เขาสั่งให้ฉันไปล้างหน้าล้างตาแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ฉันเลยรีบไปอาบน้ำในห้องน้ำ แซคคารี่เดินตามเข้าฉันไปในห้องน้ำ ฉันรู้สึกแปลกเล็กน้อยเลยถามเขา “คุณกำลังทำอะไรคะ?”
“โกนหนวดไง อาบน้ำต่อไปเถอะ”
เขาบอกให้ฉันอาบน้ำ ในขณะที่เขายืนโกนหนวดอยู่ตรงนั้นเนี่ยนะ
ฉันเลยต้องอาบน้ำพร้อมกับความกดดันที่มากโข!
หลังจากนั้นฉันก็แต่งตัวเเล้วเดินลงไปข้างล่าง พี่เลี้ยงกำลังเล่นอยู่กับลูกทั้งสองคน ฉันอุ้มเบลล่ากับราฟขึ้นมาก่อนที่จะเดินไปกับแซคคารี่ แต่ปรากฏว่าประตูที่นั่นล็อคอยู่ แซคคารี่เลยกดกริ่ง!
ไม่นานหลังจากนั้น บลูสันก็เปิดหน้าต่างชั้นสองออกมา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามแซคคารี่ “แซคคารี่ นายจะไม่ปล่อยให้คนพักผ่อนในตอนหัววันหรือไง?”
แซคคารี่ถามกลับไปอย่างสงบ “ทานข้าวเช้ากันไหม?”
“นายมาที่นี่เพื่อจะมาถามฉันแค่เนี่ยน่ะนะ?”
บลูสัน ไอ ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดี เขาดูแตกต่างจากเขาคนเดิม ฉันเลยนึกถึงตอนที่เขาเมา
ลึก ๆ แล้วเขายังโมโหอยู่
เขาต้องไม่พอใจแน่นอน
แต่เขาบังคับตัวเองให้ลืมมันไป
ไม่อย่างนั้น เขาคงจะไม่อยู่ที่นี่หรอก!
เขาโมโห แต่เขาก็ยังต้องปลอบซัมเมอร์!
“เรื่องของชาร์ลสกับวอลเลซจบลงแล้ว” แซคคารี่พูด
บลูสัน ไอชะงักแล้วถามกลับมา “แล้วตระกูลฮูลล่ะ?”
“ตระกูลฮูลจะไม่สร้างปัญหาอีกแล้ว”
“เขาจะไม่สร้างปัญหาให้ฉัน แต่ฉันก็จะไม่ปล่อยเขาไป”
แซคคารี่เงียบอยู่สักพักก่อนที่จะถามเขา “จะกลับไปเมืองอู๋เหรอ?”
ทำไมจู่ ๆ เขาถึงพูดถึงเมืองอู๋ขึ้นมาล่ะ?
“ใช่ จะกลับคืนนี้”
ฉันครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะขัดพวกเขา “ซัมเมอร์อยู่ที่ไหนเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ