ฉันเข้าใจบางอย่างได้ ถึงแม้ฉันไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากยาราให้ใส่ความควินซี่ แต่ดิกสันก็คงจะใช้โอกาสนี้เล่นงานเธอตอนที่เธอมาที่นี่อยู่ดี!
มันไม่ใช่แค่ควินซี่ แต่ยังมีแกสตันอีก
แกสตันกลายเป็นคนพิการ ส่วนควินซี่ก็ถูกจับ!
คนที่รังแกดิกสันจะไม่มีวันได้รับจุดจบที่สวยงาม!
ฉันเข้าใจดิกสัน ฉันรู้จักเขาดี
ฉันพูดด้วยความมั่นใจ “เขาจะไม่ยอมปล่อยควินซี่ไปเพราะความเกลียดที่ฉันมีต่อควินซี่… พี่คะ ฉันไม่มีวันยกโทษให้เธอหรอกนะคะ”
เฮนรี่พูดอย่างเข้าใจ “งั้นดิกสันก็จะไม่ยกโทษให้เธอสินะ”
“ถ้าแบบนั้น ทำไมพี่ถึงปล่อยให้เธอกลับเข้ามาที่นี่ล่ะคะ?”
“ฉันได้ยินเรื่องสภาพจิตของดิกสันน่ะ… แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะรักษากลับมาได้เร็วขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ ฉันก็คงจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นหรอก”
เฮนรี่หยุดลงสักครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างกระอักกระอ่วน “ควินซี่ติดต่อกับแม่มาตลอด แม่รู้สึกสงสารเธอเลยคอยช่วยเหลือเธอน่ะ”
“เลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะค่ะ ตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนเหรอ?”
“เธออยู่ที่โรงพยาบาล ตอนนี้อาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่แม่ก็รักเธอมากที่สุดนะ เธอควรมาเยี่ยมแม่สักหน่อย ฉันอยู่ที่นี่กับพี่เชอริล”
ตอนที่ฉันวางสายลง ฉันมองไปที่แซคคารี่แล้วพูดกับเขา “ฉันต้องไปที่โรงพยาบาลค่ะ”
เขาจ้องมาที่ฉันสักพักก่อนจะพูดกลับมา “ฉันมีคำถาม”
“คำถามอะไรคะ?” ฉันถาม
“ทำไมเธอกับดิกสันถึงเกลียดควินซี่นักล่ะ?”
ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารกเลี่ยงคำถามของเขาได้ แต่ฉันก็ไม่อยากจะคุยเรื่องดิกสัน ฉันเลยอธิบายเรื่องควินซี่ให้เขาฟังคร่าว ๆ
หลังจากที่ฉันอธิบายให้เขาฟังแล้ว แซคคารี่ก็ตอบกลับมาอย่างเข้าใจ “เธอทั้งสองคนมีศัตรูคนเดียวกัน ดังนั้นเลยมีสิ่งที่เกลียดเหมือนกัน”
ฉันถามเขากลับไปอย่างแปลกใจ “คุณหึงเหรอคะ?”
“อย่าเปลี่ยนความหมายของฉันสิ” เขาพูด
“ควินซี่เป็นหายนะและเป็นคนขี้โกหก เธอทำเรื่องไม่ดีมาหลายอย่าง ฉันเข้าใจว่าทำไมดิกสันถึงจัดการเธอ เพราะว่าฉันก็เกลียดเธอมากเหมือนกัน ฉันเกลียดเธอจนถึงขั้นอยากให้เธอหาย ๆ ไปเลยล่ะค่ะ!”
“เธอเคยคิดไหมว่าทำไมเขาถึงกล่าวหาควินซี่?”
“แซคคารี่ คุณหมายความว่ายังไงคะ?”
มันเหมือนราวกับว่าแซคคารี่มองเห็นทุกอย่างได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เขาบอกสิ่งที่เขาเดาให้กับฉันด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน “เขากำลังนึกถึงเรื่องที่เธอกับเขามีร่วมกันมาในอดีต นี่เป็นอดีตที่เธอคงอยากจะมีส่วนร่วมด้วย”
อดีตที่ฉันอยากมีส่วนร่วมด้วยงั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ