หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 825

ชายหนุ่มถามกลับมาด้วยสายตาที่อ่อนโยน “เพื่อนคนไหนเหรอครับ?”

เหมือนฉันจะได้เสียงกระดิ่งดังขึ้นอีกครั้ง แต่ฉันก็ตอบเขาไปอย่างตรง ๆ “เขาเป็นเด็กที่แม่ของฉันเอามาเลี้ยงก่อนหน้านี้ค่ะ เขาไม่ค่อยจะเชื่อฟังเท่าไหร่เลยไปก่อปัญหาแล้วถูกแก้แค้น มันค่อนข้างแย่เลยล่ะค่ะ”

ลูคัสถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “คุณเป็นห่วงเขาเหรอครับ?”

ฉันส่ายหน้าแล้วพูดกลับไป “มันไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นห่วงเขาหรอกนะคะ แต่ว่ามันเป็นหน้าที่รับผิดชอบที่แม่ทิ้งไว้ให้ฉัน ฉันรู้สึกผิดที่คิดแบบนั้นกับเขาจังเลยค่ะ”

มันไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นห่วงเขา แต่ฉันแค่ไม่ได้เป็นห่วงเขาอย่างที่คิดไว้เท่านั้นเอง

“อืม งั้นเราออกไปพร้อมกันดีไหมครับ?”

“คุณมอร์คะ คุณไม่ไปเยี่ยมเพื่อนของคุณแล้วเหรอคะ?”

“ความเป็นและความตายนั้นขึ้นอยู่กับโชคชะตาเท่านั้นแหละครับ”

ในตอนนั้น ฉันไม่เคยคิดว่าฉันได้ช่วยชีวิตของวอลเลซไว้ ตอนที่ฉันบอกว่าฉันไม่ได้เป็นห่วงเขา ฉันช่วยให้เขารอดจากเงื้อมมือของเนบิวลาอย่างไม่ตั้งใจ

ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ลูคัส มอร์ ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเนบิวล่านี่เอง

เนบิวล่าที่ใคร ๆ ต่างหวาดกลัว

ฉันไม่เคยเชื่อมโยงเขาทั้งสองคนด้วยกันเลย ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคน ๆ เดียวกัน

ลูคัสกับฉันเดินแยกทางกันตรงทางเข้าของโรงพยาบาล ก่อนที่เขาจะจากไป เขาหัวเราะออกมาแล้วถามฉัน “คุณมีความสุขไหมครับ?”

คำถามของเขานั้นดูไม่มีที่มาที่ไป ฉันเลยต้องถามกลับไป “ทำไมคุณถึงถามแบบนั้นล่ะคะ?”

“ผมกำลังศึกษาเรื่องจิตวิทยาอยู่น่ะครับ ผมเลยสัมผัสได้ว่าคุณดูไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่เพราะใบหน้าของคุณเผยความเศร้าออกมา คุณดูกังวลกับเรื่องมากมาย แต่ก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเรื่องนั้นมันคืออะไร”

ผู้ชายคนนี้อ่านใจฉันออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

ฉันตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกัก “ฉันมีความสุขมากเลยค่ะ”

ฉันใช้ชีวิตท่ามกลางความสุข ฉันไม่ได้ไม่มีความสุขอย่างที่เขาว่านะ

“อย่างนั้นเหรอครับ? บางทีผมอาจจะเดาผิดไป” เขาพูดกลับมาแล้วจากนั้นก็หันเดินกลับไปทันที

ฉันมองแผ่นหลังของเขาห่างไกลออกไปจนสุดสายตา พร้อมกับความคิดที่วนเวียนอยู่ในใจ ฉันเลยส่งข้อความไปหาทัคเกอร์