มันเป็นเสียงที่คุ้นหูมาก
ลูคัสก็อยู่ที่นั่นด้วย
ฉันหันกลับไปทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะคุณมอร์!”
ลูคัสสวมเสื้อเชิ้ตเรียบ ๆ พร้อมกับเสื้อสูทลายดอกไม้ทับด้านนอก ทุกอย่างที่เขาสวมใส่ต่างดูเข้ากันไปหมด เนื่องจากรูปลักษณ์ของเขา
เขาส่งยืมกลับมาแล้วพูด “งั้นคุณก็อยู่ที่ด้วยสินะครับ”
เขาปฏิเสธที่จะเรียกชื่อของฉัน
“ใช่แล้วค่ะ ฉันมากับเพื่อนน่ะ” ฉันตอบ
“ถ้าเป็นแบบนั้น ผมก็จะไม่กวนคุณแล้วดีกว่า ขอตัวก่อนนะครับ”
ทำไมเขาถึงรีบไปจากที่นี่เร็วจังล่ะ?
แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ด้วย?
ฉันรู้สึกสงสัยเลยถามกลับไป “แผลของคุณเป็นยังไงบ้างคะ?”
“มันกำลังฟื้นตัวได้ดีเลย ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ”
เขายังคงรักษาความเป็นทางการและน้ำเสียงที่สุภาพไว้ตลอด
“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณมอร์”
ฉันมองไปยังด้านหลังของลูคัส ในขณะที่เขาเดินจากไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในงานเลี้ยง
ก่อนที่ฉันจะไปถึงที่นั่น ฉันก็เห็นยาราพร้อมกับสีหน้ามืดมนกำลังสาดไวน์ใส่หน้าหญิงสาวสวยคนหนึ่ง
ฉันจำผู้หญิงคนนั้นได้
เธอกำลังเป็นดาราที่โด่งดังอยู่ในตอนนี้
ฉันคิดว่าเธอน่าจะชื่อวิตนีย์
ฉันรีบตรงเข้าไปหายาราแล้วพูดอย่างเกรี้ยวกราด “วิตนีย์ เธออย่าได้คิดจะลองดีกับเรานะ!”
ยาราไม่ใช่คนที่จะไปรังแกผู้อื่นก่อน สำหรับการที่เธอโกรธจนสาดไวน์ใส่หน้าคนอื่นได้นั้น แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นจะต้องทำอะไรให้ยาราทนไม่ไหวอย่างมากแน่ ๆ แต่ในตอนนั้น เธอก็มองไปยังยาราด้วยสายตาที่น่าสงสารแล้วพูด “คุณคะ เรารู้จักกันด้วยเหรอคะ? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ล่ะ?”
ยาราสบถเสียงหัวเราะออกมา “เธอคิดว่าฉันบ้ามากจนต้องสาดไวน์ใส่เธอโดยไม่มีเหตุผลเนี่ยนะ? ให้ฉันบอกตรง ๆ นะ เธอมาเหยียบเท้าฉันก่อน ฉัน ยารา ทอมป์สัน จะไม่มีวันยอมถูกรังแก ฉันจะไม่ทนยืนนิ่ง ๆ ให้กับพฤติกรรมของเธอหรอกนะ”
วิตนีย์ไม่มีทางเข้าใจเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ