หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 869

ฉันยอมรับมันไม่ได้ตอนที่เขาเรียกฉันว่าที่รัก!

ฉันหอมแก้มเขาแล้วพูด “ฝันดีค่ะ”

แซคคารี่ออกเดินทางไปแล้วตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เขาทิ้งโน๊ตบอกที่อยู่ของเขาไว้ แล้วบอกให้ฉันดูแลตัวเอง

ฉันชอบนิสัยนี้ของเขา

ฉันวางแผ่นโน๊ตลงแล้วลุกขึ้น จากนั้นฉันก็ทานยาต้านมะเร็งของฉัน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

[นี่ใช่ลูกสาวของนาตาเลียหรือเปล่า?]

มันเป็นข้อความจากปู่ของฉัน!

ในที่สุดเขาก็ตอบข้อความฉันหลังจากที่ผ่านมานานหลายปี!

ฉันคิดว่า...ข้อความนั้นได้หายกับสายลมไปแล้ว!

ฉับรีบตอบ [ใช่ค่ะ]

ฉันนั่งอยู่ข้างเตียงแล้วรอคอย เขาตอบกลับมา [ฉันดูมือถือทุก ๆ สองอาทิตย์ เลยเพิ่งจะเห็นข้อความของหนูน่ะ หนูคือแคโรใช่ไหม? แม่ของหนูเสียชีวิตแล้วใช่หรือเปล่า?]

ฉันนั่งอยู่ในห้องเป็นเวลานานก่อนจะตอบเขา [แม่ของหนูเสียชีวิตไปเนื่องจากไตของเธอทำงานล้มเหลวค่ะ... มันเป็นเพราะหนูทั้งหมด เธอบริจาคไตของเธอให้หนูเมื่อหลายปีก่อน หนูคือคนที่ทำให้เกิดเรื่อง…]

คำพูดหลายคำกัดกินฉัน

ฉันไม่สามารถพูดมันออกไปได้

คุณปู่ตอบกลับมาอย่างสงบ [ปู่ก็พอเดาไว้บ้างแล้วล่ะ ถ้าเกิดเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอก็คงไม่ขอให้หลานติดต่อปู่มาหรอก]

แม่ของฉันไม่ได้ติดต่อเขามานานหลังจากที่หนีออกจากครอบครัวหลายปีก่อน คุณปู่ดูจะสงบกับการจากไปของเธอ เนื่องจากเขาคิดเรื่องนี้ไว้ก่อนเแล้ว

ฉันตอบ [แม่ขอให้หนูติดต่อคุณค่ะ]

[แคโร เรามาเจอกันตอนที่หลานว่างเถอะนะ!]

[ได้เลยค่ะ หนูจะไปเยี่ยมคุณปู่เร็ว ๆ นี้นะคะ]

หลังจากนั้นสักพัก คุณปู่ก็ตอบฉันมาอีกครั้ง [เหตุผลที่ไตของแม่หลานล้มเหลวมันไม่ใช่เพราะหลานหรอกนะ มันมาจากพันธุกรรมของเธอเอง ไตของเธอล้มเหลวมาก่อนตอนที่เธอยังเด็กอยู่ เธอเลยผ่าตัดเปลี่ยนไต ซึ่งคุณย่าของหลานเป็นคนมอบมันให้แม่ของหลาน แต่คุณย่าของหลาน...เธอจากไปตอนที่เธอยังอายุยังน้อยอยู่ ดังนั้นปู่จึงคิดมาตลอดว่า...ปู่ไม่รู้ว่าเธอมีลูกเลย!]

คำพูดของคุณปู่…

พันธุกรรมครอบครัวงั้นเหรอ?!

คุณย่าก็ยังอายุน้อยอยู่ตอนที่เธอจากไป