“ครับ เธอให้ผมมาเมื่อ 14 ปีที่แล้ว”
ลูคัสนั้นหลงใหลในสิ่งนี้
พวกเราเดินต่อไปอีกประมาณครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเจอกับหน้าผาเล็ก ๆ ที่สามารถหลบฝนได้ชั่วคราว ลูคัสเดินเข้าไปนั่งข้างใต้ เขาตกอยู่ในภวังค์และมองฉันด้วยดวงตาสั่นเครือ
ฉันรู้ทันทีว่าเขาถึงขีดจำกัดแล้ว
ฉันหยิบเสื้อผ้าที่ถูกพันไว้ด้วยเสื้อกันฝนออกมาจากกระเป๋าก่อนจะยื่นมันให้เขาและหันหลังไป หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาก็พูดขึ้น “ผมพอแล้วครับ”
ฉันหันกลับมาและเห็นว่าเขาสวมเพียงกางเกง ในขณะที่เสื้อผ้าที่เหลือห้อยอยู่บนร่างกายของเขาอย่างหลวม ๆ ร่างกายเขาเต็มไปรอยแผลและเลือด บาดแผลก่อนหน้านี้ของเขาก็เริ่มมีเลือดออกอีกครั้ง!
ฉันรีบหยิบชุดปฐมพยาบาลออกมาจากกระเป๋า บางทีอาจเป็นเพราะชายคนนี้ไม่ใช่แซคคารี่ ดังนั้นฉันจึงช่วยเขาทำความสะอาดแผลด้วยท่าทีที่สงบเป็นอย่างมาก ในทางกลับกัน เขาก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาเลยแม้แต่น้อย!
ดูเหมือนเขาจะไม่หวาดกลัวต่อความเจ็บปวด และการกระทำของเขาก็ทำให้ฉันตัวสั่นเล็กน้อย ฉันรีบพันร่างกายของเขาไว้ด้วยผ้าก็อต หลังจากทำแผลเสร็จ ฉันก็ค่อย ๆ เปลี่ยนชุดให้เขา
เขาพูดขึ้นหลังจากที่หายใจได้อย่างสะดวก “อุ่นขึ้นเยอะเลยครับ”
มันเป็นเรื่องปกติที่จะอุ่นขึ้นหลังจากเขาถอดชุดเปียก ๆ นั่นออก
ฉันสงสัยว่าฝนจะตกไปอีกนานแค่ไหน
ฉันส่งข้อความหาชัคหลังทำแผลให้เขาเสร็จ ฉันส่งตำแหน่งให้เขาและปิดโทรศัพท์
ฉันกลัวแซคคารี่จะเช็คว่าฉันอยู่ที่ไหน
ฉันจำได้ว่าเหล่าบอดี้การ์ดพวกนั้นยังคงเป็นคนของเขา
พวกเขาอาจจะบอกข่าวแซคคารี่ถึงเรื่องการหายตัวไปของฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องปิดบังเรื่องนี้จากเขาตั้งแต่แรกด้วย
บางทีคงเป็นเพราะฉันกลัว
ฉันกลัวว่าเขาจะโกรธ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ