หัวใจไร้รัก นิยาย บท 1

“ขอบคุณพี่พาร์ทมากนะคะ งั้นเบียร์ขอพาลูกไปนอนก่อน”

“ไปนอนได้แล้วดึกแล้ว พี่ไม่อยู่ดูแลตัวเองดูแลลูกดี ๆ นะรู้มั้ย ไว้พี่เคลียร์งานเสร็จจะรีบกลับมาหา”

“โอเคค่ะ ปะป๊า น้องพั้นซ์ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ แล้วหนูจะคิดถึงปะป๋าทุกวัน”

“เป็นเด็กดีนะครับแล้วปะป๋าจะรีบกลับมา” พาร์ท หอมที่หัวเด็กน้อยวัย 5 เดือนเศษที่กำลังน่ารักน่าชัง เริ่มงอแงเพราะถึงเวลานอน

“ไปนอนกันดีกว่า” เขาได้แต่มองตามหลังร่างบางแล้วถอนหายใจ ก่อนจะเดินออกจากบ้านเพราะต้องบินไปทำงานดูแลธุรกิจที่ประเทศไทย

“ป๋า แม่ครับพาร์ทไปแล้วนะ”

“อย่าคิดมากไว้ทุกอย่างลงตัวป๋ากับแม่จะย้ายกลับไปอยู่ที่ไทยด้วย”

“ครับป๋า” พาร์ทเดินเข้าไปกอดพ่อ

“พาร์ทรักแม่นะครับ” และไม่ลืมที่จะเข้าไปกอดแม่

“ดูแลตัวเอง อย่าเที่ยวให้มันมากเรื่องดื่มก็ให้มันน้อย ๆ หน่อย อย่าทำตัวเหมือนป๋าลูก ยิ่งแก่ยิ่งน่าเบื่อขี้บ่น”

“ครับแม่ พาร์ทรู้แล้ว แม่ก็อย่าดื้อให้มันมากป๋าจะได้ไม่ต้องบ่น พาร์ทเห็นนะ ทำอะไรกัน”

“ตาพาร์ท เรานี่กะล่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” คนเป็นแม่ถึงกับเขินพูดอะไรไม่ออกเมื่อลูกชายทำท่าทางทะลึ่งกลอกตามองหน้าพ่อกับแม่ แล้วที่น่าหมั่นไส้คนพ่อกลับยิ้มรับอย่างภาคภูมิใจไม่อาจสักนิด

“พี่พาร์ท น่ะ แล้วใครจะพาเพลงไปเที่ยว กว่าป๋ากับแม่จะพาไปหาพี่เพลงเฉาตายพอดี”

“ฮึ พี่พอร์ชก็อยู่ ให้พี่เขาพาไปก็ได้” พาร์ทเดินเข้าไปกอดน้องสาวที่ทำหน้างอบูดบึ้ง

“เชอะ พี่พอร์ชสนใจเพลงที่ไหนกันถ้าาไม่ไปทำงานก็เอาแต่อยู่ในห้องอัด อีกอย่างไปทีไรหนูโดนรุมทุกที ไม่อยากไปกับคนดังเบื่อ” คนขี้งอนเอาแต่ใจหันไปมองค้อนพี่ชายอีกคนที่เดินลงมาจากบนห้องพอดี

“อะไรเพลงบ่นอะไรให้พี่ อย่าเลยนะครั้งก่อนก็พาไปเที่ยวแล้วยังจะมาบ่นอีก” เพราะขี้บ่นปากดีแบบนี้ไงน้องสาวถึงไม่ชอบหน้า

“เนี่ย พี่พาร์ทดูสิ ก็แบบนี้ ไม่มีใครรักเพลงเท่าพี่พาร์ท อีกแล้ว แล้วหนูจะแอบป๋าไปหานะคะ”

ฟอด!!

“บ้ายบาย” ตัวเล็กเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มพี่ชายก่อนจะรีบขึ้นห้องเพราะได้เวลาดูรายการโปรด

“เดินทางปลอดภัยครับพี่ชาย” พอร์ช เดินเข้าไปกอดพี่ชาย

“ดูแลฟองเบียร์ด้วย และดูแลตัวเองด้วย พี่รู้ว่าทุกอย่างมันสำคัญกับพอร์ชมากแค่ไหน”

“ครับผมจะไม่ลืมที่พี่บอก” พี่น้องยิ้มให้กัน กอดกันแสดงความรัก คนเป็นพ่อแม่ได้แต่ยิ้มที่เห็นลูกๆ รักกัน

…..ประเทศไทย