หัวใจไร้รัก นิยาย บท 3

หลายวันผ่านไป

โรงเรียนเอกชนชื่อดัง

“ว่าไงเธียรที่ให้วาดให้เสร็จมั้ย”

“แค่นี้เอง นี่ไง”

“ฝีมือดีเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน คิดไม่ผิดจริงๆ ที่รับเป็นลูกศิษย์”

“หนูต้องขอบคุณครูมากนะคะ ที่สอนวิชาความรู้ให้ ถ้าไม่มีครูเธียรคงแย่” เด็กสาวในชุดนักเรียน ม. ปลาย ถักเปียสองข้างหน้าตาน่ารักสดใสสมวัย

“เสียดายที่เธียรน่าจะได้เรียนที่นี่ แต่ไม่เป็นไรคนมีพรสวรรค์อย่าเราเรียนที่ไหนมันก็เหมือนกัน” ครูหนุ่มใหญ่วัย 40 ต้นๆ เป็นอีกคนที่คอยช่วยเหลือเด็กสาว ช่วยสอนศิลปะหางานให้ทำและวันนี้เพราะที่โรงเรียนที่ตัวเองสอนมีงานกิจกรรมแต่กลับไม่มีเวลา เลยไหว้วานเด็กสาวให้มาช่วย

อุตส่าห์ไปขออนุญาตโรงเรียนวัดต้นสังกัดมาทำงานช่วยทั้งวัน เย็นนี้เห็นต้องเลี้ยงขนมเด็กสาวที่ครูเองก็รักและเอ็นดูไม่ต่างจากลูกสาวคนหนึ่ง

“งั้นไปกินขนมกันครูพาไปเลี้ยง”

“เย้ๆๆๆๆ” เหล่าเด็กนักเรียนที่มาช่วยงานต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ เพราะนานที ปีครั้งคุณครูจะพาไปเลี้ยง วันนี้ถือเป็นลาภปากต้องยกความดีให้ ธีรดาที่ขยันทำงานจนเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

“แต่เดินไปนะ ครูไม่มีรถ” พอได้ยินครูพูดแบบนั้นเหล่าเด็กซน ต่างพากันบ่นกันใหญ่ แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาเมื่อรู้พิกัดร้านรีบเก็บกระเป๋าสัมภาระวิ่งแข่งกันให้วุ่นใครถึงก่อนเป็นผู้ชนะ

จะมีก็แต่เธียรที่เดินพูดคุยถามนั่นนี่กับครูเพื่อหาความรู้ใส่ตัว

“ครับว่างครับ ตอนนี้ผมอยู่หน้าโรงเรียนกำลังจะพาเด็กนักเรียนไปเลี้ยงขนม”

“ครับๆ งั้นเจอกันที่ร้านครับคุณปรมินทร์”

“วันนี้ได้กินกันพุงกางแน่ มีคนใจดีจะเลี้ยง” เสียงทุ้มนุ่มอบอุ่นพูดกับสาวน้อยหลังจากที่พึ่งจะคุยสายกับประธานหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง ขนาดเรียนยังไม่จบเขายังสามารถขึ้นนั่งแท่นบริหารงานแทนพ่อได้ ความสามารถคงไม่ต้องพูดถึงว่าจะเก่งระดับไหน

และที่เขาโทรมาคือต้องการจะปรึกษา อยากให้ครูหนุ่มใหญ่ช่วยเป็นกรรมการตัดสินงานออกแบบดีไซน์เครื่องเพชรที่กำลังจะถูกจัดขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้า

“ปรมินทร์ ชื่อเพราะจังค่ะ เขาเป็นใครเหรอทำไมครูดูเกรงใจเขาจัง” เด็กสาวมองหน้าครูอย่างสงสัย

“เรานี่มันขี้สงสัยตั้งแต่เด็กจนโตจริงๆ"

“เด็กขี้สงสัยคือเด็กฉลาดครูบอกแบบนี้” รอยยิ้มที่สดใสเหมือนไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนใจ พลอยทำคนเห็นที่เห็นต้องยิ้มตามและมีความสุขไปด้วย

ร้านXXX

“ทางนี้ครับคุณปรมินทร์” ครูประสิทธิ์ เรียกชื่อชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดี ทันทีที่เขาก้าวขาเข้ามาในร้าน เหล่าบรรดาเด็กนักเรียนสาวๆ ต่างมองอ้าปากค้างรวมถึงเธียร ที่ยังจำเจ้าของใบหน้าหล่อเสียงดุแววตาเย็นชาคู่นั้นได้เป็นอย่างดี

“……” พาร์ทปรายตามองเธียรที่ส่งยิ้มทักทายแวบหนึ่ง ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ ครูประสิทธิ์ เธอก็อยากจะทักทายแต่ดูจากหน้าเขาที่เข้มขรึม ท่าทางหยิ่งยโส เธียรก็ได้แต่แอบมองแล้วก็ยิ้มให้

ระหว่างที่ครูคุยงานเธียรก็เอาแต่นั่งจ้องหน้าหล่อๆ ไม่กะพริบตา พอเวลาเขามองมาเธอก็แกล้งมองไปทางอื่น แต่ว่าก็ว่าเถอะยิ่งมองใกล้ๆ เขายิ่งหล่อ

“พี่พาร์ท” เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมคนตัวเล็ก หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มในชุดนักศึกษาเดินเข้ามาทัก ทำเอาเธียรถึงกับหน้าเปลี่ยนสี นี่เขามีแฟนแล้วเหรอ หมดกับพรหมลิขิตของเธออุตส่าห์ได้มาเจอกันอีกครั้ง