บทที่ 104 ยั่วยวนหรงเยี่ยน – ตอนที่ต้องอ่านของ หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก
ตอนนี้ของ หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก โดย ตานตาน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายปัจจุบันทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 104 ยั่วยวนหรงเยี่ยน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เมื่อถูกฟู่ซีเสินกดหัว จ้าวฉี่ฉิงก็รู้สึกหายใจไม่ออกและใช้มือทุบฟู่ซีเสิน
“ฟู่ซีเสิน ปล่อยฉัน” จ้าวฉี่ฉิงส่ายหัวและพยายามออกมาจากฟู่ซีเสิน
“จะร้องไห้อีกไหม?” เมื่อได้ยินเสียงแหบแห้งของจ้าวฉี่ฉิง ฟู่ซีเสินก็ล็อกตัวเธอไว้แน่น
“ไม่ร้องไห้แล้ว ฉันหายใจไม่ออก”
เพียงแค่พูดประโยคนี้ จ้าวฉี่ฉิงก็แทบจะหมดแรง
ฟู่ซีเสินจึงปล่อยเธอ เขามองเสื้อของตัวเองด้วยความรังเกียจ “คุณมาเช็ดกับผมเนี่ยนะ”
“คุณเป็นคนทำ ฉันไม่ผิด” จ้าวฉี่ฉิงถูกกระทำ และเธอก็เกือบจะจบชีวิตในมือของฟู่ซีเสิน
อารมณ์ของจ้าวฉี่ฉิงค่อย ๆ สงบลงเพราะคำพูดของฟู่ซีเสิน และเธอก็พยายามควบคุมไม่ให้ตัวเองร้องไห้
“ทำไมคุณถึงเชื่อคำพูดของอานหลิน?” ฟู่ซีเสินไม่ได้โต้เถียงกับจ้าวฉี่ฉิง
จ้าวฉี่ฉิงสงบสติอารมณ์ และอธิบายทุกอย่างอย่างชัดเจน และรอให้ฟู่ซีเสินให้บอกผลลัพธ์สุดท้าย
“ดังนั้นคุณก็เลยเชื่อที่อานหลินพูด?” ฟู่ซีเสินดันให้จ้าวฉี่ฉิงนั่งลงบนโซฟา แล้วมองเธออย่างประชดประชัน
“ฟู่ซีเสิน คุณอยู่ใกล้ฉันมากเกินไป”
เขาอยู่ใกล้มากจนจ้าวฉี่ฉิงไม่สามารถนึกถึงปัญหาในหัวของตัวเองได้ และทำได้เพียงจ้องมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า
“ข้อเสนอที่ผมบอกไปครั้งก่อน คุณมีคำตอบแล้วหรือยัง?”
จ้าวฉี่ฉิงเห็นเพียงแค่ว่าปากของฟู่ซีเสินขยับ แต่ไม่ได้ฟังว่าพูดอะไร
“คุณคิดว่าอย่างไร?” ฟู่ซีเสินถามจ้าวฉี่ฉิงอีกครั้ง
“ก็ดีนะ” จ้าวฉี่ฉิงหัวเราะออกมา และไม่รู้ว่าเธอตอบคำถามอะไร
“ถ้าคุณคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร งั้นก็ให้สื่อประกาศความสัมพันธ์ของเราเลยไหม?”
หลังจากได้รับคำตอบที่น่าพอใจ ฟู่ซีเสินก็เข้าไปใกล้ และนั่งบนโซฟาข้าง ๆ จ้าวฉี่ฉิง
“ความสัมพันธ์อะไร?เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?” จ้าวฉี่ฉิงเพิ่งจะรู้สึกตัว
“คุณตกลงเป็นแฟนกับผม” ฟู่ซีเสินกล่าวอย่างราบเรียบ
จ้าวฉี่ฉิงเบิกตากว้าง เธอชี้มาที่ตัวเองและชี้ไปที่ฟู่ซีเสิน “คือว่าฉันมัวแต่คิดเรื่องของพ่อ เลยไม่ได้ตั้งใจฟังสิ่งที่คุณพูด”
“คุณแน่ใจนะว่าคุณกำลังคิดเรื่องของพ่อตา?” ฟู่ซีเสินสันนิษฐานว่าเป็นตัวเอง
จ้าวฉี่ฉิงไม่สามารถปล่อยวางเรื่องของพ่อเธอได้ “ฟู่ซีเสิน ฉันขอโทษ ตราบใดที่ยังจัดการเรื่องของพ่อไม่เรียบร้อย ฉันยังไม่อยากคิดเรื่องพวกนี้”
ไม่ง่ายเลยที่ฟู่ซีเสินจะชดเชยส่วนที่ขาดให้กับเธอ เธอต้องการเวลามากกว่านี้ เพื่อที่จะรู้ว่าเธอจะใช้ชีวิตร่วมกับฟู่ซีเสินได้อย่างไร
“พ่อของคุณกับอานหลินมีความแค้นต่อกันมาก และในตอนนี้อานหลินก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัย”
ความสุขในแววตาที่เย็นชาของฟู่ซีเสินหายไป และมีท่าทีที่เยือกเย็นอย่างสิ้นเชิง
“พ่อของฉันไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย”
มือของฟู่ซีเสินหยุดชะงัก “นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญมาก ผู้ช่วยเว่ยเตรียมกาแฟไว้ให้คุณ ผมจะให้เขาเอาเข้ามาให้”
เห็นได้ชัดว่าฟู่ซีเสินเย็นชากับเธอ จ้าวฉี่ฉิงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย “อ้อ ที่แท้คุณก็ไม่ได้เตรียมไว้ให้ฉัน”
“อย่าล้ำเส้นผม”
คำพูดที่เรียบง่ายของจ้าวฉี่ฉิงสามารถทำให้กระตุ้นความในใจของฟู่ซีเสินได้
ถ้าหากจ้าวฉี่ฉิงพูดอะไรอีกเพียงเล็กน้อย เขาจะต้องทำตามความคิดที่อยู่ในใจของเขาอย่างแน่นอน
จ้าวฉี่ฉิงที่ยังไม่ได้เข้ามาถูกปิดตาไว้ และถูกซินมั่วผลักออกไปจากห้องรับรอง
ไม่คิดเลยว่าจู่ ๆ ทั้งสองคนจะโผล่มา หรงเยี่ยนคว้าแขนของจ้าวหลิงหลิงอย่างแรงและผลักเธอออกไปนอกห้อง
“หรงเยี่ยน คุณทำฉันเจ็บ” จ้าวหลิงหลิงมองไปที่หรงเยี่ยนอย่างไม่พอใจ น้ำเสียงของเธอดังมากพอที่ทั้งสามคนจะได้ยิน
จ้าวฉี่ฉิงพยายามดึงมือของซินมั่วออกด้วยความสงสัย และเห็นว่าจ้าวหลิงหลิงสวมชุดรัดรูป “ใครให้เธอเข้ามาในห้องรับรองของหรงเยี่ยน?”
“พี่ ฉันได้ยินมาว่าหรงเยี่ยนเป็นน้องชายของพี่ ฉันเลยอยากมาทักทายเขา”
น้ำเสียงของจ้าวหลิงหลิงดูหาเรื่อง ซินมั่วกลอกตา “ฉันคิดว่าเธอกำลังจะทำเรื่องมิดีมิร้ายเสียอีก”
ไม่ต้องคิดก็รู้จุดประสงค์ของจ้าวหลิงหลิง หรงเยี่ยนปล่อยจ้าวหลิงหลิงอย่างแรง จนจ้าวหลิงหลิงล้มลงไปกับพื้น
“พี่ พี่เลือกคนแบบนี้มาได้อย่างไร?ในตอนนั้นพ่อช่วยเหลือเขา ไม่ใช่เพราะต้องการให้เขามารังแกลูกสาวของพ่อ”
เรื่องที่พ่อของเธอช่วยเหลือหรงเยี่ยนไม่ได้เป็นความลับ จ้าวฉี่ฉิงยิ้มมุมปาก และพูดอย่างเย็นชา “ถ้าเธอคิดว่าล้มลงกับพื้นแล้วไม่เจ็บ ฉันจะไปยืมลวดสลิงของทีมงานมาให้ เพื่อให้เธอได้สัมผัสกับความเย็นสบาย”
แววตาที่ยิ้มแย้มของจ้าวฉี่ฉิงดูน่ากลัวเกินไป จ้าวหลิงหลิงลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว และไม่ลืมที่จะให้ขยิบตาให้หรงเยี่ยนก่อนไป
“น้องสาวของคุณช่างน่าทึ่งจริง ๆ มิน่าล่ะ พวกคุณถึงเป็นครอบครัวเดียวกัน”
คำพูดของซินมั่ว ทำให้จ้าวฉี่ฉิงมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา “อย่าให้ฉันได้ยินคำพูดนี้อีก”
เมื่อเข้าใจสถานะของตัวเองอย่างชัดเจนแล้ว ซินมั่วก็ถอนหายใจอย่างจนปัญญา “คนเจ้าอารมณ์อย่างคุณควรจะอยู่กับคนอ่อนโยนอย่างหรงเยี่ยนใช่ไหม?”
ในขณะที่พูด ซินมั่วก็หันไปมองหรงเยี่ยนและรอคำตอบของเขา
“ผมไม่รังเกียจที่จะดูแลพี่ฉี่ฉิงไปตลอดชีวิต” ใบหน้าที่จริงจังของหรงเยี่ยนมีความเขินอายเล็กน้อย
“ที่แท้ประธานจ้าวก็อ่อนแอมาก?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก