หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 10

ตอนที่ 10 คุณยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเราไหม

เสียงถอนหายใจดังขึ้นในระหว่างกลุ่มเพื่อนๆ

“ขอโทษนะ เราขอตัวไปห้องน้ำก่อน” เธอกลัวว่าจะถูกซักไซ้ไล่เลียงต่อ เป้ยฉ่ายเวยจึงหาข้ออ้างเพื่อหลบเลี่ยง

หลังจากเดินผ่านระเบียงไปยังห้องน้ำ เป้ยฉ่ายเวยก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

เมื่อเธอก้าวเข้าห้องน้ำไป แขนของเธอถูกใครบางคนดึงเอาไว้ ทำเอาเธอใจหายใจคว่ำ หลังของเธอพิงไว้ที่ประตู ฉูเจ๋อหยางยกมือขึ้นวางลงตรงข้างๆศีรษะของเธอ สายตาจ้องเขม็ง “คุณเอาเบอร์โทรของผมใส่ไว้ในบัญชีดำงั้นหรือ?”

“สงสัยมือไปโดนเข้าน่ะคะ” เป้ยฉ่ายเวยแก้ตัวน้ำขุ่นๆ อยากจะหลบออกไปทางข้างๆเขา ฉูเจ๋อหยางกลับจับมือเธอแน่น “เอาเบอร์โทรของผมใส่ไว้ในบัญชีดำไม่พอ ยังลบwe chatของผมทิ้งด้วย เป้ยฉ่ายเวยคุณคิดว่าผมเป็นเด็กอมมือหรือยังไง?”

เป้ยฉ่ายเวยเงยหน้าขึ้น จ้องมองลึกเข้าไปยังสายตาคู่นั้นที่เธอหลงใหลมานานหลายปี เธอเก็บซ่อนความรู้สึกในใจมานาน ไม่กล้าเอ่ยถาม ครั้งนี้เธอจึงได้โอกาส “ฉูเจ๋อหยาง คุณชอบฉันบ้างไหมคะ?”

หลังจากเอ่ยถามออกไปแล้ว เธอเห็นในสายตาเขาแสดงความตกตะลึง ราวกับว่าคำถามนี้ของเธอช่างกะทันหันเหลือเกิน

คิ้วของฉูเจ๋อหยางขมวดเข้าหากัน สักพักหนึ่งเขาจึงเอ่ยปาก “เป้ยฉ่ายเวย พวกเราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว คุณยังต้องการให้ผมพูดอีกหรือ?”

อยู่ด้วยกันมานานแล้วยังไงล่ะ คุณยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเราไหม?

เป้ยฉ่ายเวยสงสัยอยู่ในใจ

ดูเอาเถอะ ผู้ชายคนนี้นอกจากตอนที่ทำกิจกรรมร่วมกันก็เรียกเธอ เวยเวย แต่เวลาอื่นเรียกชื่อนามสกุลซะเต็มยศ ขนาดเพื่อนร่วมชั้นเรียนมาด้วยกัน ยังไม่รู้ชื่อเต็มขนาดนี้เลย

“ฉูเจ๋อหยาง ฉันเหนื่อยหน่ายกับความสัมพันธ์แบบนี้มากพอแล้วคะ” เป้ยฉ่ายเวยขัดขืนปัดมือของเขาออก พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “ถ้าคุณไม่ยอมตอบฉัน ฉันก็จะไม่ทนอยู่ต่อไปอีกแล้วคะ”

ฉูเจ๋อหยางเป็นคนที่ใจเย็นและมีเหตุผลมาก แต่เพราะเรื่องเป็นอย่างนี้ ถึงจะเก่งในเรื่องตัวบทกฎหมายแค่ไหน สำหรับคำที่เป้ยฉ่ายเวยพูด เขาได้แต่เงียบขรึมอยู่สักครู่ แล้วจึงตอบว่า “ได้ แล้วแต่คุณละกัน”