หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 15

ตอนที่ 15 รับประทานปู

คำพูดนี้ไม่รู้ว่าจงใจพูดหรือไม่ เห็นเพียงริมฝีปากของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ายิ่งติดกันแน่นขึ้น แน่นจนราวกับกลายเป็นเส้นตรง 2 เส้น แต่สีหน้ายังคงเหมือนปกติ

หนานฉิงร้องเสียงดังขึ้นมา ราวกับว่าอิจฉาขั้นสุด พลางหันไปมองหน้าฉูเจ๋อหยางด้วยสายตาไม่เป็นธรรม “ถึงแม้ฉันจะทำกับข้าวไม่เป็นเลย แต่ว่าเรื่องบนเตียงฉันทำได้ดีแน่นอน อาเจ๋อ คืนนี้ฉันขอย้ายไปอยู่กับคุณเลย ได้ไหมคะ?”

“แค่กๆๆ!” เป้ยฉ่ายเวยสำลักชาบาร์เลย์ที่ดื่มอยู่จนหน้าแดงขึ้นมาทันที

หลี่จื่อเชียนใช้มืออันอบอุ่นตบที่หลังของเธอเบาๆด้วยความเป็นห่วง “เวยเวย เป็นอะไรไหมครับ?”

เป้ยฉ่ายเวยส่ายหน้า เธอกัดริมฝีปากแน่น “ไม่เป็นไรคะ”

“อาเจ๋อ” เห็นฉูเจ๋อหยางไม่ยอมตอบคำถามเธอ หนานฉิงดึงแขนเขาไปพลางเขย่า “ได้ไหมคะ!”

ฉูเจ๋อหยางตอบเบาๆ “ครับ เอาไว้ค่อยว่ากันดีกว่าครับ”

หนานฉิงเบ้ปาก ทำท่าทางไม่ค่อยพอใจ กลัวว่าที่ฉูเจ๋อหยางบอกว่าวันหลัง จะทำเป็นลืมไปซะดื้อๆ

ถึงแม้รสชาติของเนื้อปูจะอร่อยมาก แต่ว่าเป้ยฉ่ายเวยกลับนั่งตัวแข็งเป็นรูปปั้น เธอไม่อยากนั่งอยู่ตรงนี้เลย

ถ้าเกิดรู้ว่าจะมาเจอฉูเจ๋อหยางกับหนานฉิงแบบนี้ เธอคงไม่มาที่นี่หรอก

หลังจากที่หลี่จื่อเชียนจ่ายเงินเรียบร้อย เขาก็พูดว่าหนานฉิงเพิ่งจะกลับมา ในฐานะแฟนของเป้ยฉ่ายเวยเขาควรจะเลี้ยงข้าวถูกต้องแล้ว หนานฉิงบ่นพึมพำ แถมมองค้อนเขาอีก “ถ้างั้นมื้อนี้มื้อเดียวไม่พอหรอก!”

หลี่จื่อเชียนยิ้ม “ถ้ายังไม่พอ จะให้เลี้ยงกี่ครั้งดีละครับ”

“นั่นก็ยังไม่พอหรอกคะ”