หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 229

บทที่229 หัวใจขโมยไม่ตาย

จางเจิ้งกวางอึ้งไป ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงหญิงสาวที่หนานฉิงพูดถึง ใบหน้าเขาดูน่าเกลียดขึ้นในทันที เขากัดฟันพร้อมพูดออกมา “น้องสาว พี่ขอแนะนำว่าน้องอย่าได้พูดถึงผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าพี่อีก”

ตอนนี้เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าผู้หญิงคนนั้น แค่คิดว่าเขาต้องถูกคุมประพฤติก็โดนเพื่อนหัวเราะเยาะตั้งเท่าไหร่แล้ว ไฟโกรธในใจเขาได้จุดติดขึ้นมาแล้ว

ถ้าหากว่าตอนนี้เป้ยฉ่ายเวยอยู่ตรงหน้าเขา เขาจะต้องทำให้ผู้หญิงสารเลวคนนั้นได้รู้จักว่านรกเป็นยังไง

หนานฉิงพอใจกับปฏิกิริยาของจางเจิ้งกวางเป็นอย่างมาก เธอหยุดพูดและแสดงท่าทีกระสับกระส่ายเพื่อดึงดูดความสนใจของจางเจิ้งกวาง

“น้องสาว พี่รู้ว่าเรื่องนี้โทษน้องไม่ได้ ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก มีเรื่องอะไรก็พูดออกมาตรงๆเถอะ”

ในใจจางเจิ้งกวาง ถึงหนานฉิงจะเหมือนหงส์ที่หยิ่งผยอง แต่ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็สนิทกันมาก กระบอกปืนต้องหันไปทางคนอื่นอย่างแน่นอน อีกอย่างเขาก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ ยังไงเสียเธอก็ไม่กล้าทำอะไรเขาหรอก

หนานฉิงรอคำนี้ของจากเจิ้งกวาง เธอถอนหายใจยาวและพูดเศร้าๆ “คุณรู้ไหมว่าฉันคบกับอาเจ๋อ แต่เขากลับพร้อมที่จะช่วยเหลือเวยเวยทุกเมื่อ นั่นเป็นเพราะว่าเวยเวยแอบเป็นชู้กับอาเจ๋อ พี่ชาย ฉันเจ็บแทบตาย”

“ว่าไงนะ นังสารเลวนั่นกล้าแย่งแฟนของน้องหรอ” ความจริงจางเจิ้งกวางก็ยังสงสัยอยู่ ฉูเจ๋อหยางเป็นแฟนของน้องสาว ทำไมถึงไปช่วยนังแพศยานั่น ที่แท้เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ดี นังสารเลวนั่นต่อหน้าเขาทำเป็นบริสุทธิ์ผุดผ่อง ที่แท้ก็เป็นหญิงมักง่ายสำส่อน หล่อนคงคิดว่าเขาไม่ได้หล่อเหลา มีร่ำรวย เหมือนฉูเจ๋อหยาง เลยมาดูถูกเขาฉูเจ๋อหยาง

นั่นมันทำให้เขาแค้นใจยิ่งกว่าเดิม จางเจิ้งกวางโมโหจนเตะประตูรถ

รถสปอร์ตของหนานฉิงส่งเสียงร้องดังขึ้นมา เธอรีบปิดเสียงนั้นและแกล้งทำเป็นเกลี้ยกล่อมให้เขาสงบใจ “พี่ชายพี่ไม่ต้องโมโหไป ฉันก็ไม่คาดคิดว่าหล่อนจะเป็นอย่างนั้น ความจริงแล้วอาเจ๋อก็ไม่ได้เต็มใจ แต่ผู้หญิงไปเสนอตัวให้อย่างนั้น ผู้ชายหน้าไหนก็เอาทั้งนั้นไม่ใช่หรอ”

หนานฉิงยังทำเป็นมีคุณธรรม เธอแค่ต้องการทำให้จางเจิ้งกวางเข้าใจว่าที่จริงแล้วเป้ยฉ่ายเวยก็เป็นผู้หญิงสำส่อนที่อ้าขาเปิดรับสามารถเข้าถึงได้

“น้องสาว น้องไม่ต้องพูดแล้ว พี่จะจัดการให้น้องเอง บ้านของนังแพศยานั่นอยู่ที่ไหน น้องรู้ไหม พี่จะทำให้หล่อนสำนึกเสียใจเอง”

จางเจิ้งกวางไม่เคยต้องเสียหน้าขนาดนั้น บวกกับที่เป้ยฉ่ายเวยก็เป็นผู้หญิงคางโลกีย์ ไฟราคะในใจแผดเผาลุกโชนขึ้นมา

เมื่อจินตนาการว่าเธอกำลังดิ้นรนอยู่ภายใต้ร่างของเขาทั้งน้ำตา น้องชายของเขาก็เริ่มจะทำงาน ถ้าหากว่าจับตัวผู้หญิงคนนั้นได้ต้องเอาให้ถึงตาย

“พี่ชาย อย่าดีกว่า พี่เพิ่งจะออกมาได้ ถ้าหากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก คุณป้าจะเป็นห่วง” หนานฉิงเข้าใจพูด ทุกคำล้วนตัดตัวเองออกจากบ่วง

“วางใจ พี่รู้ว่าต้องทำยังไง น้องแค่บอกพี่มาว่าหล่อนอยู่ที่ไหนก็พอแล้ว” พอดีตอนนี้เขาไม่สามารถออกไปข้างนอกเที่ยวเล่นได้ตามใจ ไม่มีอะไรทำ จะได้ฆ่าเวลา

คราวนี้จะไม่ปล่อยให้นังสารเลวนั่นหนีหลุดไปได้อีก อีกอย่างจะได้พาพรรคพวกพี่น้องไปหาความบันเทิงด้วยกัน ให้เธอได้สำนึกเสียใจ

“ไม่ดีมั๊งคะ” หนานฉิงแสร้งทำเป็นลังเล

“ไมเป็นไรน่า น้องพูดมาเถอะ พี่จะไม่บอกใครหรอกว่าน้องเป็นคนบอก อีกอย่างเรื่องคราวก่อนพี่ก็ยังไม่ได้พูดเคลียร์กับหล่อนให้ชัดเจน น้องวางใจเถอะพี่จะไม่ทำอะไรเกินกว่าเหตุ”