หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 30

ตอนที่30 รุ่ยรุ่ย

เป้ยฉ่ายเวยรีบวิ่งเข้าไปในคอนโดตัวเองเธอไม่กล้าปล่อยวางก็กลัวแค่ถ้าฉูเจ๋อหยางรู้ว่าคนโทรเข้าคือใคร

ตามติดฉูเจ๋อหยางมาสามปีเธอก็ได้เรียนรู้อะไรเยอะครั้งแรกก็คือต้องปิดบางร่องรอยก็เหมือนเมมชื่อเพราะว่าสำคัญเลยเมมตัวเลขที่ตัวเองเข้าใจ

อยู่ที่หนึ่งในใจสำคัญกว่าฉูเจ๋อหยาง

เป้ยฉ่ายเวยไม่สนว่าตัวเองหายใจเหนื่อยอยู่ก็รีบโทรหาเบอร์นั้นอยู่นิ่งๆไม่ไหวได้แต่เดินไปมาในห้องรับแขกในใจก็คิดแค่ว่ารีบรับ รีบรับ

ปกติไม่เคยโทรหาเธอดึกขนาดนี้มีแต่เธอที่โทรไปคงจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริงแหละ

ยังดีที่อีกฝ่ายรับโทรศัพท์ไม่รออีกฝ่ายเปิดปากพูดเป้ยฉ่ายเวยก็รีบพูดก่อน “คุณยายรุ่ยรุ่ยไม่สบายอีกแล้วใช่ไหม”

“รุ่ยรุ่ยไม่สบายเป็นไข้สูงไม่ลดสักทีแล้วโรงพยาบาลในบ้านนอกมันมีขอบเขตที่ไม่สามารถทำได้ต้องทำยังไงดี” คุณยายที่คุยอยู่ก็ใจร้อนเหมือนกัน

ถึงแม้ในใจเธอรู้สึกใจร้อนเหมือนกันแต่ก็ต้องปลอบใจเขา “คุณยายไม่ต้องกังวลหรอกเดียวฉันรีบพารุ่ยรุ่ยไปโรงพยาบาล”

“ได้เวยเวยฉันก็รู้ว่าเธอใจร้อนแต่ต้องปลอดภัยไว้ก่อนนะ” คุณยายกลัวเป้ยฉ่ายเวยรีบร้อนจนระหว่างเกิดเรื่องอะไรขึ้นเลยตักเตือน

“ฉันรู้แล้วคุณยายไว้ใจได้ฉันจะระวังไว้เดียวรีบไปหา” ในใจเป้ยฉ่ายเวยรู้สึกอุ่นใจตั้งแต่ที่พ่อแม่เสียชีวิตก็เหลือแค่คุณยายที่ดูแลตัวเอง

รีบวางสายเป้ยฉ่ายเวยรีบเอาเงินและไม่สนที่จะซื้อตั๋วรถไฟก็จองรถไปทันทีในใจยังระแวงอยู่แล้วไปหาคุณยาย

ยังดีที่ไม่ห่างจากเมืองที่เธอมากนั่งรถก็ประมาณหนึ่งชั่วโมง

แป๊บเดียวรถก็ออกจากเมืองไปแล้ววิ่งบนท้องถนนรอบตัวที่มืดมนมีแต่เสียงไฟรถเป้ยฉ่ายเวยนั่งอยู่หลังรถเงียบๆมองวิวนอกหน้าต่างไปมา.......

ความทรงจำของเธอก็กลับไปถึงคืนเร่าร้อนที่สามปีที่แล้วครั้งแรกของเธอและฉูเจ๋อหยางก็เกิดขึ้นที่คอนโดที่พวกเธออยู่ด้วยกันมาสามปีทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างธรรมชาติ

ผู้ชายที่อยู่โสดมานานกับผู้หญิงที่แอบรักเขาต้องการแค่ไฟเล็กน้อยก็ลุกได้

อาจจะเป็นเพราะเป็นครั้งแรกของทุกคนบ้าไปทั้งคืนนอนจนถึงตอนเที่ยงใครก็ไม่ได้คิดที่จะป้องกันฉูเจ๋อหยางราวกับสัตว์ที่ได้กินเนื้อไม่รู้จักเหนื่อยสักที

และเธอก็ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะไปคิดผลที่ตามมาแต่ผลก็เห็นได้ชัดเพราะช่วงนั้นประจำเดือนเธอมาไม่ปกติหลังจากนั้นสามเดือนเธอก็พบว่าเธอท้อง

ไม่มีเตือนล่วงหน้ายังไม่ทันได้ตั้งสติก็รู้ว่าตัวเองท้องแล้วและมันนานถึงสามเดือนทีแรกเป้ยฉ่ายเวยทั้งกลัวทั้งตื่นเต้นจนสุดท้ายก็เริ่มเข้มแข็ง

เธอเอาเด็กคนนี้ต้องการเด็กที่เป็นลูกของเธอและฉูเจ๋อหยางตอนนั้นพวกเธอเป็นแค่เพื่อนธรรมดาถึงแม้จะเลื่อนขั้นก็เป็นแค่คู่นอน

เธอไม่กล้าบอกเรื่องนี้ให้ฉูเจ๋อหยางไม่ต้องคิดก็รู้ว่าฉูเจ๋อหยางจะทำยังไงแต่ที่สำคัญคือเธอเองอยากเก็บลูกคนนี้ไว้

ถึงแม้ทั้งสองคนจะจากกันแต่เธอก็มีลูกคนหนึ่ง

หลังจากนั้นเธอก็กลัวฉูเจ๋อหยางจะรู้พอเวลาผ่านไปนานๆท้องก็เริ่มโตขึ้นถึงตอนนั้นคงซ่อนไม่อยู่เธอก็เลยหาข้ออ้างว่าจะกลับไปดูแลคุณยายที่ป่วยอยู่

ไม่ว่าจะเป็นฉูเจ๋อหยางหรือคนในร้านก็ไม่มีใครสงสัย